به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، مصطفی طاهری نماینده زنجان و طارم و عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در یاداشتی درباره موضوع شعار سال با عنوان «تولید، پشتیبانیها و مانعزداییها» نوشت: چرا شعار سال؟ در نظام جمهوری اسلامی هر ساله دولت لایحه بودجه سالانه را بر اساس اسناد بالادستی مثل سند چشمانداز 20 ساله و قانون پنجساله تنظیم و تقدیم مجلس میکند و مجلس و شورای نگهبان قانون بودجه را قبل از اتمام سال تصویب میکنند.
سوالاتی مطرح میشود که ضرورت نامگذاری برای سال پیش رو از طرف استراتژیست نظام چیست؟ فایده نامگذاری بعد از بودجهنویسی برای سال جدید چیست؟ در پاسخ به این سوالات میتوان به موارد زیر اشاره کرد: این شعارها خارج از اسناد بالادستی نبوده و تغییر جهتی در آن برنامهها نیست، بلکه تذکری است تا مانع غفلت قانونگذاران و مجریان شود.
یادآوری برای خلق فرصتهای جدید و هدایت آنها در سمت و سوی مشخص است و تجمیع افکار و ظرفیتهای کشور برای حل شاخصترین مشکل کشور است ،و آیندهنگری است تا آسیبها ریشهدار نشوند و تعیین اولویت است برای منابع محدود کشور.
رهبری حکیم 15 سال است که در حوزه اقتصاد تاکید دارند و چرا حوزههای امنیت و دفاع کشور به این اندازه برجسته نیست؟ جریانهای این سوال را داشتند که چرا مقوله فرهنگ تا این اندازه برجسته نیست؟ امروز انقلاب اسلامی در یک جنگ اقتصادی همه جانبه قرار دارد و دشمنان قصد دارند با حربه اقتصادی و تحریم ستون فقرات نظام اسلامی را بشکنند. انتخاب راهبرد تولید برای سال 1400 از میان سایر اولویتهای موجود کشور از سوی رهبر معظم انقلاب در شرایط فعلی بسیار هوشمندانه است.
چرایی تولید؟
1- اساساً اقتصاد ایران ظرفیت تحریمپذیری بسیار بالایی دارد و به راحتی قابلیت تحریم شدن است. دلیل این اتفاق را میتوان در خامفروش بودن و عدم تنوع تولید کشور جستجو کرد.
برای حل مشکل راحت تحریم شدن قاعدتاً باید کاری کرد تا هزینههای اعمال تحریم علیه کشور افزایش یابد و این اتفاق نخواهد افتاد مگر با تنوع دادن به تولید کشور، در واقع تولید تنها راه فلج کردن تحریمهای اقتصادی است.
2- تولید میتواند فرصتهای از دسترفته اقتصاد ایران در دهه 1390 به واسطه ثبت نرخ رشد اقتصادی منفی را تا حدودی جبران کند.
3- تولید بزرگترین دغدغه خانوادهها و جوانان فارغ التحصیل یعنی اشتغال را پاسخ خواهد داد. بسیاری از آسیبهای اجتماعی از جمله افزایش سن ازدواج، طلاق، اعتیاد، کاهش فرزندآوری بهخاطر بیکاری و مشکلات اقتصادی است.
4- تولید امکان جبران خسارتهای اقتصادی ناشی از اختلال جزئی در برخی کسب و کارها در اثر شیوع کرونا ویروس در کشور را فراهم خواهد کرد.
5- تولید به ارتباط بین صنعت و دانشگاه، پژوهشهای کاربردی و فعالیتهای دانش بنیان رونق میدهد.
6- تولید شانس تحقق درآمدهای مالیاتی پیش بینی شده در بودجه عمومی دولت در سال 1400 (250 هزار میلیارد تومان) در شرایط تحریم را افزایش میدهد.
7- با توجه به استمرار محیط تورمی اقتصاد ایران در سال 1399 تولید میتواند از عمیقتر شدن رکود تورمی در اقتصاد ایران جلوگیری کند.
8- زیر سایه کاهش شدید درآمدهای نفتی ،تلاش برای تولید قابلیتها و ظرفیتهای واقعی کشور برای اقتصاد بدون نفت و مشخص و عدم وابستگی بخشهای صنعت، کشاورزی و خدمات به نفت را نشان خواهد داد.
9- تولید امکان تقویت صادرات غیرنفتی و ترمیم اختلال صادرات از مسیر کشورهای همسایه با هدف کمک به پوشش نیازهای ارزی کشور در شرایط تحریم را فراهم خواهد کرد.
10- تولید انعطافپذیری سیاستهای اقتصادی دولت برای کنترل تبعات ناشی از مشکلات ساختاری اقتصادی ایران نظیر رشد بالای حجم نقدینگی و کاهش ارزش پول ملی در شرایط تحریمهای کنونی را تقویت خواهد کرد.
راهکارهای کوتاه مدت در تولید
بدیهی است که ایران هم اکنون در شرایط کاملاً خاصی قرار دارد و مشکلات ساختاری انباشته شده در اقتصاد ملی، تحریمهای یکجانبه و موضوع کرونا عوامل شکلدهنده این شرایط خاص هستند. بایستی واحدهای تعطیل شده فعال شده و به واحدهایی که با بخشی از ظرفیت تولید مشغول به کار هستند کمک شود. نیاز به عبور از سیاست شکست خورده پول پاشی کور برای رشد تولید و اشتغال همچون سه دهه گذشته و اعمال سیاست هدایت اعتبار مشاهده میشود. باید تمرکز واقعی و عملی بر حمایت از سرمایهگذاریهای توسعهای صورت گیرد. واحدهای فعال موجود باید به جای سرمایهگذاریهای ایجادی و راه اندازی واحدهای جدید توسعه پیدا کنند.
مشکلات بخش کشاورزی از جمله نبود الگوی کشت، برنامههای ناقص آبخیزداری، کمبود صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی، ناتوانی در بازاریابی محصولات کشاورزی و نوسانات شدید در قیمتها هستند که باید نسبت به برطرف کردن آنها اقدام شود.
با توجه به ظرفیت بالای صنایع دستی ایجاد و حمایت از اشتغال خوشههای صنایع دستی و فرش دستباف با شرکتهای پشتیبان قوی و بازاریابی محصولات تولیدی از جمله اقدامات مهم در راستای رسیدن به هدف مذکور است.
تمرکز سیاست هدایت اعتبار و ارائه مشوقهای دولت به کسب و کارهایی که دارای سه ویژگی سر ضریب فزاینده تولیدی بالاتر، ضریب اشتغال بالاتر و وابستگی کمتر به واردات واسطهای و ارز هستند از اقدامات مهم دیگر در جهت تحقق تولید است. عدم واردات کالاهایی که در داخل تولید میشوند ضروری است، و بایستی دسترسی به لیست واردات برای دانشگاهیان، تولیدکنندگان و شرکتهای دانش بنیان به سهولت انجام گیرد، به این ترتیب بخشی از نیازهای کشور مشخص خواهد شد تا در صورت ارائه طرحهای مناسب و واقعی امکان ساخت داخل فراهم شود. نظارت مستمر و جسورانه مجلس یازدهم بر تمرکز عملی و واقعی دولت فعلی برای تولید در سال 1400 بسیار حایز اهمیت است. گرفتار نشدن در چرخه تکراری رهاسازی اقتصاد کشور توسط دولتها در سال پایانی عمر خود و منتهی به انتخابات ریاست جمهوری نیز باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
چرا سیاست گذاری با فرض ماندگاری تحریم ها
رهبر معظم انقلاب در سخنرانی نوروزی خود فرمودند: «فرض کنید تحریم باقی خواهد ماند و اقتصاد کشور را بر اساس ماندن تحریم برنامهریزی کنید.»
چرا باید سامان اقتصادی و سیاسی کشور، با فرض ماندگاری تحریم، مورد تدبیر قرار گیرد؟ پس از شروع هر موج تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران و به موجب سقوطها و دشواریهای ناشی از آن، مسئولان و مدیران کشور به صورت آشکار یا ضمنی به دنبال پاسخ به این سوال هستند که:«تحریم تا چه زمانی پابرجاست؟» و همچنین تلقی ضمنی در برخی سطوح مدیریتی و در برخی بخشها، این است که با توجه به موقتی بودن تحریم، کافی است تصمیماتی گرفته شود که برای مدت کوتاهی اقتصاد کشور«دوام بیاورد» تا از آن و متعاقب رفع تحریم مجدداً به روال سابق باز گردیم در حالی که:
اولاً :رفع تحریم ایران به صورت واقعی و واجد اثر عینی اقتصادی، اساساً جایگاهی در دکترین اقتصادی- نظامی آمریکا ندارد.
ثانیاً: نقش بستن انگاره «کوتاه مدت بودن تحریم» لازم خواهد بود با سیاستگذاریهای اقتضایی و تشدیدکننده شکنندگیهای اقتصادی.
لذا بایستی سامان اقتصادی و سیاسی کشور، با فرض ماندگاری تحریم، مورد تدبیر قرار گیرد.
انتهای پیام/