روضه مشهور ۲۳ رمضان ۱۴۳۳ مرحوم آیت‌الله تهرانی + صوت
خبرگزاری تسنیم: در شب ۲۳ ماه مبارک رمضان سال گذشته مرحوم آیت‌الله مجتبی تهرانی به بیان مباحثی در رابطه با حضرت فاطمه زهرا(س) پرداختند و پس از آن روضه‌ای به‌یادماندنی در این رابطه خواندند که همه حاضران مجلس را منقلب کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در شب 23 رمضان سال گذشته مصادف با شب قدر، جمعیت حاضر در مسجد جامع بازار تهران شاهد یکی از به‌یادماندنی‌ترین مجالس استاد فقید اخلاق و مرجع عالیقدر تهران، آیت‌الله مجتبی تهرانی بودند؛ در حالی که ظاهر ایشان نشان می‌داد به‌سختی بیمار شده و رنج می‌کشند، به‌ناگاه در اواسط آن محفل به‌یک‌باره مجلس را منقلب می‌کنند.
ایشان در آن حالت با بیان «امشب می‌خواهم همه مناسبات و تشریفات و مرجعیت را کنار بگذارم، می‌خواهم روضه‌ای را که در دلم مانده است برایتان بخوانم» به شرح روضه مفصلی از حضرت زهرا(س) می‌پردازند و حال خیل انبوه حاضران در آن مجلس را منقلب می‌کنند و آنجاست که حاضران همیشگی مجالس این استاد فقید احساس می‌کنند که اتفاقی در حال رخ دادن است. آیت‌الله تهرانی به خواندن این‌گونه روضه عادت نداشت و این اتفاق بسیار ویژه‌ای در تاریخ مجالس ایشان بود.
درِ نیم‌سوخته...
توسل من معلوم است و همه‌تان هم می‌دانید؛ توسلم به باطن لیلة القدر است. اوّل چند جمله از خود زهرا (سلام الله علیها) نسبت به آن حادثه نقل می‌کنم: «وَ‌رَکَلَ الْبَابَ بِرِجْلِهِ فَرَدَّهُ عَلَیَّ وَ أَنَا حَامِلٌ»؛ چنان لگدی به آن درِ نیم‌سوخته زد و آن را بر روی من انداخت، در حالی که من باردار بودم، «وَ النَّارُ تُسْعَرُ»؛ آتش زبانه می‌کشید. زهرا (سلام‌الله علیها) می‌گوید: لگدی زد و در را بر روی من انداخت، «وَ‌تَسْفَعُ وَجْهِی»؛ من با صورت بر روی زمین افتادم. آتش زبانه می‌کشید و چهره من را می‌سوزاند. «فَیَضْرِبُ بِیَدِهِ»؛ با دست به من سیلی زد. امّا سیلی چگونه بود؟ «حَتَّى انْتَثَرَ قُرْطِی مِنْ أُذُنِی»؛[1] چنان سیلی محکمی زد که گوشواره‌های من پراکنده شد.
1. بحارالانوار، ج30، ص349.
انتهای پیام/*
