تاریخی که سازمان ملل برای فراموشی آن تلاش می‌کند
خبرگزاری تسنیم: ملت ما تاریخی را در تقویم جنایات خود دارد که کشورهای غربی و سازمان ملل برای فراموشی آن تلاش بسیار کرده‌اند تا از حافظه جهانی محوش کنند اما این تاریخ برای یک ملت به واقعه‌ای تلخ و ماندگار تبدیل شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دوازدهم تیرماه 1367 شمسی برابر با سوم ژوئیه 1988 میلادی، یکی از تاریخ‌هایی است که کشورهای غربی و سازمان ملل همه تلاش خود را برای فراموشی آن به کار بسته‌اند تا این تاریخ از حافظه جهانی حذف شود اما این تلاش‌های بی‌ثمر فقط این نتیجه را به بار آورده است که دوازدهم تیرماه برای ملتی واقعه‌ای تلخ و ماندگار را در تقویم جنایات رقم بزند. این تاریخ روزی است که شورای امنیت از وقوع آن تنها ابراز تأسف کرد و تشکیلات تخصصی سازمان ملل متحد یعنی ایکائو (سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی) به عرض تسلیتی اکتفا کرد.
دوازدهم تیرماه سال 67 روزی است که هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب‌های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» مورد هجوم یگان‌های دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آب‌های خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد. این هواپیما با موشک ناو جنگی وینسنس مورد حمله عمدی نیروهای تجاوزگر قرار گرفت. کاپیتان راجرز فرمانده کشتی جنگی وینسنس، دستور پرتاب موشک به سمت هواپیمای ایرباس شرکت ایران ایر با شماره پرواز 655 را داد و در این حادثه هر 290 نفر مسافر هواپیما کشته شدند. او نه تنها به خاطر این جنایت محاکمه نشد بلکه به این خاطر مدال هم دریافت کرد.
در میان سرنشینان هواپیما، 66 کودک زیر 13 سال، 53 زن و 46 تبعه کشورهای خارجی نیز بودند که کشته شدند. ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با جمهوری اسلامی ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهه های جنگ بود.
پس از این واقعه, مقامات آمریکایی که همواره مدعی دفاع از حقوق بشرند، اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف 14 جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار داده‌اند. هواپیمای مسافربری ایرباس از نظر حجم, شکل, اندازه و توانایی پرواز کاملاً با هواپیمای f-14 متفاوت است. از طرفی با توجه به ارتباط کلامی و ارتباط ناوبری هر هواپیمای بازرگانی و مسافربری, ناو آمریکایی می‌توانست به راحتی با شنیدن مکالمات خلبان به ماهیت هواپیمای مسافربری پی‌ببرد.
با روشن شدن نوع هواپیما, آمریکایی‌ها ادعا کردند که در این مورد مرتکب اشتباه شده‌اند. شواهد بعدی, بی اساسی ادعای آمریکایی‌ها را کاملا به اثبات رساند. سپس مقامات نظامی آمریکا در ادعای بی اساس دیگری مدعی شدند هواپیمای ایرباس در خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده است.
کاپیتان کارلسون، فرمانده سابق ناو سایدز در این مورد معتقد است که ایرباس ایرانى علاوه بر علائمى که مبنى بر غیرنظامى بودن خود مى‌فرستاده با سرعتى کم در حال اوج گرفتن بود و حتى اگر در چنین شرایطى نیز آن را به عنوان یک جت اف 14 شناسایى مى‌کردند باز من تردید دارم که یک هواپیماى اف 14 می‌توانست تهدید سطحى را متوجه ناو وینسنس یا سایدز یا هر شناور دیگرى کند. فرمانده قرارگاه پدافند خاتم‌الانبیاء در بررسی این حادثه از منظر دفاعی و پدافند هوایی اظهار داشت: شکی نیست که ناو وینسنس مجهز به انواع رادارها، شنود الکترونیکی و ارتباط رادیویی در همه طیف‌ها بود و این ناو به حدی پیشرفته بود که فرماندهی ناوهای جنگی هواپیما حاضر در منطقه را برعهده داشت. با وجود پیشرفته بودن رادارها و شنود الکترونیکی، این ناو حتی می‌توانست از ناوهای حاضر دیگر منطقه برای شناسایی این هواپیما استفاده کند و حتی می‌توانست تماس رادیویی خلبان با مرکز تهران و امارات را شنود و آن را شناسایی کند.
وی در پاسخ به این ادعای آمریکایی ها که می گفتند این هواپیما را با هواپیمای جنگی F14 اشتباه گرفته‌اند، گفت: طول هواپیمای ایرباس 300، 177 فوت است در حالی‌که طول هواپیمای F14 نصف این هواپیماست و این ادعا کاملا رد می‌شود و حتی اگر آن را قبول کنیم، تماس رادیویی این هواپیما با مرکز تهران و امارات قابل شنیدن در سامانه‌های شنود ناو وینسنس بود و به راحتی می‌توانستند از تجاری بودن این هواپیما اطمینان حاصل کنند. مسئله دیگر که مطرح است، این است که در زمان اصابت موشک ها به هواپیما، این هواپیما در حال اوج‌گیری بوده است و ادعای انتحاری بودن حرکت آن به هیچ‌وجه پذیرفتنی نیست و حتی در آن زمان، دو ناو دیگر تجاری بودن این پرواز را به ناو وینسنس اعلام کردند، اما کاپیتان این ناو توجهی نمی‌کند و دستور از قبل صادر شده را اجرا می‌کند. هدف آمریکایی‌ها فشار بر ایران برای قبول قطعنامه 598 بود.
ایران دادخواستی به شورای سازمان جهانی هواپیمایی کشوری (ایکائو) تسلیم کرد. خواسته‌های دولت ایران از این قرار بود: اعلام محکومیت حمله و انهدام هواپیمای ایرباس ایرانی در پرواز شماره‌ی 655 از سوی نیروهای نظامی دولت آمریکا در خلیج فارس، اعلام صریح وقوع یک جنایت بین المللی برپایه ی نقض حقوق بین الملل و نقض تعهدات قانونی دولت آمریکا به‌عنوان یکی از اعضای سازمان جهانی هواپیمایی کشوری، شناسایی و اعلام صریح مسئولیت های دولت آمریکا و درخواست جبران ضررهای معنوی و مادی و درخواست پایان دادن فوری موانع، محدودیت ها ، تهدیدهای موجود و پایان بخشیدن به موضوع به‌کارگیری نیروهای نظامی علیه هواپیمای کشوری در منطقه و از جمله اینکه ایکائو از همه‌ی سازمان های ذی‌ربط بخواهد که نیروهای نظامی بیگانه از خلیج فارس بیرون کشیده شوند.
ایکائو این حمله‌ی نظامی را محکوم نکرد و بدون در نظر گرفتن عمق فاجعه و تلفات انسانی آن، تنها به اظهار تأسف در گزارش خود بسنده کرد. در این گزارش، با ارائه‌ی شرحی از این رخداد، وقوع آن را ناشی از اشتباهات نظامیان در شناسایی هواپیما دانست. هرچند ایکائو بر ممنوعیت به‌کارگیری اسلحه علیه هواپیماهای مسافربری تأکید نمود، اما نقض این ممنوعیت توسط آمریکا و پیامدهای حضور نظامی مداخله‌گرایانه‌ی آن کشور علی‌رغم اعلام بی طرفی در جنگ را هرگز محکوم نکرد.
انتهای پیام/
