افطاری‌های پرهزینه و اشرافی در تقابل با سفره‌های آسمانی افطار + تصاویر‌

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز عید فطر در سال 1392 فرمودند: مناسب است سنّت افطاری‌ دادن‌های ساده در مساجد و معابر عمومی مورد توجه همه‌ کسانی قرار گیرد که در ماه رمضان، نیتِ بذل و بخشش وگشاده‌ دستی دارند.

افطاری های چندین میلیون تومانی امروزه به یکی از مدهای روز درآمده است، ماه رمضان و سنت نیک افطاری دادن دیگر شور و نشاط روزهای قبل را ندارد و این عادت کم کم در حال تبدیل شدن به یک مد نو است.

ماه رمضان ماه پرفیض و برکت الهی ماه زودودن بدی ها و ناپاکی ها از تن و بهترین فرصت برای طلب مغفرت از ایزد منان است.

چند روزی بیش به پایان این ماه مبارک باقی نمانده است،امسال نیز مانند سالهای با همه شور و فیض و برکتش به همه نشاط وقت سحریش و لحظه های ملکوتی افطارش به روزهای آخرینش نزدیک می شود.

و اما افطاری،لحظه ای که طنین ملکوتی الله اکبرش بیانگر گشوده شدن درهای لطف و رحمت الهی و نشان دهنده افزایش درجه ای از اخلاص است.

یکی از هزاران حکمت ومزیت روزه داری حکمت گشنه و تشنه ماندن و درک بهتر کسانی است که نه تنهایک ماه بلکه بیشتر ماههای سال را تشنه و گشنه می گذرانند،درک هرچه بیشتر این افراد و تلاش برای کمک به این نیازمندان است همانگونه که مولا علی(ع) به این موضوع بارها اشاره فرموده اند.

مولایی که اگرمی دانست همسایه اش گرسنه است لب به طعام نمی زد و اسوه مردانگی بود.

مولایی که شبها مخفیانه شکم گرسنگان و یتیمان را سیر می کرد و سفره افطاریش بیش از چند تکه نان و خرما نبود.و اینگونه است که راه و روش مولایمان را ضیافت های چندین میلیونی و در رستورانهای شیک و آنچنانی و با میهمانانی که حتی نیازی به آن غذا ندارند ادامه می دهیم.

و مهمتر از همه اینها کشیده شدن این عادت به بیشتر ارگانها و ادارات دولتی است که انگار آنها نیز نمی خواهند از قطار مد روزگار عقب بمانند.

امرزه خبر از میهمانی های پر زرق و برق بعضی از ادارات و ارگانهای دولتی و نیمه دولتی با میهمانان خاص به گوش می رسد که برای سیر کردن شکم عده ای بی نیاز میلیون ها و یا بلکه می توان گفت میلیاردها هزینه می کنند، میهمانی هایی که هدف خاصی را نیز بدنبال ندارند.

حال سئوال اینجاست که آیا هزینه ها هنگفتی که صرف این افطاری ها می شود اگر صرف تهیه گوشه ای از  مایحتاج نیازمندان می شد بهتر نبود؟

نگارنده: ناصر تاریوردی پور

انتهای پیام/