به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، یکی از سوالاتی که همیشه در آستانه المپیک مطرح میشود مربوط به جنس مدالهای توزیع شده در بزرگترین رویداد جهان یعنی المپیک است و بسیاری گمان میکنند که مدالهای المپیک از نظر مالی نیز ارزش زیادی دارند و ورزشکاری که صاحب مدال طلا میشود، یک گنج طلایی به دست آورد. در ادامه به این سوال و اینکه چرا ورزشکاران مدال خود را گاز میگیرند، پاسخ خواهیم داد.
کمیته بینالمللی المپیک (IOC ) خصوصیات فیزیکی مدالها را تعیین کرده است اما تصمیم نهایی در مورد طراحی مدال بر عهده کشور میزبان است. قوانین IOC برای تهیه مدالها مربوط به شکل ظاهری، اندازه و مواد تشکیل دهنده مدال است که شاید دانستن آنها خالی از لطف نباشد.
موضوع اول در مورد مواد ساخت مدال است که به شرح زیر است:
مقام اول (مدال طلا): حداقل از 92.5٪ نقره تشکیل شده که با 6 گرم طلا اندود شده است.
مقام دوم (مدال نقره): 92.5٪ نقره.
مقام سوم (مدال برنز): 92.5٪ مس با 0.5٪ قلع و 2.5٪ روی است.
در مورد شکل ظاهری مدال نیز معمولاً دایرهای شکل و دارای یک پیوست برای یک زنجیر یا روبان است. قطر مدال حداقل 60 میلیمتر و ضخامت آن حداقل 3 میلیمتر است. همچنین در موارد مربوط به جزئیات رویداد، تاکید شده است که ورزشی که مدال برای آن اعطا شده باید روی مدال نوشته شود. برای مثال مدالی که در رشته کشتی توزیع میشود باید نام کشتی بر روی آن نقش بسته باشد.
حال سوال این است که چرا ورزشکاران مدال طلای خود را گاز میگیرند؟ در پاسخ باید گفت موضوع گاز گرفتن مدال طلا، پیشینهای تاریخی دارد. در گذشته به منظور اطمینان از خلوص سکههای طلا و تشخیص آن با سکههای ساخته شده به وسیله سربِ زراندود، آن را بین دندانها قرار داده و فشار میدادند در صورتی که جای دندانها بر روی سکه باقی میماند آن سکه از طلای خالص بوده است.
اگرچه امروزه داد و ستد با سکههای طلا مرسوم نیست اما رسم سنجش عیار طلا با دندان از بین نرفته و به ورزشکاران ارث رسیده است؛ آنها به صورت سمبلیک پس از قهرمانی و کسب مدال اقدام به گاز گرفتن مدال خود مقابل دوربینها میکنند.
انتهای پیام/