دوغان اوزلوک: متحد شدیم، سرباز اسرائیلی شلوارش را خیس کرد
خبرگزاری تسنیم: اوزلوک، یک نویسنده ترکیه‌ای است که با زبان فرهنگ به میدان سیاست آمده است. او از اعضای کاروان آزادی غزه بود که در سال ۲۰۱۰ مورد حمله صهیونیست‌ها قرار گرفت.او معتقد است شیعه و سنی باید با هم علیه صهیونیست‌ها و تکفیری‌ها به میدان بیایند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در حمله‌ای چند سال پیش سربازان رژیم صهیونیستی به کشتی کاروان آزادی غزه، که شامل گروهی از فعالان صلح و هنرمندان با ملیت‌های مختلف بود، 10 تن از این فعالان حقوق بشی که برای کمک‌رسانی به مردم غزه رهسپار آب‌های مدیترانه شده بودند، به شهادت رسیدند و بیش از 60 نفر دیگر نیز زخمی شدند. ابعاد این جنایت به قدری وسیع بود که حتی رادیکال‌ترین کشورهای غربی که پیش از حامی رژیم صهیونیستی بودند، در برابر آن موضع‌گیری کردند.
دوغان اوزلوک یک نویسنده ترکیه‌ای است که پیش از این از اعضای این کاروان بوده است. او در گفت‌گو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ابعاد مختلفی از این جنایت را شرح می‌دهد و خواستار اتحاد هرچه بیشتر مسلمانان جهان برای مبارزه با رژیم صهیونیستی می‌شود.
اتحاد بین مسلمانان از دیدگاه این نویسنده ترکیه‌ای مهم‌ترین عامل برای مبارزه با رژیم صهیونیستی است که آن را امری دور از دسترس نمی‌داند هرچند که معتقد است در شرایط کنونی و به دلیل هجمه گسترده رسانه‌ها در اختلاف افکنی میان مذاهب اسلامی، رسیدن به آن بسیار دشوار است.
دوغان اوزلوک در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: ظلم و ستم همیشه در طول تاریخ بشریت وجود داشته و تا انسان هست، ظلم و ظالم وجود دارد. او به مظلومیت مردم فلسطین و مقاومت بیش از نیم قرن اخیر آنها اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: در طول 50 سال اخیر مردم فلسطین به عنوان سمبل مقاومت در جهان خود را معرفی کرده‌اند. آنها یک اندیشه دارند و آن دفاع از سرزمین مادری خود است. همواره یک انگیزه بسیار قوی وجود دارد که آنها را به سوی اندیشه متعالی آزادی و دفاع از میهن خویش سوق می‌دهد. میهنی که سالهای سال است توسط رژیم صهیونیستی اشغال شده است.
اوزلوک با بیان اینکه پیش از حرکت کاروان آزادی به سوی غزه، یک کاروان نیز به صورت زمینی رهسپار این باریکه شده بود، می‌گوید: بعد از حرکت کاروان به صورت زمینی ما نیز تصمیم گرفتیم این محاصره را از طریق دریایی در هم بشکنیم. کشتی «ماوی مرمره» که ما در آن حضور داشتیم یک کشتی باربری بود و پیش از حرکت به سوی غزه، اعضای این کاروان در شهرهای مختلف ترکیه اقدام به برپایی همایش‌ها و سخنرانی‌هایی کرده بودند و به واسطه روشنگری‌های آنان همبستگی جهانی علیه رژیم صهیونیستی بیش از گذشته شد.
این عضو کاروان آزادی غزه به واکنش رژیم صهیونیستی در قبال حرکت این کاروان به نوار غزه اشاره کرد و گفت: وقتی صهیونیست‌ها شنیدند که ما در حال راه افتادن به سوی غزه هستیم، اعلام کردند اجازه نمی‌دهند کشتی صلح به آنجا برسد. اما تاثیر حرکت کاروان آزادی، به سوی غزه برای ما بسیار حائز اهمیت بود، چرا که می‌توانستیم به کمک این حرکت دیوار محصور صهیونیست‌ها اطراف غزه را بشکنیم و به همین خاطر تک‌تک کسانی که در کاروان آزادی غزه حضور داشتند با انگیزه بسیار زیادی دست به این اقدام زدند. این افراد از احزاب، مذاهب و بخش‌های مختلف کشورهای مختلف با اعتقادات متفاوتی بودند که همگی آنها بر روی یک چیز اتفاق نظر داشتند و آن تلاش برای رهایی مردم غزه از محاصره رژیم صهیونیستی بود.
اوزلوک ادامه می‌دهد: در آن کشتی زنان، مردان و کودکان بسیاری حضور داشتند و جمعیت حاضر را افراد مختلفی از روستایی و شهری تا کشیش و روحانی تا کارگر و کارمند و افراد تحصیل کرده و بی‌سواد تشکیل می‌داد.
او با بیان اینکه همواره وجدان بیدار انسان‌های آگاه به سوی کمک به مردم بی دفاع می‌رود، گفت: وجدان‌های بیدار و هم‌دردی با مردم بی‌دفاع غزه سبب شده بود تا اهالی کشتی کاروان آزادی حتی یک لحظه هم در تصمیم خود برای کمک‌رسانی به مردم غزه شک نداشته باشند. آنها معتقد بودند که مظلوم را باید در هر نقطه‌ای از جهان که باشد یاری کرد، حال می‌خواهد آن مظلوم در باریکه غزه زندگی کند یا در دیگر نقطه‌ای از جهان. پیغامی که در این کاروان نهفته بود بسیار بزرگ‌تر و فراتر از تصور چیزی بود که غربی‌ها به آن فکر می‌کردند. با آنکه صهیونیست‌ها نگذاشتند این سفر به اتمام برسد ولی پیام این سفر در سراسر جهان منتشر شد. مهم زنده نگه داشتن روحیه مقاومت و یاری مظلومان بود که با این اقدام توانستیم به آن دست پیدا کنیم. این اقدام کاروان آزادی سبب شد تا در آن زمان یک اتحاد جهانی برای مقابله با صهیونیست‌ها شکل بگیرد و به عبارت بهتر بسیاری از مردم جهان به جنایت‌کار بودن اسراییل حتی در مقابل یک کشتی صلح‌طلب پی ببرند.
اوزلوک معتقد است: مردم جهان در برابر رژیم صهیونیستی سه نوع رفتار می‌توانند داشته باشند؛ اول آنکه نسبت به جنایات این رژیم بی‌تفاوت باشند و بدون هیچ دغدغه‌ای نظاره‌گر اقدامات این رژیم جنایت‌کار باشند. دوم اینکه برای مقابله با رژیم صهیونیستی تلاش کنند و اما به محض آنکه با تهدید این رژیم روبرو شدند، بلافاصه پا پس بکشند که به نظرم ضرر این اقدام بسیار بیشتر از گام اول است. برای مثال اگر می‌خواستیم با تهدید اسراییل از رفتن کشتی کاروان آزادی به غزه خودداری کنیم، ضرر آن بسیار زیاد بود و نتایج منفی بسیاری را دربر داشت. سومین راه برای مقابله با رژیم صهیونیستی برداشتن گام‌های استوار است. اگر ما با گام‌های استوار خود علیه رژیم صهیونیستی قدمی برداریم و از هیچ چیز نترسیم و به همراهی مردم مظلوم فلسطین بشتابیم، مطمئن باشید به پیروزی خواهیم رسید.
او در لحظه حمله صهیونیست‌ها به کشتی ماوی مرمره در این کشتی حضور داشته است و واقعه را اینطور روایت می‌کند: به یاد دارم در آن زمان ما دقیقا در آب‌های بین‌المللی حضور داشتیم و اسراییل هیچ مجوزی برای حمله به ما نداشت. ساعت حوالی 23 بود که کاپیتان کشتی به ما اعلام کرد که کشتی جنگی، زیر دریایی و البته قایق‌های رژیم صهیونیستی در حال نزدیک شدن به ما هستند. از آن لحظه به بعد تا نزدیک اذان صبح بود که کسی در کشتی خوابش نبرد. درست در حوالی اذان صبح بود که حادثه اصلی رخ داد. نکته مهم این بود که هیچ وسلیه جنگی در کشتی ما وجود نداشت و تمامی افراد حاضر در کشتی را افراد غیرنظامی تشکیل می‌دادند. در میان ما هم مسلمان شیعه و سنی بود هم غیر مسلمان.
وقتی که ناگهان سربازان اسراییلی بدون هشدار به ما حمله کردند، من بر روی عرشه کشتی حضور داشتم. در هنگام حمله به همراه سایر افراد دور تا دور کشتی را احاطه کردیم که سربازان اسراییلی وارد کشتی نشوند و بتوانیم از جان زنان و کودکان حفاظت کنیم. بعد از حدود 20 دقیقه سربازان اسرائیلی وارد کشتی شدند و از طرفی دیگر یک هلی‌کوپتر جنگی نیز به ما حمله‌ور شد. در آن هنگام به یاد دارم که با دست خالی توانستیم اسحله سه سرباز اسرائیلی را بگیریم و آنها را به داخل آب بیندازیم. من دقیقا آن صحنه را به یاد دارم. وقتی ما متحد و یکپارچه شدیم، یک سرباز اسرائیلی از ترس شلوارش را خیس کرد و به خود می‌لرزید.
بعد از آن گروهی از سربازان اسرائیلی به جهت اضطرابی که بر آنها مسلط شده بود، با اینکه ما همه دست خالی و غیر مسلح بودیم، به طرز وحشیانه‌ای به ما حمله‌ور شدند و به هیچ‌کس و هیچ‌چیز رحم نکردند. با آن حمله 9 نفر از اعضای کشتی به شهادت رسیدند و 56 نفر هم زخمی شدند. یک زن ویتنامی که در کشتی حضور داشت موفق به گرفتن فیلمی از آن اتفاقات شد و در نهایت آن فیلم به صورت گسترده‌ای پخش شد. آن روز وقتی وارد خاک فلسطین اشغالی شدیم، ما را مورد بازجویی و بازپرسی قرار دادند و دو روز را در آنجا زندانی بودیم.
اوزلوک ماجرای کشتی کاوران آزادی غزه را یک درس بزرگ برای انسانیت عنوان می‌کند و می‌گوید: این اتفاق تا سالهای سال در ذهن‌ها باقی می‌ماند. این اتفاق نه تنها به جهانیان نشان داد که رژیم صهیونیستی هیج منطقی ندارد، بلکه نشان داد این رژیم به هیچ کدام از اصول اخلاقی پایبند نیست. البته به نظرم کشورهای مختلف جهان و بخصوص کشورهای اسلامی می‌توانستند از این اتفاق استفاده زیادی کنند، ولی به دلیل مدیریت نادرست چندان که باید از آن بهره‌ای نبردیم.
او با بیان اینکه دولت‌های اسلامی در مبارزه با رژیم صهیونیستی با یکدیگر همراه نیستند و متأسفانه گروهی از آنها همراه این رژیم هستند، می‌گوید: هر چقدر مردم مسلمان جهان برای مبارزه با رژیم صهیونیستی و دفاع از مردم فلسطین هم‌دل هستند، دولت‌های آنها اتفاق نظری جدی در این زمینه ندارند. متاسفانه ما مسلمانان بیشتر به شعار اکتفا می‌کنیم و رژیم صهیونیستی هم به خوبی دریافته هر اقدامی علیه مردم مظلوم فلسطین کند، مسلمانان تنها به شعار بسنده می‌کنند و کار خاصی از آنها سر نمی‌زند. احساسات، مقاومت و درک بسیاری از ما مسلمانان زودگذر شده است و اگر با یکدیگر وحدت نداشته باشیم، نمی‌توانیم در برابر جنایات رژیم صهیونیستی ایستادگی کنیم.
این عضو کاروان آزادی غزه در پایان با اشاره به بیانات امام خمینی(ره) برای وحدت میان مسلمانان، گفت: سالها پیش شعار ماندگار و فراگیر "نه شرقی، نه غربی" توسط امام خمینی(ره) مطرح شد و حالا باید شعار "هم شیعه، هم سنی" را برای اتحاد علیه اسرائیل بیان کنیم. اگر هر چه زودتر امت اسلامی تغییر جدی در خود ایجاد نکند، باید منتظر جنایت‌های بیشتری از سوی رژیم صهیونیستی باشیم.
انتهای پیام/
