خبرگزاری تسنیم- علیاکبر حنیفی
وضع قوانین طبیعتا متناسب با نیاز بشر صورت گرفته است. بشر از بدو آفرینش نیازهایی دارد که برای تامین آن، اقدامات و افعالی را انجام میدهد و گاهی در تامین نیازهای فطری، غریزی، اقتصادی و... دچار تخلفاتی میشود. آن کسی که این بشر را آفریده هم به نیازهای بشر آگاه است و هم راههای جلوگیری از تخلفات و اشکالات را بهتر از هرکسی میداند. خداوند برای جلوگیری از وقوع و گسترش خلافهایی که باعث از هم گسیختگی جامعه و رشد سرطانوار تخلفات میشود حکم قصاص را مقرر فرموده و در قرآن در آیه «وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاةٌ یا أُولِی الْأَلْباب» به آن اشاره کرده که زندگی بشر به قصاص بستگی دارد.
ما همواره شاهد روزافزون جرم و جنایت در دنیا هستیم، به نحوی که تعداد مجرمان و جنایتکاران روزبهروز بیشتر شده و اهداف کلان جامعه بشری را تهدید میکنند و همین میشود که ظلم، ستم، تجاوز، تعدی و سفاکی بر روی زمین گسترش مییابد. مسأله قصاص در اسلام یک اصل و حکم اساسی محسوب میشود. قرآن هم در آیهای میگوید: «وَکَتَبْنَا عَلَیْهِمْ فِیهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَالأَنفَ بِالأَنفِ وَالأُذُنَ بِالأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ کَفَّارَةٌ لَّهُ وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ» یعنی «و در تورات بر آنان مقرر کردیم که جان در مقابل جان، چشم در برابر چشم، بینى در برابر بینى، گوش در برابر گوش، دندان در برابر دندان و زخمها را قصاص باید کرد. و هر که از قصاص در گذرد، آن کفاره [گناهان] او خواهد بود و هر که مطابق آیات الهى داورى نکند». اگر کسی انسانی را بیگناه کشت طبیعتاً در صورت خواست اولیای دم میتوانند با او با حکم قانون و شرع همین برخورد را انجام دهند.
تجربه نشان داده است هرگاه حکم قصاص به درستی انجام شود جامعه احساس امنیت میکند و کسی جرأت خطا کردن را پیدا نمیکند، لذا جرم و جنایت به نحو قابل توجهی در جامعه کاهش مییابد. اگر قرار باشد با مجرمین به گونهای برخورد شود که گمان کنند میتوانند بعد از خیانت، جنایت یا سفاکی در نقطه امنی زندگی خود را ادامه دهند، در این شرایط به جنایتها دامن زده میشود، قصاصِ به حق، رعبی را در دل جنایتکاران ایجاد میکند تا کمتر به جنایت آلوده شوند. ما به عنوان کسی که به خدا ایمان داریم و معتقدیم که خداوند «علام الغیوب» است و بهتر از ما مصلحت ما را تشخیص میدهد، با این شرایط این حکم برای مقرر شده و ما صددرصد به این حکم ایمان داشته و میدانیم خداوند بهتر از تمام حقوقدانان، جامعهشناسان و متخصصان خیر و صلاح بندگان را میداند و با آنها مهربانتر است. این حکم برای تامین حقوق انسانها از سوی کسی که ما را آفریده مقرر شده است.
همیشه ضعف کسانی که مجریان قانون هستند، باعث تجری در اجتماع میشود؛ یعنی وقتی برخورد لازمی که شرع مقرر کرده، انجام نشود افراد جریتر شده و به فسق خود ادامه میدهند. برایشان عادی میشود تا در مورد احکامی که خط قرمزند، صحبت کرده و آن را زیر سوال ببرند. هیچگاه نباید حساب خدا، ائمه معصوم، پیغمبران و ضروریات دین را با موارد دیگر مخلوط کنیم. اگر خطوط قرمز دین را رعایت نکنیم اصل اسلام را زیر سوال بردهایم. چطور در کشورهای غربی کسی اجازه ندارد حجابی داشته باشد و محجبهها را از زندگی و تحصیل محروم میکنند، بعد اینجا به اسم آزادی باید اصل دین زیر سوال رود؟ هرکسی از خطوط قرمز دین رد شود باید با شدت تمام با او برخورد شود.
انتهای پیام/