شبیه قطره باران به من ببار آقا

همسفری‌ها

ای محو تماشای تو چشمان پری‌ها
از رایحه‌ات مست تمام سحری‌ها
خون است دل ما ز فراق رخ ماهت
محصول غم عشق تو شد خونجگری‌ها
ای گمشده این دل سرگشته کجایی؟
بس نیست مگر در طلبت در به دری‌ها؟
ای همسفر باد صبا نام مرا هم
کن ثبت نگارا به صف همسفری‌ها
با سالک بیچاره بگو راه کدام است
باید که به تو ختم شود رهسپری‌ها
ای یار سحرخیز، سحرخیز نمایم
محبوب تو باشد سحر و دیده تری‌ها
باید که نمازی به تمنای تو خوانیم
فارغ ز غم نان و تب سیم و زری‌ها
ای کاش برای دل من از غم عشقت
بالا برود زود تب بهره‌وری‌ها
شوق نفسی دیدن تو جان به لبم کرد
ما را برهان یار از این جان‌به‌سری‌ها
با باد صبا من گله از زلف تو کردم
تا چند بمانیم در این بی‌خبری‌ها
تا چند کنی ناز برای من مجنون؟
تا چند کنی جلوه به چشم دگری‌ها؟
شیرین سخنی گر به سخن لب بگشایی
تعطیل شود کار تمام شکری‌ها
آوای اناالمهدی تو از حرم عشق
پایان بدهد بر همه نوحه‌گری‌ها
مجتبی روشن روان

قرار ما و شما
شبیه قطره باران به من ببار آقا
و در میان وجودم گلی بکار آقا
گلی که تربیتش دست باغبان افتد
تمام زندگی‌اش می‌شود بهار آقا
مرا برای همیشه برای خود بردار
مرا به جمع غلامان خود گذار آقا
برای اینکه بمانم همیشه محضرتان
بکش به دور فراری خود حصاری آقا
همیشه شاهد اعمال زشت من بودی
چه در میانه لیل و چه در نهار آقا
قرار من و شما روضه‌های عباس است
بیا به مجلس امشب سر قرار آقا
بیا و روضه بخوان روضه دو دست قلم
بیا و روضه بخوان از سر نگار آقا
حبیب باقرزاده

تاخیر نکرد؟
از ظهر گذشته است، تاخیر نکرد؟
ساعت دو و نیم و سه، کمی دیر نکرد؟
دلگیرترم دوباره از جمعه قبل
وضعیت انتظار تغییر نکرد؟

برگرد از سفر
اشک است همدم دل هجران‌کشیده‌ها
آخر سپید شد به ره تو چه دیده‌ها
روزی اشک ما همه در چشم‌های توست
ای ناله‌دار تنگ غروب و سپیده‌ها
آرام جان فاطمه برگرد از سفر
چشم انتظار تو همه قامت خمیده‌ها
ای کاش امشبی که روی سوی کربلا
ما را دعا کنی وسط برگزیده‌ها
تا می‌شویم لحظه‌ای دلتنگ کربلا
دل را حرم کنیم به این اشک دیده‌ها
ره وا کنید قافله ‌سالار می‌رسد
زینب برای دیدن دلدار می‌رسد

قاسم نعمتی

انتهای پیام/