به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز نهم آذرماه سالروز درگذشت استاد عبدالباسط محمد عبدالصَّمد از اساتید مصری و برجسته و بینالمللی است. عبدالباسط از 19 سالگی در مصر و مناطق دیگر به قرائت پرداخت و به کشورهای زیادی سفر کرد. عبدالباسط همچنین رتبههای مهمی در مسابقات بینالمللی قرآن مجید در کشورهای اسلامی کسب کرد. از این استاد برجسته قرآن، تلاوتهای زیبا و دلنشین زیادی از قرآن بر جای مانده است که میتوان وی را جریانسازترین تلاوت در مسیر قرائت جهان اسلام دانست. استاد عبدالباسط سرانجام در 30 نوامبر 1988 میلادی برابر با نهم آذرماه 1367 شمسی در سن 69 سالگی دار فانی را وداع گفت.
حنجره طلایی جهان اسلام
به همین مناسبت داوود تک فلاح قاری برجسته کشوری و مدیرکل طرح و برنامه سازمان دارالقرآن الکریم در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گفت: استاد عبدالباسط از تاثیرگذارترین چهرههای قرآنی مصر است که هم در دنیا و هم در ایران منشا اثرات بسیاری بود. شاید اغراقآمیز نباشد اگر بگوییم تمام نفراتی که برای اولین بار صدای تلاوت قرآن عبدالباسط را شنیدند، به سمت قرائت گرایش یافتند و به واسطه صوت جذاب او به آن سمت متمایل شدند.
وی ادامه داد: عبدالباسط در تلاوت ویژگیهای خاص خودش را داشت. یکی از محوریترینترین ویژگی تلاوت او صدای زیبایش است که در جهان اسلام به «حنجره طلایی» نیز معروف بود و این لقب ناشی از صدای جذابی است که به او تعلق داشت.
مدیرکل طرح و برنامه سازمان دارالقرآن الکریم افزود: از آن جهت که مصریها پایهگذار برخی سبکهای تلاوت هستند، انتظار میرود این پایهگذاری با روال رو به رشدی ادامه یابد در صورتی که در سالهای اخیر این روال با افول مواجه شده است. در تلاوتهای اخیر برخی تلاوتها قدرت صوتی و برخی قدرت لحنی قاری را به رخ دیگران میکشد. اما عبدالباسط غیر از صوت زیبایی که داشت؛ هرکس تلاوت او را استماع میکرد این احساس را داشت که کلامی نورانی را میشنود. این حالت در تلاوتهای قراء مصری کمفروغ شده و باید آسیب به وجود آمده را به قراء تذکر داد.
تلاوتاش حزنانگیز بود
تکفلاح با بیان اینکه تلاوتهای اخیر دارد به سمتی میرود که گویی وجه غالب در آن هنر نمایی است، اظهار داشت: اولین چیزی که باید در تلاوت مشهود باشد چیزی است که پیامبر بر آن تأکید داشته و فرمودهاند قرآن با حزن نازل شده است و باید وقتی افراد به تلاوت گوش میدهند، منقلب شوند. این خصوصیت در تلاوت استاد مشهود بود. عبدالباسط از جهات بسیاری برای قاریان دیگر الگویی تمام عیار بود. بهترین تعاریف را میشود از تلاوت او ارائه داد. وقتی به قرائت میپرداخت گویی معنویت قرآن در کلام عبدالباسط متبلور میشد.
این قرای برجسته کشوری اضافه کرد: الان آسیبهایی در قرائت و تلاوت افراد شیوع پیدا کرده است. قراء بیش از آنکه به ذات، القای معانی، ایجاد حزن معنوی و انقلاب درونی قرآن توجه کنند، به سمت این هستند که هنرهای صوت و لحنی به رخ کشیده شود. این بزرگترین آسیبی است که تلاوت را به بیراهه میبرد و قطعا چنین قرائتی مورد نظر پیامبر و خود قرآن نیست. قاریان باید با الگوگیری مجدد از اساتیدی مانند عبدالباسط، قرائت را به سمتی ببرند که مردم با شنیدن تلاوت قرآن حقیقتاً منقلب شوند.
خاطره استاد احمد الرزیقی از استاد
مدیرکل طرح و برنامه سازمان دارالقرآن الکریم در ادامه سخنانش به بیان خاطرهای از استاد احمد الرزیقی پرداخت و گفت: استاد وقتی به ایران آمده بودند خاطرهای را از عبدالباسط نقل کردند. احمد الرزیقی معتقد بود عبدالباسط علیرغم شهرت بسیاری که داشت و اولین چهره دنیای قرائت آن سالها به شمار میرفت، از هرگونه تکبر و غروری به دور بود. بسیاری از جماعات غیر مسلمان با اخلاق و صوت نیکوی او به اسلام گرایش یافتند. عبدالباسط با شیوه قرائتی که داشت افراد بسیاری را در کشورهای به اسلام دعوت کرده بود و اگر قرائت او این چنین بر دل مینشیند نشان از شخصیت وجودی عبدالباسط دارد.
تکفلاح در ادامه با اشاره به خاطرهای از استاد احمد الرزیقی درباره عبدالباسط عنوان کرد: الرزیقی در یکی از سفرهای قرآنی ماه مبارک رمضان با عبدالباسط همسفر بوده و بعد از اتمام سفر قرار میشود که هدایایی به قراء اهدا شود. آن موقع احمد الرزیقی در جوار عبدالباسط شاگردی میکرد. هدایا به قاریان تعلق گرفت، اما در این میان اشتباهی رخ داد. هدیه نفیس و مبلغ بالایی که قرار بود به عبدالباسط تعلق گیرد به اشتباه به احمد الرزیقی و وجه نقدی محدودی که قرار بود به او برسد، به استاد عبدالباسط رسید. در فرودگاه بودند که اطلاع داده شد، هدایا جابهجا و به اشتباه تعلق گرفته است. احمدالرزیقی گفت من هدیه را با اصرار به استاد بازگرداندم، اما ایشان نپذیرفت و گفت من برای پول تلاوت نمیکنم. اگر هدایای این سفرها را هم میپذیرم بخاطر برکت آن است. عبدالباسط به احمد الرزیقی گفته بود «عنایت خدا این بود که این هدیه به شما برسد و قطعاً روزی شما اینطور بوده من در خواست خداوند دخل و تصرفی نمیکنم». با وجود آنکه هدیه مخصوص عبدالباسط چندین برابر مبلغ الرزیقی بود اما آن را نپذیرفت و به او بخشید.
انتهای پیام/