به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، پروفسور پرویز کردوانی چندی پیش در گفتوگویی درباره وضعیت پوشش گیاهی در مناطق مختلف ایران از جمله حاشیه زاگرس، تاثیرات تخریب پوشش گیاهی بر حرکت سیلاب و خشک کردن درختان جنگلی به موضوع کشت تریاک در برخی مناطق اشاره کرد.
اظهارات وی که پیش از این نیز در گفتوگو با رسانههای دیگر به آن پرداخته شده بود واکنشهای بسیاری به دنبال داشت. وی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان توضیحاتی تکمیلی درباره اظهارات خود در این باره ارائه کرد.
وی در ابتدا به بیان دلایل قطع درختان از گذشته تا امروز پرداخت و اظهار داشت: پیش از زمان پهلوی اول قبل از سال 1320 در دشتها هم درختان جنگلی وجود داشت و در جنگلهای گیلان و مازندران همانند امروز برنجکاری، کاشت کیوی و امثال آن وجود نداشت. به دلیل اینکه زندگی و امور مردم از فروختن الوار(چوب)، تهیه هیزم، ذغال و خاک ذغال تامین میشد جنگلها از اهمیت بهسزایی برخودار بودند.
کردوانی ادامه داد: در زمان پهلوی اول که یکسری از درختان را قطع کرده بودند قانونی تصویب کردند که این اقدام حکم قتل دارد اما قطع درختان خشک مشکلی نداشت. بنابراین مردم در جنگلهای مازندران با تبر درختان را «کَت» میزنند، یعنی پای درخت نزدیک زمین مقداری خاک کناره درخت را پس میزدند و (آوند چوبی را «همان بافت آوندی و آبکشی» در گیاهان است که وظیفه ترابری آب و مواد محلول در آن را برعهده دارد) همان قسمت پوست روی درخت جایی که ریشه نزدیک زمین قرار داشت را با تبر کت میزدند و روی آنها برگ میگذاشتند و پس از مدتی که درختان خشک میشد اجازه قطع درخت را اخذ میکردند و به این صورت درخت را از بین میبردند.
این کارشناس محیط زیست تصرح کرد: یکسری هم دامداران بودند که به دلیل زندگی در جنگل برای گرمای منازل، تهیه موادغذایی و حتی تامین کفش، قاشق و چنگال از چوب، زندگیشان وابسته به قطع درختان جنگلی بود و در آن زمان با این افراد کاری نداشتند و میگفتند چون هر خانواری 4 تا 5 درخت را قطع میکند به علت وابستگی زندگی آنان به چوب مراعاتشان را میکردند. البته اینها از سویی برای جنگلها مطلوب بودند زیرا فضولات حیوانات خود را پای درختان میریختند و درخت نه تنها رشد و نمو میکرد بلکه اغلب با خوردن برگها توسط احشام دیگر تنه درخت شاخه شاخه نمیشدند.
وی ادامه داد: در سال 1340 هنگامی که جنگلها و مراتع ثبت ملی شدند دیگر کسی صاحب جنگل نبود اما قبل از این تاریخ سعی در نابودی جنگلها را داشتند. از گذشته تاکنون درختان افرای جنگلهای شمال زمانی که قطر آنها به 90 سانتیمتر میرسید بدون استفاده پس از پیری به صورت طبیعی برزمین میافتند و به خاک تبدیل میشوند، اما جنگلهای بلوط غرب کشور که بهترین و خوشمزهترین میوه بلوط را دارند، مردم از قدیم برای تامین سوخت درختان این جنگلها را قطع میکردند اما با روی کار آمدن جوانان، ورود تمدن و رواج گاز در روستاها دیگر کسی سراغ قطع درختان این مناطق نرفت. اما از هنگامی که قیمت گاز افزایش یافته برخی افراد محلی به جنگلها رفته و درختان را قطع میکنند و چون افراد محلی هستند اغلب به آنها تذکر نمیدهند.
کردوانی بیان کرد: درختان تا زمانی که خشک باشند قطع آنها اشکالی ندارد اما آنچه مهم تلقی میشود اینکه باید بگویم که چگونه درختان را خشک میکنند چرای دامها در جنگلها سبب نابودی پوشش گیاهان شده و از سوی دیگر لولهکشی گاز در استانها و روستاها و جادهسازی هم علت اصلی قطع و تخریب جنگلها در مناطق مختلف کشورمان است. دلیل دیگر تنک شدن جنگلهای بلوط استخراج معادن است زیرا استخراج معادن به جادهسازی و لولهکشی گاز نیاز دارد؛ از این رو درختان قطع شدند. خشکسالی و کاهش بارندگی را به دلیل عدم تکثیر و نبود رشد ریشه درختان را هم باید به اینها اضافه کرد.
وی افزود: میگویند جنگلهای غرب کشور پیر شدهاند، این طور نیست، به دلیل اینکه درخت هم همانند انسان اگر غذا میل نکند گفته میشود پیر و ضعیف شده. در واقع درختان بی ریخت شدهاند. عدهای هستند برای خشک کردن درختان بلوط در میانههای جنگل پای درختان گازوئیل میریزند و با برگ آن را پوشانده و ریشه درختان با جذب این سم پس از چند ماه خشک میشود.
این کارشناس محیط زیست گفت: در هر سانتیمتر خاک میلیاردها باکتری زنده وجود دارد اما برخی به غیره از استفاده گازوئیل برای خشکاندن درختان از کود اوره بهره میبرند. در زمان پهلوی دوم هنگام بازگشت به ایران بیان کردم که مصرف کود اوره خیانت محسوب میشود آن زمان هم گفتم اکنون هم میگویم خیانت به کشاورز است، زیرا کشاورزان متضرر میشوند. از کود اوره نه تنها در این منطقه بلکه در تهران و مناطقی که درختان مزاحم هستند هم ممکن است استفاده کنند زیرا با قطع درختان شهرداری جریمه میکند و ممکن است برای خشکاندن اوره بریزند.
وی افزود: با استفاده از کود اوره و گازوئیل که روش آن را گفتم نیم یا یک هکتار کمتر یا بیشتر انواع درختان جنگلهای منطقه شیراز را خشک میکردند و با اخذ مجوز قطع درختان خشکیده را قطع میکردند، دو تا سه سال پیش با آزادی زمین از درخت در آنجا خشخاش میکاشتند.
کردوانی اظهار داشت: البته چند سال پیش روزنامهها نوشتند که برخی در باغ خود در شمیرانات تهران کاشت خشخاش را انجام دادند اما بازداشتشان کردند. ممکن است عدهای محرمانه این اقدامات را انجام دهند، علاوه بر این به بنده هم دو، سه سال گذشته گزارش دادهاند که این موضوع در جنگلهای منطقه شیراز انجام شده است و در روزنامهها نیز این خبر منتشر شد.
انتهای پیام/ح