چشم‌چرانی به سبک نیویورکی، کامنت‌گذاری فیسبوکی به سبک ایرانی
خبرگزاری تسنیم: چندی پیش ویدئویی در شبکه اجتماعی فیس‌بوک منتشر شد که تنها یکی از پست‌های اصلی منتشر کننده آن ۴۰۰۰ بار انتشار مجدد شد. زنی ۱۰ ساعت در خیابان‌های نیویورک راه می‌رود و بیش از ۱۰۰ بار هدف آزار کلامی مردان قرار می‌گیرد.
خبرگزاری تسنیم: وحید محرابیان
چندی پیش ویدئویی در شبکه اجتماعی فیس‌بوک منتشر شد که بازتاب زیادی در فضای مجازی ایرانی داشت. یکی از عوامل شبکه خبری بی‌بی‌سی فارسی هم این ویدئو را در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد که حدود 4000 بار انتشار مجدد شد. زنی 10 ساعت در خیابان‌های نیویورک راه می‌رود و دوربینی مخفی از این پیاده روی فیلمبرداری می‌کند. این زن که شلواری جین و تی‌شرتی مشکی و چسبان به تن دارد بیش از 100 بار هدف آزار کلامی مردان رهگذر قرار می‌گیرد و متلک می‌شنود.
یکی از نکات قابل توجه درمورد این ویدئو، واکنش کاربران فضای مجازی به انتشار آن توسط خبرنگار بی بی سی است. حسین شبگرد در نظری می‌نویسد: به قیافه و رنگِ پوستِ هیچکدوم از این عوضی ها که به این شخص متلک میگن، نمیخوره امریکاییِ اصیل باشه! براستی تفاوتیست بینِ روستاییانِ تازهِ وارد شده به یک شهر با ساکنانِ اصیلِ خودِ آن شهر!
نیما صفایی می‌نویسد: حداقل فحش و حرفای رکیک بهش نمیزنن! با ایران اصن قابل مقایسه نیس.
فردی نوشته است: تو نیم ساعت رکوردشو میزنم تو ایران عزیزمون.
سام ایرانی هم از خبرنگار بی بی سی انتقاد کرده و نوشته:این مسائل تو غرب حل شده. ادمهاى کشورهاى جهان پنجمى و عقب افتاده همه جاى دنیا پخش هستند. شما چرا میگى تو شهر نیویورک و نمیگى تو یکى از محله هاى شهر نیویورک.
فرشاد دولابی نوشته: اگر در ایران زنی 10 ساعت در خیابان راه برود، جدا از هزاران متلک، بهش هم تجاوز می‌شود!
احسان ایمانی با انتقاد از متنی که خبرنگار بی‌بی‌سی همراه با ویدئو منتشر کرده است، گفته: اول ویدئو مینویسه این خانوم تو منهتن راه میره اونوقت شما چرا میگی نیویورک؟ ویدئوش خیلی ساختگی به نظر میاد، حرفهای توش هم خیلی مودبانست.
محمدرضا احمدی هم مانند احسان ایمانی، می‌خواهد واقعی بودن این ویدئو را زیر سوال ببرد و می‌نویسد: در این کلیپ یه نکته وجود داره. فیلم برداری حرفه ایه یعنی دوربین مخفی نیست.گروهی با تجهیزات فیلم برداری کردند.یعنی بقیه دارند فیلم بازی میکنند.گول نخورید.اونجا این خبرها نیست.
سیاوش کریمی هم با لحنی تند برای خبرنگار می‌نویسد: چه هدفی رو از گذاشتن این فیلم دنبال میکنی ؟ میخوای بگی زن آزاری در دنیا عادیه؟ بذار من برات تفسیر کنم. نخیر، نکته ی این فیلم اینه که اکثرا سیاه پوست ها و ضعفا هستن که متلک و شوخی های زننده انجام میدهند . فقط هم کلامی هست، فعلی انجام نمیشه. ولی در ایران آزار بدنی میکنند. پیر مرد و جوون و فقیر و پولدار هم نداره.
لیلی اصغرزاده می‌گوید در همه جای آمریکا اینگونه برخورد وجود ندارد و می‌نویسد: من ٢٥ سال هست که آمریکا زندگی میکنم غیر از ایرانی کسی بهم متلک نگفت! اینجا هم که این خانم رفته بدترین نقطه آمریکاست!
کاربر دیگری در زیر این کامنت نوشته است: خوب شما هم اگر به محله‌ها با فرهنگ تهران بروید تیکه نمی‌شنوید.
پژمان چالاک هم تیکه انداختن مردان به زنی که لباس‌های تحریک کننده پوشیده را آزار جنسی نمی‌داند و می‌نویسد: اینها که صداش میکنند سلام زیبا، عقاب آمریکایی و ... اینها کجاش آزار کلامی است؟ بیشتر شبیه تعریف و تمجید است!
برخی کاربران شبکه اجتماعی هم به انتقاد از افرادی که کامنت‌های بالا را منتشر کرده‌اند پرداخته‌اند. امیر هستی دار نوشته است: آمار آزار جنسی٬ تجاوز٬ خشونت خانگی و قتل در آمریکا به مراتب بالاتر از ایرانه! اما برام جالبه که بگی بالای چشم آمریکا ابرو آنچنان رگ غیرت هموطنان روشنفکر از گردنشون بیرون میزنه که میترسی الان سکته کنند! کاش یک هزارم همین غیرت رو در مورد کشور و فرهنگ خودشون داشتند!
فاطمه زنگی می‌نویسد: دوست عزیز،فرق زیادی نمیکنه که محتوای حرفی که زده میشه چیه.مهم ذات این عمله،که آرامش اون آدم واحساس امنیت رو ازش میگیره.این حس که شخص غریبه ای تو خیابون، بی دلیل شما رو زیر نظر داره و سعی داره با زدن حرفی شما رو وادار به عکس العمل بکنه، آرامش روانی شما رو ازتون میگیره.
پریا شریفی نوشته است: زل زده بودن به یارو! سوت می زدن واسش! اون یارو که 5 دقیقه افتاد دنبالش چی؟ اونی که گیر داده بود من زشتم؟ چون من زشتم باهام دوست نمیشی چی؟ اونی که میخواست شماره بده چی؟ اینا آزار نیست؟ دختره سرشو انداخته بود پایین داشت راه خودشو میرفت نه لباس بدی پوشیده بود نه به کسی کاری داشت! نیومده بود تو خیابون دنبال دوست پسر که مردا بهش گیر بدن با من حرف بزن یا با من دوست شو! همه ی اینا آزاره دیگه پس چیه؟
بیشتر نظرات این پست مربوط به کسانی است که ایران و ایرانی را متهم میکنند و می‌گویند در ایران اوضاع صدبرابر بدتر از این است. در بین نظرات هیچکس به پوشش این فرد اشاره نکرده است و اکثر دعوا بر سر این است که این ویدئو هیچ چیزی را ثابت نمی‌کند و غربی‌ها متمدن‌تر و با فرهنگ‌تر از ایرانی‌ها هستند.
این اتفاق جدیدی نیست. آدم‌هایی محدودی که زیست‌شان در چند سال اخیر در فیس‌بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی خلاصه شده است، سال‌هاست که تجسمی از «خودکم‌بینی به سبک ایرانی» هستند. منتظر برای موقعیتی که «خوب بودن» چشم‌آبی‌ها و « بد بودن» بقیه جهان را به مبتذل‌ترین شکل اثبات کنند. آدم‌هایی که مطالعه اجتماعی هر چه سریعترشان دیگر به یک فوریت تبدیل شده است.
اما این ماجرا چندی است وارد فاز جدیدی شده است. این روزها در شبکه‌های اجتماعی ویدئویی دست به دست می‌شود که ورژن جدیدی از این پیاده روی 10 ساعته زنان آمریکایی را نشان می‌دهد. در این ویدئو یک خانم جوان دو پیاده روی 5 ساعته در منتهن نیویورک دارد. او یکبار با حجاب و بار دیگر بدون حجاب در شهر قدم می‌زند. نتیجه این پیاده‌روی قابل توجه است. وقتی او بی حجاب است مورد اذیت قرار می‌گیرد اما وقتی حجاب دارد کسی با او این رفتار را ندارد. باید دید واکنش کاربران ایرانی شبکه‌های مجازی به این ویدئو چگونه است؟
انتهای پیام/
