خواست اصلی ایران در سال ۲۰۱۴ چیست؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه «پروجکت سیندیکیت» یادداشتی منتسب به رئیس جمهوری اسلامی ایران را منتشر کرده است که در آن دکتر حسن روحانی به تشریح برنامه‌های دولت خود در سال جدید میلادی پرداخته است. ترجمه متن این یادداشت در ادامه ارائه شده است:

زمانی که من در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری شرکت کردم، قول دادم که واقعیت‌‌گرایی را با تلاش برای تحقق ایده‌آل‌های جمهوری‌اسلامی همراه کنم و توانستم حمایت اکثریت قابل توجهی از مردم ایران را در انتخابات کسب کنم. با توجه به حمایت عمومی که کسب کردم، من متعهد به پیروی از اعتدال و تدبیر شدم،‌ اصولی که هدایت‌کننده تمامی سیاست‌های دولت بنده است. این تعهد مستقیماً منجر به دستیابی به یک توافق موقت بین‌المللی در ژنو درباره برنامه اتمی ایران شد. این اصول همچنان هدایت‌کننده تصمیم‌گیری‌های ما در سال 2014 خواهد بود.

در واقع، در حوزه سیاست خارجی، دولت من رویکردهای افراطی را کنار گذاشته است. ما به‌دنبال دستیابی به روابط دیپلماتیک سازنده و مؤثری بوده بر ایجاد اعتماد متقابل با همسایگان خود و دیگر بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی تمرکز داریم،‌ امری که در نهایت ما را قادر می‌سازد تا سیاست خارجی خود را به‌سمتی جهت دهیم که توسعه اقصاد داخلی حاصل شود. برای رسیدن به این هدف ما به‌دنبال از بین بردن تنش‌ها در روابط خارجی خود و تقویت پیوندها با شرکای سنتی و جدیدی هستیم. این اتفاق نیازمند ایجاد اجماع داخلی و شفاف کردن اهداف است، امری که در حال پیگیری است.

در حالی که ما از رودرویی و تقابل اجتناب خواهیم کرد، ‌در همان زمان نیز به‌دنبال منافع بزرگ‌تر خود نیز خواهیم بود. اما در شرایطی که دنیای کنونی به‌شدت به هم وابسته و مرتبط است، چالش‌های موجود تنها از طریق تعامل و همکاری میان دولت‌ها قابل حل خواهد بود. هیچ کشوری (حتی قدرت‌های بزرگ) تنها با تکیه بر توان خود نمی‌تواند از چالش‌های موجود سر راه خود عبور کند.

در واقع قدرت اقتصادی کشورهای درحال توسعه و توان اقتصادهای نوظهور به‌سرعت در حال رشد آن‌ها،‌ به حدی رسیده است که در حال پشت سر گذاشتن کشورهای پیشرفته هستند. پیش‌بینی می‌شود سهم تولید ناخالص داخلی کشورهای در حال توسعه و دارای اقتصادهای نوظهور از حجم اقتصاد جهانی که در سال 2000 برابر با 40 درصد بود، تا سال 2030 به حدود 60 درصد برسد، و آن‌ها را قادر سازد تا نقشی به‌مراتب بزرگ‌تر در عرصه جهانی به‌عهده گیرند.

در این دوره از تغییرات سریع، ایران نیز می‌تواند نقش‌آفرینی جهانی خود را بهبود بخشد. انتخابات اخیر ریاست جمهوری که نزدیک به 75 درصد واجدان شرایط در آن شرکت کردند،‌ نشان دهنده بلوغ مردم‌سالاری دینی در کشور ما است. فرهنگ و تمدن باستانی ایران، سابقه و تداوم طولانی تشکیل حکومت در این سرزمین، موقعیت ژئوپولیتیک آن، برخورداری از ثبات اجتماعی در میانه منطقه‌ای آشوب‌زده، و بهره‌مندی از جوانان تحصیل‌کرده به ما این امکان را می‌دهد تا به آینده خود با اطمینان بنگریم و به‌دنبال ایفای نقش مهمی در عرصه جهانی همان‌طور که مردم ما لیاقتش را دارند باشیم، نقشی که هیچ کنشگری در عرصه سیاست جهانی نتواند آن را نادیده بگیرد.

ما همچنین در حال بررسی راه‌هایی هستیم تا روابط دوجانبه و چندجانبه خود را با کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بر اساس احترام متقابل بازسازی و بهبود ببخشیم. این موضوع نیاز به کاهش تنش و اجرای یک رویکرد جامع که روابط اقتصادی را نیز شامل شود، دارد.

می‌توانیم این راه را با اجتناب از هرگونه تنش جدید در روابط ایران و آمریکا شروع کنیم و به‌طور همزمان برای از بین بردن تنش‌هایی که از قبل وجود داشته است و موجب تیرگی روابط دو کشور شده است، تلاش کنیم. اگرچه شاید ما نتوانیم بی‌اعتمادی و سوء‌ظن ایرانیان به دولت‌های آمریکا در طول 60 سال گذشته را فراموش کنیم اما در حال حاضر ما باید نگاه خود را به آینده متمرکز کنیم.

این بدان معناست که ما بالاتر از خط‌مشی‌های سیاسی حقیر حرکت کنیم و گروه‌های مخالف در کشور خود را رهبری کنیم به‌جای آنکه از آنها پیروی کنیم.

به‌نظر ما، همکاری در مسائل مورد علاقه و مشترک نیز می‌تواند به کاهش تنش‌ها در منطقه کمک کند. این بدین معنی است که با کسانی که در آمریکا و منطقه افکار عمومی و جامعه بین المللی را از مسائلی که خود آنها به‌طور مستقیم درگیر هستند، منحرف می‌کنند و خواهان جلوگیری از افزایش قدرت ایران در منطقه هستند، مقابله کنیم.

اما با رفتاری که به کاهش امیدها برای رسیدن به یک توافق دائمی درباره برنامه هسته‌ای ایران منجر شود، این احتمال وجود دارد  که بن‌بست روابط ایران و آمریکا همچنان ادامه یابد.

منطقه ما اکنون بیش از هرزمان دیگری با فرقه‌گرایی، درگیری و دشمنی گروه‌های مختلف و همچنین ایجاد زمینه‌ برای افراط گرایی و تروریسم، دست و پنجه نرم می‌کند. در عین حال موضوع استفاده از سلاح‌های شیمیایی در سوریه می‌تواند مردم منطقه را سال‌های زیادی درگیر کند. ما بر این باور هستیم که در چنین شرایطی صدای اعتدال در منطقه می‌تواند روی حوادث منطقه به‌شکلی سازنده و مثبت تأثیرگذار باشد.

هیچ شکی نیست که در مقابل آشوب موجود در برخی کشورهای نزدیک به ما که بر منافع بسیاری از نقش‌آفرینان منطقه‌ای و جهانی تأثیر گذاشته است،‌ نیازمند اتخاذ اقدامات عملی برای اطمینان از ایجاد ثبات در طولانی‌مدت است. ایران به‌عنوان یک قدرت اصلی منطقه‌ای، به‌طور کامل آماده حرکت در این مسیر بوده مانع از هیچ تلاشی برای ایجاد ثبات نخواهد شد. در این شرایط کشورهایی که ایران را به‌عنوان یک تهدید مطرح کرده به‌دنبال تضعیف اعتبار منطقه‌ای و جهانی آن هستند،‌ برای رسیدن به صلح و آرامش در منطقه، می‌بایست اقدامات خود را متوقف کنند.

من به‌شخصه از تراژدی انسانی رخ‌داده در کشور سوریه و مصایبی که طی سه سال اخیر بر سر مردم این کشور آمده است،‌ به‌شدت متأثر هستم. دولت بنده به‌عنوان نماینده کشوری که خود تجربه ترس از حملات شیمیایی را از سر گذرانده، به‌شدت استفاده از این‌گونه تسلیحات در سوریه را محکوم می‌کند. من همچنین از اینکه بخش‌هایی از سرزمین‌های سوریه به محلی برای خونریزی ایدئولوژی‌های افراطی و فعالیت‌های تروریستی تبدیل شده است، نگران هستم، امری که یادآور وقایع رخ‌داده در مناطق مرزی شرقی کشورمان در دهه 1990 است، این موضوع برای بسیاری از کشورهای دیگر نیز مایه نگرانی است. در این شرایط دست یافتن به یک راه‌حل باثبات سیاسی در سوریه نیازمند همکاری و تلاش‌های مشترک است.

بنابراین ما خوشحال هستیم که در سال 2013 میلادی دیپلماسی بر تهدیدات مربوط به دخالت نظامی در سوریه فائق آمد. ما باید این واقعیت را درک کنیم که سوریه نیاز مبرمی به تلاش‌های هماهنگ بین المللی و منطقه‌ای دارد. ما آماده هستیم تا برای برقراری ثبات و آرامش در سوریه از طریق مذاکرات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای مشارکت کنیم. ما باید از تبدیل مذاکرات سوریه به بازی با حاصل‌جمع صفر جلوگیری کنیم.

در دهه‌های اخیر گمانه‌زنی‌های نادرستی در خصوص برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران مطرح شده است. از اوایل دهه 1990 میلادی فرضیه و پیش‌بینی‌های مختلفی پشت سر هم در خصوص نزدیک شدن ایران به دستیابی به بمب اتمی مطرح شده ولی ثابت شده است که این فرضیه‌ها و پیش‌بینی‌ها نادرست و بی‌پایه و اساس بوده است. در طول این مدت هشداردهندگان سعی کردند تا ایران را به‌عنوان یک تهدید بر ضد خاورمیانه و جهان قلمداد کنند.

همه ما می‌دانیم که برهم زننده اصلی آرامش منطقه کیست و اهداف اصلی از فرافکنی موضوع هسته‌ای ایران چه بوده است. ما همچنین می‌دانیم که طرح این ادعا برای منحرف کردن فشارهای بین المللی در خصوص متوقف کردن ساخت شهرک‌های صهیونیستی و پایان دادن به اشغال اراضی فلسطین است. این هشدارهای نادرست و غلط علی‌رغم برآوردهای اطلاعات ملی آمریکا ادامه پیدا می‌کند. برآوردهای اطلاعات ملی آمریکا نشان می‌دهد که ایران هیچ تصمیمی برای دستیابی به سلاح هسته‌ای ندارد.

در جریان مبارزات انتخاباتی، من خود را متعهد کردم که هرکاری در حیطه قدرت من لازم باشد برای حل و فصل سریع‌تر مناقشات بر سر برنامه‌های هسته‌ای‌مان انجام دهم. برای عمل به این تعهد و استفاده از این فرصت که بر اثر انتخابات اخیر ایجاد شده، دولت من مصمم است، هرکاری که برای یافتن یک راه‌حل پایدار قابل قبول دوطرفه لازم باشد، انجام دهد. متعاقب توافق اولیه در نوامبر، ما آماده ادامه همکاری با 1+5 (پنج عضو دائم شورای امنیت به‌علاوه آلمان) و سایرین برای اطمینان سازی از شفافیت کامل برنامه‌های هسته‌ای خود هستیم.

این توانایی صلح‌آمیز هسته‌ای که ما به آن رسیده‌ایم در چارچوب تدابیر به رسمیت شناخته شده بین‌المللی استفاده خواهد شد و نظارت چندجانبه بر آن، همان‌طور که طی سا‌ل‌های گذشته صورت می‌گرفت برای سازمان بین‌المللی انرژی اتمی قابل دسترسی خواهد بود. بدین ترتیب جامعه بین‌الملی می‌تواند به ماهیت صرفاً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ما اعتماد کند. ما هیچ‌وقت از حق خود برای بهره بردن از انرژی هسته‌ای چشم‌پوشی نخواهیم کرد. اما آماده همکاری برای از بین بردن هرگونه ابهام و سؤال منطقی درباره برنامه‌ هسته‌ای خود هستیم.

اصرار بر اعمال فشار، ارعاب و اقداماتی با هدف قطع کردن دسترسی به طیفی از نیازها ــ از تکنولوژی تا پزشکی و غذایی ــ تنها فضا را مسموم می‌کند و شرایطی را که برای پیشبرد لازم است از بین می‌برد.

همان‌طور که ما در سال 2013 نشان دادیم، به‌صورت کامل آماده تعامل با جامعه بین‌المللی و مذاکره با طرف‌های مقابل بر اساس حسن‌نیت هستیم. ما امیدواریم که همتایان ما، همچنین آماده استفاده از این فرصت ایجادشده باشند.

انتهای پیام/*