به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نخستین باری که حاج سعید حدادیان مداح اهلبیت(ع) نوحه «یاد امام و شهدا...» را که شعر و سبک آن هم از خودش است، در محضر رهبر انقلاب خواند، ایشان در پایان جلسه ضمن تقدیر از این اثر، به سعید حدادیان فرمودند که این گونه اشعار و زمزمهها و نوحهها نیاز روز است و میتواند به خوبی اهل مجالس اهلبیت(ع) را متوجه آرمانهای انقلاب و ارزشهای عصر حاضر جمهوری اسلامی سازد (قریب به مضمون؛ نقل قول از حاج سعید حدادیان).
از آن زمان بارها و بارها آثاری از این دست سروده و ساخته شده است و هر یک در جای خود لطف و ارزش دارد؛ یکی از ویژگیها و کارکردهای این آثار اعم از شعر، نوحه، زمزمه و ... این است که ضمن باورپذیر کردن اعتقادات شیعیان به اهلبیت(ع) تاثیر نه چندان دور و دراز و ملموس آن بزرگواران را در حیات امروزی اهل ایمان آشکارا گوشزد میکند.
از دیگر کارکردهای این نوحهها، نوعی یادآوری و تذکار است؛ آدمی همواره دچار فراموشی ارزشها میشود، و از این جهت متون مقدس و دینی ما هم تاکید ویژهای بر تذکر دادن حقایق و ارزشها دارد. اشعار این نوحهها با تذکر دادن آنچه چند سال قبل بر حال و هوای این مردم و شهر و دیار این سرزمین گذشت، طالب نوعی وجدان بیدار است و تلاش میکند آن را در مخاطب احیا کند.
درباره زبان و تاثیرگذاری این نوحهها هم باید مدنظر داشت، از آنجا که زبان این آثار ساده و همه فهم و شاید بیش از حد نزدیک به زبان معیار است! و گاه از اصطلاحات غیرادبی و کوچه و بازار استفاده میکند، برای عموم قشرهای مردم جذابیت دارد و بیجهت نیست که بویژه در ماههای محرم و صفر بسیاری از خودروهای سطح شهر از صوت نمونههایی شبیه به این آثار استفاده میکنند. زبان عامه فهم یا به قول شاعران سراینده آنها «زبان ساده» باعث تاثیرگذاری این نوحهها و چرخیدن دهان به دهان و سینه به سینه آنها میشود.
حاج محمود کریمی در نوحه «روزای دفاع، چه روزایی بود...» از منظری ویژه این شاخصهها را مد نظر داشته است. در این نوحه میآید:
«روزای دفاع، چه روزایی بود/ شب حملهها، چه هوایی بود/ دلهای همه، کربلایی بود»
حالا اگه یادمون بره اون روزا رو، بیدردیه.../ حالا اگه بیخیال بشیم فتنهها رو، نامردیه...
انتهای پیام/1