«قانقاریای تئاتر» و مرادخانی که تنها به خواسته دولت عمل کرد
خبرگزاری تسنیم: معاون هنری وزیر ارشاد، گفت: «دولت محترم به ما دستور داده که در حال حاضر هیچ تعهد تازهای ایجاد نکنیم...». حالا هنرمندان میگویند:«تئاتر قانقاریا گرفته است». مرادخانی مقصر نیست او مأمور بود تعهد جدیدی برای دولت ایجاد نکند.
خبرگزاری تسنیم_ محراب محمدزاده
«من گفتم کلید دارم، داس ندارم. دولت آینده دولت کارآمد و شایستهسالار خواهد بود. همه آن عزیزانی که در این 8 سال کار و تلاش کردند و شایسته هستند، دربرابر آنها تواضع میکنم از آنها استفاده خواهد شد البته اگر کسی اتوبوسی آمده باشد و بدون بلیط آمده باشد، خودش آمده است. در دولت آینده از همه مدیران شایسته و متعهد استفاده خواهد شد.» / حسن روحانی، 27 /خرداد/ 1392، اولین نشست خبری رئیس جمهور با خبرنگاران
***
سال گذشته در همین ایام بود که یادداشتی را منتشر کردیم با عنوان «پشت صحنه استعفاها: «داس» یا «کلید»؟»که در آن به مسئله استعفاهای زنجیرهای مدیران تئاتر کشور پرداختیم. اتفاقی که برخلاف جریان تبلیغاتی و اعلامی دولت یازدهم در جریان بود. حالا پس از گذشت یک سال از آن یادداشت و استعفاها دوباره چرخ گردون علی مرادخانی به حرکت افتاده است و هر روز شنیده میشود که فلان مدیر استعفا داده و یا برکنار شده است. شاید با یک بررسی کوتاه روی کارنامه دو ساله معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مشخص شود که این معاونت یکی از بخشهای دولتی است که با بیشترین تغییر مدیران روبرو بوده است.
روز به روز که از دوران مدیریتی علی مرادخانی میگذرد، صحبتهای اولین نشست رسانهای او بیشتر به چشم میآید، مرادخانی گفته بود:«با هر مدیری که برای پذیرفتن مسئولیت در معاونت هنری صحبت میکردم از خستگی و نبود بودجه و امکانات صحبت میکرد تا از پذیرفت مسئولیت طفره برود اما به هر حال با بررسیها و صحبتهایی که با افراد مختلف داشتم در حال حاضر مدیران مورد نظرم انتخاب شدهاند و به زودی آنها را معرفی میکنم. تا دو سال باید کار کنیم تا به نقطه صفر برسیم بعد از آن میتوان به سمت جلو حرکت کرد. دولت محترم به ما دستور داده که در حال حاضر هیچ تعهد تازهای ایجاد نکنیم یعنی باید از منابع موجود استفاده کنیم.»
مرادخانی مدیران خودش را انتخاب کرد تا معاونت هنری را به نقطه صفر برساند. اما گویا برآورد هنرمندان و رسانهها از آنچه تاکنون رخ داده با برآورد مرادخانی تفاوت دارد. آنها بارها در گفتوگو با این رسانه و آن رسانه، در این میزگرد و نشست یا در آن تجمع -که چندی پیش در مقابل دفتر مرادخانی برگزار شد- از تنزل وضعیت امروز مرکز هنرهای نمایشی و وضعیت اسفناک هنرمندان گلایه میکنند. اما بخش دوم صحبتهای آقای مرادخانی در اجرای دستور دولت برای اینکه هیچ تعهد تازهای ایجاد نشود درست از آب درآمده است.
بعد از برگزاری با حاشیه جشنواره سیودوم تئاتر فجر که یک هفته مانده به برگزاری این رخداد مدیر مرکز هنرهای نمایشی و دبیر جشنواره تغییر کرد و این دوره جشنواره با آسیب جدی مواجه شد، سیوسومین دوره جشنواره بینالمللی تئاتر فجر هم با همان حواشی و آسیب و این بار در ترازی بالاتر مواجه شد. چرا که در فاصله زمانی شبیه به سال قبل، این بار دبیر جشنواره و مدیر مرکز هنرهای نمایشی بازهم به یکباره تغییر کردند. طاهری مدیر سابق مرکز هنرهای نمایشی تنها چند ماه مانده به برگزاری سیوسومین دوره جشنواره تئاتر فجر استعفا داد. استعفایی که 10 بند آمده در آن و خطاب به وزیر ارشاد بودنش حرفهای زیادی را سر زبان رسانهها انداخت.البته درباره جشنواره 32 و 33 تئاتر فجر یک تفاوت علیرغم همه نابسامانی های مشابه وجود داشت و آن این بود که در جشنواره 32 مدیر مرکز دبیر جشنواره شد و در جشنواره 33 دبیر جشنواره سرپرست مرکز هنرهای نمایشی شد. اکنون برخی نگرانند که جشنواره نمایشهای آیینی سنتی نیز به همین سرنوشت طراحی شده توسط دولت دچار میشود یا نه؟
منتقدان مرادخانی بر این باورند که او مسیر و مخاطب واقعی خود را آگاهانه انتخاب کرده است. او سعی در راضی کردن دولت تدبیر و امید و مدیران بالادستی خود دارد و منتقدان امروزش میگویند که «هنرمندان برای او محلی از اعراب ندارند». اگر راضی شدن مدیران که گمانه منتقدان اوست پذیرفته شود، نتیجهاش یک عقبگرد بزرگ برای تئاتر محسوب میشود. حمیدرضا نعیمی از هنرمندان تئاتر است که با تکیه بر این عقبگرد، این وضعیت را به «قانقاریای تئاتر» تشبیه کرد و تقاضای استعفای وزیر ارشاد را مطرح کرد.
هرچند از ابتدای حضور مرادخانی سیل استعفاها و برکناریها به راه افتاد اما حالا ماجرا معکوس شده است. پس از یک سال و با استعفای جنجالی حسین طاهری، گویا مرادخانی فیلمش را به عقب بازگردانده است. همه آنهایی که رفته بودند این بار با سلام و صلوات بازگشتهاند. آمد و رفتها در مرکز هنرهای نمایشی اصلا خوشایند هنرمندان نیست. چه آن زمان که به رفتن آنها کنایه چیده شدن با داس یا کلید زده میشد چه اکنون که اوضاع به حدی بحرانی شده است که مدیران بازگشته ماندهاند «این ویرانه را چه کنند؟». برخی از آنها که نگرانند در صورت اعلام نامشان گرفتار استعفایی جدید شوند، میگویند این زمین که ما را برای ساختنش برگرداندند همان طراوت حداقلی سابق که مرادخانی برسرش حاضر شد را هم ندارد.
مرادخانی اصلا مقصر نیست، او مامور است که برای دولت تعهد جدیدی ایجاد نکند.
انتهای پیام/