شاهکاری از تعاونی مسکن خانۀ موسیقی و انجمن صنفی منحلۀ روزنامه نگاران

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روز 25 تیر 1394 بود که تصمیم گرفتیم سری به پروژه‌های مسکونی تعاونی مسکن خانه موسیقی بزنیم و گزارشی از وضعیت کنونی این پروژه‌ها تهیه کنیم. در این راه که البته خیلی هم نزدیک نبود و باید تا شهر جدید هشتگرد می‌رفتیم، علیرضا جواهری از هنرمندان عرصه موسیقی و وکیل قانونی برخی از اعضای ذی نفع پروژه «کوروش» با ما همراه شد. در روایتِ این دیدار، علیرضا جواهری یادداشتی نوشته و در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده که در ادامه می‌آید. همچنین در روزهای آینده گزارش تصویریِ خبرنگار فرهنگی تسنیم از وضعیتِ دو پروژه‌ی «کوروش» و «چکاوک» منتشر می‌شود.

------------------------

ابتدای سال 1391 پروژۀ دوم تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی با نام کوروش که شامل 52 واحد مسکونی بود، شروع به کار کرد که بیش از نیمی از این واحدها به گفتۀ هیئت مدیرۀ این تعاونی، متعلق به روزنامه نگاران و مابقی متعلق به هنرمندان خانۀ موسیقی است. البته پس از گذشت چهل ماه از آغاز روند ساخت و ساز این پروژه هنوز هم هیچ اطلاعی از افراد ذی نفع این پروژه در بخش مربوط به روزنامه نگاران نداریم.

طبق قرارداد منعقد شده بین هیـئت مدیرۀ تعاونی مسکن خانۀ موسیقی و اعضای ذی نفع متقاضی، قرار به تحویل واحدهای مسکونی تا پایان آبان سال 1392 شد. به دلایلی نا مشخص و مبهم، روند کار این پروژه کندتر و در نهایت در مهرماه سال 1391 کاملا متوقف گردید. این در حالی است که در طول این مدت مدیر عامل تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی بر فعال بودن مراحل ساخت، به اعضا اصرار می‌ورزیدند. با توجه به نا معلوم بودن شرایط این پروژه و عدم اطلاع ذی نفعان از پیشرفت فیزیکی این مجموعه، بر آن شدیم تا به اتفاق جمعی از دوستان بازدیدی از پروژۀ کوروش در شهر جدید هشتگرد انجام دهیم تا در جریان روند ساخت و ساز آن قرار بگیریم.

در جریان  بازدیدی که صورت گرفت، صورت جلسه ای توسط آقای رامتین غفاری، بازرس وقت تعاونی مسکن خانۀ موسیقی تهیه و درآن اشاره به موارد متعدد تخلفات هیئت مدیره در روند ساخت و ساز مجموعه شده بود، همچنین جهت تکمیل مستندات این بازدید حدود 100 قطعه عکس نیز از موارد و نواقص موجود گرفته و به این صورت جلسه پیوست شد. حاضران در بدو ورود با اعتراض و گلایۀ نگهبان پروژه آقای حسین عباسی مواجه شدند چرا که تا کنون مبلغ بیش از 15 میلیون ریال از حقوق خود را دریافت نکرده است و همچنین تقاضای تحویل کار به پیمانکار پروژه را از مدت ها قبل داده‌اند. ولی هیچ ترتیب اثری داده نشده بود. با توجه به وجود برخی مصالح ساختمانی و آهن آلات و امکان سرقت آنها، برای ایشان مسوولیتی بدون دریافت به موقع حقوق را موجب گشته بود که ایشان به شرایط موجود به شدت معترض بوده و اظهارات خود را کتبا به بازرس وقت تعاونی ابراز داشتند. علاوه بر ایشان، برخی عوامل اجرایی دیگر در این پروژه نیز مبالغ متعددی از ناظرین اجرایی پروژه طلبکار هستند که اظهارات خود را به بازرس تعاونی ابراز داشتند.

مطابق با اظهارات نگهبان پروژه و سایر اشخاص مطلع محلی، این پروژه مدت 15 ماه بود (تا زمان نگارش آن گزارش و صورتجلسه)  که کاملا متوقف شده و هیچ گونه ساخت و سازی در آن صورت نمی گرفت. از دیگر مشکلات موجود در طول این مدت مراجعۀ مکرر طلبکاران به محل پروژه بود که حتی آنها چندین بار اقدام به بردن مصالح ساختمانی موجود و تیر آهن های به کار رفته در ساختمان را به ازای طلب خود داشتند که با دخالت نیروهای پلیس و انتظامی تا آن زمان از این امر جلوگیری شده بود. در این مدت تعدادی از اعضای ذی نفع در پروژۀ کوروش به محل مراجعه کرده و نسبت به کندی روند کار و متوقف شدن آن معترض بودند.

در آن بازدید همچنین حاضرین از انباری مربوط به پروژۀ کوروش بازدید کردند و مقدار ناچیزی مصالح ساختمانی رؤیت و در صورت جلسه قید شد. پس از آن بازدید، جلسه ای برای رفع مشکلات پروژۀ کوروش با حضور اعضای ذی نفع در اوایل خرداد ماه 1392 در سالن اجتماعات خانۀ موسیقی برگزار شد و از هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن انجمن صنفی روزنامه نگاران خواسته شده بود تا در مورد روند ساخت و ساز و کم و کیف اجرای پروژه، توضیحاتی را ارائه دهند. البته لازم به توضیح است که در این جلسه نیز اعضای هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی همچون جلسات مشابه در پروژۀ چکاوک (اولین پروژۀ مجتمع مسکونی که توسط تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی انجام شده بود و متاسفانه آن هم با سرنوشتی نامعلوم روبروست) -  به بهانۀ این که در جریان مسائل و امور نیستند، سکوت اختیار کرده بودند و همۀ مسائل را به دوستان روزنامه نگار خود در این پروژه، واگذار کرده بودند. توضیح دیگر اینکه به مانند پروژۀ بلاتکلیف چکاوک، این پروژه نیز زیر نظر هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن انجمن صنفی روزنامه نگاران اجرا می‌شود و از قرار معلوم هنوز هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی با روند ساخت و ساز واحد های مسکونی وادارۀ یک تعاونی آشنا نشده‌اند و دائما دم از این می‌زنند که چون در جریان امور و مسائل ساخت و ساز نیستند لذا برای پاسخ به سوالات و توضیحات پیرامون مسائل پیش آمده از مدیران تعاونی روزنامه نگاران کمک می‌گیرند.

این در حالیست که هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن خانۀ موسیقی طرف مستقیم و مقابل اعضای خود هستند و آنها هستند که باید پاسخگوی سوالات اعضا و ذی نفعان خود باشند. برای همین معلوم نیست تا چه زمان قرار است هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن خانۀ موسیقی از پاسخ مستقیم به اعضای خود و مسوولیت پذیری در قبال بی مسوولیتی‌ها و کم کاری های صورت گرفته سر باز زنند؟ و اگر در جریان امور و مسائل مربوط به ساخت و ساز و ادارۀ تعاونی نیستند چرا استعفا نمی دهند؟ همچنین سوال دیگر این است که چرا این هیئت مدیره فرمایشی و تحمیلی، اینقدر اصرار به ابقای خود درحفظ سمتشان دارند و اجازۀ ورود سایر افراد ذی صلاح را به مجموعۀ مدیریتی تعاونی نمی دهند؟

البته این موضوع سر دراز دارد و داستان ابقای هیئت مدیره تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی دقیقا همان داستان و سناریوی تکراری هیئت مدیرۀ خود خانۀ موسیقی است، هر چند این دونهاد (خانۀ موسیقی و تعاونی مسکن آن) از لحاظ حقوقی از هم دیگر منفک و جدا هستند ولی ظاهرا قرار است هر دو نهاد با یک خط مشی و طرز فکر و توسط همان افراد ثابت، مشترک و همیشگی اداره و مدیریت شود!

به هر روی کشف ارتباطات پشت پردۀ دو تعاونی روزنامه نگاران و خانۀ موسیقی شاید بتواند کلید حل بسیاری از معماهای حل نشده باشد و اینکه چرا پس از گذشت 6 سال از آغاز فعالیت تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی، هنوز هیئت مدیرۀ این تعاونی ، قصد ندارند به طور مستقل عمل کنند و در تمامی پروژه‌های تعریف شدۀ خود حتی در آینده، اصرار به همکاری با تعاونی مسکن انجمن منحلۀ صنفی روزنامه نگاران دارند؟

به نظر می رسد مغز «هوشمند» و متفکر دو تعاونی از یک نقطه سرچشمه می‌گیرد چرا که در هر دو تعاونی مسائل و مشکلات پیش آمده مشابه هستند و حتی روند نامه‌های اداری و ادبیات حاکم بر آنها نیز مشابه است. به همین خاطر هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی برای اجرا و انجام عملیات ساخت و ساز پروژه‌های مسکونی خود به جای بستن قرار داد مستقیم با یک پیمانکار مشخص، از هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن انجمن صنفی روزنامه نگاران به عنوان واسطه وتحت عنوان ناظرین اجرایی استفاده می‌کند!

مگر بستن قرارداد مستقیم با یک پیمانکار موجه و مشخص چقدر سخت است که هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن خانۀ موسیقی بدین گونه و تمام و کمال متوسل به تعاونی مسکن روزنامه نگاران شده اند؟ و تا کی قرار است به این صورت عمل کنند؟

فکر می کنم 6 سال زمان مناسبی باشد برای اینکه حتی بی استعدادترین افراد بتوانند در یک زمینۀ خاص مهارت‌های لازم را کسب کنند، حال چگونه است که هنوز هیئت مدیرۀ تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی پس از گذشت این زمان طولانی نتوانسته در جریان روند ساخت و ساز یک مجموعۀ مسکونی قرار بگیرند!!!؟

یادمان نرود این‌ها همان‌هایی هستند که سال‌های سال بر مسند مدیریتی موسیقی کشور خیمه زده‌اند و برای تمامی مسائل موسیقی کشور نظریه صادر می‌کنند و نسخه می‌پیچند.

متاسفانه مسائل مالی پروژۀ کوروش هم به مانند پروژه چکاوک مبهم و نامعلوم است و هیئت مدیرۀ تعاونی هیچگاه در مجامع رسمی خود لیست و صورت هزینه های ماهیانه، سه ماهه، سالیانه و ... خود را به اعضا ارائه نمی‌دهند. با توجه به انتخابات قبلی این تعاونی وابقای تحمیلی و  انتخاب بازرس و بازرس علی البدل از کارمندان خود خانۀ موسیقی، بعید به نظر می‌رسد از این پس هم بتوان گزارش شفاف و مبسوطی از عملکرد مالی این تعاونی پیدا کرد. ضمن اینکه بازرس فعلی این تعاونی که از کارمندان خانۀ موسیقی بوده وخود را از هر گونه پاسخ مستدل و مسوولیتی مبرا می‌داند و اصولا بعید به نظر می‌رسد ایشان درک درستی از شرح وظایف یک بازرس داشته باشند. نکتۀ جالب و طنزآلود عملکرد بازرس تعاونی مسکن خانۀ موسیقی این است که پس از شکایت اعضای معترض از تعاونی مسکن، ایشان در جلسۀ چهارم داوری در اتاق تعاون به عنوان پیک و حامل نامۀ هیئت مدیره تعاونی در جلسه حضور یافتند که این موضوع موجبات خندۀ همگان از جمله خود وی را فراهم کرده بود.

در توضیحات ناظرین اجرایی پروژۀ کوروش (هیئت مدیرۀ مادام العمرتعاونی مسکن انجمن منحلۀ صنفی روزنامه نگاران) چنین بیان شد که با توجه به همزمان شدن پروژه به موج های تورم و گرانی دراواخر پاییز و اوایل زمستان 1391 ، هزینۀ ساخت و ساز، بسیار بیشتر از مبالغ پرداختی اعضا طبق قرارداد های منعقده شده است و اعضا موظف به پرداخت هزینه های بیشتر جهت تکمیل پروژه می باشند . همچنین اعلام شد با توجه به گرانی قیمت زمین در شهر جدید هشتگرد و عدم پایبندی مسئولین مرتبط با فروش زمین در شهر جدید هشتگرد ( سازمان عمران شهر جدید هشتگرد) به توافقات اولیه ،  قیمت زمین ها از متری 120000 تومان به متری 200000 تومان تغییر یافته و اعضای ذی نفع موظف هستند در اسرع وقت مابه التفاوت قیمت تمام شدۀ زمین را نیز به تعاونی پرداخت نمایند.
و یا با توافق اعضای ذی نفع هیات مدیرۀ تعاونی از مسئولین مرتبط با واگذاری زمین ها در شهر جدید هشتگرد ، شکایت کرده و ماجرا را از طریق مجاری قانونی پیگیری کنند.

همچنین ناظرین اجرایی پروژه در توضیحات خود افزودند به دلیل مشکلات مالی و کمبود بودجه و عدم دریافت وام های دولت روند ساخت و ساز را متوقف کرده اند ولی مصالح مربوط به سقف های طبقات خریداری شده و در محلی مطمئن نگهداری می شود!!!؟

پس از گذشت 2 سال و یک ماه از بازدید قبلی از پروژۀ کوروش امروزتصمیم بر آن شد که بازدید مجددی از این مجموعۀ بلاتکلیف و پادر هوا داشته باشیم. در بازدید امروز خبرنگار محترم بخش فرهنگی هنری خبرگزاری تسنیم نیز همراه اینجانب بودند و خود شاهد ماجراهای پیش آمده بودند که چطور نگهبانان این مجموعه از ورود ما به محوطه ممانعت به عمل آوردند و گفتند ما مالک اینجا هستیم و هیچ کس حق فیلم برداری و تهیۀ گزارش از این محل را ندارد!!!

همچنین با تهدید و ارعاب و داد و فریاد، من و دوستان خبرنگار را از محوطه دور کردند. اینجانب به عنوان وکیل قانونی برخی از اعضای ذی نفع این پروژه، ضمن ارائۀ مدارک رسمی موجود و ممهور به مُهر قوۀ محترم قضاییه قصد بازدید از مجموعه را داشتم که این نگهبانان ضمن بی احترامی به اسناد و اوراق رسمی کشوری گفتند این ها کاغذ پاره ای بیش نبوده و هیچ گونه ارزش اجرایی ندارد.

با این روال وادامۀ این وضعیت نمی توان آیندۀ مشخصی را برای این پروژۀ بلاتکلیف متصور شد. بعد از گذشت 3 سال از آغاز ساخت این مجموعه ، شاهد چند تیرآهن زنگ زدۀ سر هم شده بر هم هستیم که هیچ تغییرساختاری و ظاهری نسبت به بازدید قبلی در خرداد ماه 1392 نداشتند و فقط میزان زنگ زدگی و پوسیدگی تیرآهن ها بیشتراز قبل شده بود. مسلما هیئت مدیرۀ نالایق و بی کفایت تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی هیچ پاسخی در قبال اعضای ذی نفع خود در این پروژه نخواهند داشت و معلوم نیست چه بر سر پول های دریافتی از اعضای بلاتکلیف این مجموعه آمده است.

در ادامه به جزئیاتی از قرار داد احداث و واگذاری در تاریخ 2/3/1391 که بین اعضا و هیئت مدیرۀ منعقد شده ، اشاره می شود.
در مادۀ 3 (مشخصات عمومی بنا) چنین آمده است: نام پروژه (برج 52 واحدی کوروش) و زیر بنای کل پروژه به طور تقریبی 7000 متر مربع و زیر بنای مفید آن حدود 3900 متر مربع خواهد بود.
پروژه در 7 طبقۀ مسکونی و 2 طبقه پارکینگ ساخته خواهد شد ( جمعا 9 طبقه)
همچنین در پروژه اتاق سرایداری، 2 راه پلۀ مجرا و 2 دستگاه آسانسور در نظر گرفته شده است.سازۀ پروژه ، طبق قرارداد بتونی است که بر خلاف قرارداد منعقد شده ، در عمل به اسکت فلزی تغییر یافته است وناظرین اجرایی برای توجیه این عمل چنین بیان کرده اند که  برای سرعت بیشتر در روند ساخت و ساز از اسکلت آهنی به جای بتون استفاده کرده ایم!
برای هر واحد متراژ 75 متر مربع در نظر گرفته شده و طبق مادۀ 5 قرارداد تعاونی موظف است در مدت زمان 18 ماه شمسی (آبان 1392)  واحد ها را به اعضا تحویل دهد ، به این مدت 3 ماه نیز به خاطر عوامل و مسائل پیش بینی نشده اضافه شده است.
طبق قرارداد منعقد شده بهای هر واحد برای هر متر مربع 000/700 تومان در نظر گرفته شده همچنین بین 5 تا 10 درصد برای افزایش بهای تمام شده در نظر گرفته شده است.
نحوۀ پرداخت وجوه اعضا نیز به شرح زیر است
الف – 90 میلیون ریال همزمان با امضای قرارداد
ب- مبلغ 54 میلیون ریال به صورت اقساط 18 ماهه در 18 قسط 3 میلیون ریالی
ج- مابقی مبلغ باقی مانده طی 18 ماه طبق جدول تنظیمی تعاونی دریافت می شود
---------------------
شاید بتوان این پروژه را شاهکاری دیگر از همکاری مشترک و پشت پردۀ دو تعاونی مسکن اعضای خانۀ موسیقی و تعاونی مسکن انجمن منحلۀ روزنامه نگاران دانست. مجموعه ای که با وضعیت فعلی مدیریت دو تعاونی، شاید هرگز به بار ننشیند و اعضای بلاتکلیف آن کماکان در پی اموال از دست رفتۀ خود ...
امید است با پی گیری های خبرگزاری ها ، رسانه های خبری ، اعضای ذی نفع پروژه و همچنین توجه مسوولین کشوری ، این مجموعۀ ساختمانی سرگردان از این وضعیت آشفته و بلاتکلیف رهایی یافته و روزی به سرمنزل مقصود برسد.

در انتها توجه دوستان و علاقمندان را به عکس های مربوط به پروژۀ مسکونی کوروش جلب می کنم تا بتوانند هربیشتر و بهتر در جریان روند اجرایی و ساخت و ساز این مجتمع مسکونی ناتمام و بلاتکلیف قرار بگیرند.

علیرضا جواهری 25 تیر 1394

انتهای پیام/