همه ادعاهای آمریکا درباره دلایل حمله به هواپیمای مسافربری ایران دروغ بودند

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه سوئیسی "تاگس انسایگر" در مطلبی به مقایسه شلیک به هواپیمای خطوط مالزی در شرق اوکراین و فاجعه شلیک یک ناو جنگی آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایران در سوم ژوئیه سال 1988 [12 تیر ماه 1367] در آبهای خلیج فارس پرداخته نوشت یک هواپیمای مسافربری در یک منطقه جنگی توسط موشک‌های دفاع هوایی هدف قرار گرفته و سقوط کرد و مسئولان این حادثه بر این باور بودند که این یک هواپیمای نظامی بوده است، صحبت از یک خطای غم‌انگیز بود. با این حال حقایق درباره این مسئله در ابتدا مخفی شده و دروغ‌هایی در این باره گفته شد، یک عذرخواهی برای این اشتباه هم انجام نشد.
نویسنده در ادامه نوشت: آیا ما درباره سقوط هواپیمای مسافربری خطوط مالزی در شرق اوکراین سخن می‌گوییم؟ خیر، پرواز شماره 655 ایران‌ایر، پروازی که از بندرعباس به دوبی پرواز کرد. هواپیمای ایرباس A300 با 290 سرنشین که بین آنها 66 کودک و 16 خدمه وجود داشت توسط ناو آمریکایی یواس‌اس وینسنس در سوم ژوئیه 1988 هدف قرار گرفت. این ناو جنگی دو موشک هوایی به این هواپیما شلیک کرد که یکی از آنها به آن برخورد و آن را در آسمان منفجر کرد و همه مسافران جان خود را از دست دادند.
در ادامه آمده است: سابقه این حادثه به جنگ نفت‌کش‌ها در خلیج فارس برمی‌گشت و پیامد جنگ طولانی‌مدت بین ایران و عراق بود. دولت وقت ریگان برای اینکه از نفت‌کش‌ها در برابر حملات احزاب درگیر در این جنگ حمایت و امنیت آبهای بین المللی را تأمین کند چندین ناو جنگی را به خلیج فارس و تنگه هرمز فرستاد. یکی از این ناوهای جنگی ناو وینسنس به‌فرماندهی ویلیام راجرز بود.
ناو جنگی آمریکایی هواپیمای مسافربری ایران را یک جت جنگنده اف14 خطوط هوایی ایران پنداشته بود. آمریکایی‌ها در زمان رژیم شاهنشاهی در ایران جنگنده‌های اف14 به ایران تحویل داده بودند که البته تنها به‌عنوان یک رهگیر طراحی شده بود و برای حمله به ناوهای جنگی مجهز نشده بود.
این روزنامه سوئیسی در ادامه نوشت: تنها چند ساعت بعد از این فاجعه "ویلیام کراو" که فرماندهی نیروی دریایی  آمریکا در آن زمان را عهده‌دار بود ادعا کرد که این هواپیمای ایرانی در یک مسیر هوایی غیرنظامی در حرکت بوده است. در ضمن وی ادعا کرد که این هواپیمای ایرباس ایرانی با سرعت بالا مستقیم به‌سمت ناو وینسنس آمریکا در حرکت بوده است و ارتفاع پرواز خود را کاهش می‌داده است و فرستنده این هواپیما سیگنال‌های نظامی ارسال می‌کرده است، اما هیچ‌کدام از این ادعاها درست نبود و همه اینها بخشی از یک استراتژی آمریکایی بود که شلیک خطای خود را به‌عنوان یک اقدام دفاعی قانونی مشخص کند.
مجله وایس «Vice Magazine», اخیراً با استناد به اسناد محرمانه‌ای آورده است که چگونه رونالد ریگان در یک نامه به مارگارت تاچر تنها چهار روز بعد از شلیک به هواپیمای ایرانی این کشور را مسئول این واقعه معرفی کرد.
روزنامه "تاگس انسایگر" در ادامه نوشت: همه ادعاهای آمریکا درباره این حادثه دروغ بودند و بر اساس ارزیابی‌های داده‌های کامپیوتری سیستم آتش ناو وینسنس، پنتاگون در یک گزارش تحقیقی در آگوست 1988 به این نتیجه رسید که هواپیمای ایرباس ایرانی در زمان شلیک ناو آمریکایی در یک مسیر هوایی غیرنظامی نرمال در حرکت بوده است و در هیچ زمانی ارتفاع پرواز خود را کاهش نداده است، همچنین این هواپیمای ایرانی هرگز سیگنال‌های نظامی ارسال نکرده است.
بدتر از همه این بود که "ویلیام کراو" و همچنین دولت ریگان ابتدا ادعا کرده بودند که ناو وینسنس در نقطه زمانی شلیک خود به هواپیمای ایرانی در آبهای بین المللی قرار داشته است. اما کراو در یک برنامه تلویزیزیونی در سال 1992 اعتراف کرد که موشک‌های کروز در آبهای سرزمین ایران واقع بوده است. ویلیام راجرز فرمانده ناو وینسنس با انتقادهای زیادی مواجه شد.
اگرچه راجرز پیش از این هم چندین بار به‌دنبال درگیری‌های غیرضروری با قایق‌های گشت‌زنی ایرانی بود و مسئول شلیک به هواپیمای مسافربری ایرانی شناخته شد اما مورد تشویق مقامات آمریکایی‌هم قرار گرفت. یک معذرت خواهی هم از طرف آمریکا مطرح نشد و تنها تازه در سال 1996 دولت کلینتون درباره این فاجعه دلخراش ابراز تأسف کرد و هرگز یک عذرخواهی از طرف آمریکا انجام نشد.

انتهای پیام/*