متهم ساختن به تروریسم ابزار همیشگی سلطه‌گران بین‌المللی

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  پدیده تروریسم، سالهاست که بر امنیت جهانی سایه انداخته است. تروریسم معضل دیرینه ای است که برخی ملت ها بیش از همه آن را تجربه کرده اند. در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران، هشتم شهریور مصادف با سالروز انفجار دفتر نخست وزیری به دست منافقان و شهادت مظلومانه دو مجاهد نستوه و چهره مؤثر و همیشه زنده انقلاب اسلامی  یعنی شهیدان رجایی، رئیس جمهور و باهنر نخست وزیر و تنی چند از همراهان آن ها با عنوان «روز مبارزه با تروریسم» است. این اقدام تروریستی که به  دست عوامل ضد انقلاب وابسته به سازمانهای جاسوسی غرب با هدف مقابله با اراده انقلابی ملت بزرگ ایران و فروپاشی نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران انجام شد، در میان سایر عملیات های تروریستی در قبال مقامات عالی رتبه یک کشور، کم سابقه بود.

خط ترور با حمایت آشکار دنیای سلطه به  سرکردگی آمریکا همچنان به مسیر غیرانسانی خود در ایران ادامه می دهد و اگرچه کامی از این طریق برنگرفته اما در تداوم راه منافقین به امثال پ.ک.ک و گروهکهایی مانند جندالشیطان و... چشم امید بسته که یقینا از آن ها هم طرفی نخواهد بست. و این ها همه در حالی صورت می گیرد که ایران اسلامی با بیشترین آمار قربانی ترور را به همین عنوان و یا به عنوان مدافع تروریسم متهم نمایند!! 

** تروریسم در دنیای کنونی
پدیده شوم و ضد ارزش های انسانی تروریسم را می توان از اساسی ترین معضلات جامعه بشری و یکی از خطرناک ترین تهدیدها بر ضد حقوق ملت ها و نظم و امنیت و ثبات بین المللی دانست که در طول تاریخ، به ویژه در یکصد سال اخیر، ریشه مهم ترین تهدیدها بر ضد صلح وامنیت جهانی بوده است. درحقیقت وضعیت دردآور و فاجعه آمیز بیشتر ملت ها و کشورهایی که در آتش جنگ و خون ریزی می سوزند و از آوارگی و فقر رنج می برند، معلول اغراض سلطه گرانه و تروریستی بوده است. چنان که استکبار جهانی و قدرت های سلطه طلب غربی نیز به رغم تمامی شعارها و فرافکنی ها تاکنون در برابر این فعالیت های تروریستی که از حجم سنگینی در میان ملل گوناگون به خصوص در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا برخوردار بوده است، نه تنها هیچ واکنشی از خود نشان نداد، بلکه به انحاء مختلف مادی و غیرمادی از آن ها حمایت نیز کرده است.
** تروریسم و انقلاب اسلامی ایران
ترور که نوعی آدم کشی با اهداف سیاسی یا عقیدتی است، واژه ای نام آشنا برای جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی ایران با بیش از 17 هزار شهید ترور، سند زنده ای از پشت پرده اقدامات وحشیانه مدعیان حقوق بشر از سال های ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون بوده است. از این رو جمهوری اسلامی ایران در طول سال های پس از انقلاب و در سی و پنج سال گذشته، یکی از بزرگترین کشورهای  قربانی تروریسم و به عبارت صحیح تر و واقعی «بزرگترین قربانی تروریسم در جهان» می باشد که از نخستین روزهای وقوع انقلاب در سال 1357 آماج عملیات های گوناگون تروریستی بوده است که در این زمینه وجود بیش از 17 هزار شهید ترور، سندی روشن و مبرهن بر اثبات این ادعاست.
**  تروریسم، ابزار سلطه غرب
حقیقت کتمان ناپذیر این است که امروزه تروریسم به یکی از ابزارهای اصلی نظام سلطه برای گسترش و تقویت و تحکیم و تثبیت سلطه و حاکمیت خویش در سراسر جهان تبدیل شده است. بنابراین باید تأکید کرد که هدف قدرت های سلطه طلب غربی به ویژه آمریکا، همچنان که به مناسبت های گوناگون در توجیه تجاوزات نظامی و فرامرزی  خود علیه سایر ملت ها و دولت ها همچون افغانستان و عراق و در سوریه ادعا کرده اند، مبارزه با تروریسم و آنچه که جنایت بر علیه بشریت نامیده اند نیست زیرا آمریکا و رژیم صهیونیستی نزد افکار عمومی و سازمانهای حقوق بشری  از مهم ترین رژیم های حامی تروریسم هستند.
محور آمریکایی- صهیونیستی و سازمان های جاسوسی آنان که منشأ و سرچشمه بسیاری از اقدامات شوم تروریستی در جهان هستند تحت هیچ شرایطی نمی توانند عنوان مبارزه با تروریسم را با خود یدک بکشند و در افکار عمومی جهان و ملل دنیا به ویژه کشورهایی در زمره قربانیان اصلی تروریسم، قابل پذیرش باشند.
** ایران، بزرگترین قربانی تروریسم در جهان
براساس آمار و اطلاعات کتاب جامع شهدای ترور کشور، جمهوری اسلامی ایران بیش از 17 هزار نفر از شهروندان و مقامات سیاسی خود را در مواجهه با گروه های مختلف تروریستی ازدست داده است که بیش از 12 هزار نفرآنان به  دست عوامل گروهک منافقین موسوم به مجاهدین خلق شهید شده و بقیه نیز به  دست عوامل گروهک های دیگر وابسته به دشمنان ازجمله فرقان، کومله، دموکرات، توده، اشرار، پژاک، جندا... (عبدالمالک ریگی)، خلق عرب، خلق بلوچ و تندر به شهادت رسیده اند.
هم چنین ضروری است از جانبازان ترور نیز یاد شود که براساس آمارها بیش از 5 هزار نفرند که از این تعداد نیز 4 هزار نفر به  دست منافقین زخمی شده اند.
بنابراین پدیده شوم و ضد بشری تروریسم، موضوعی آشنا و ملموس برای ما ایرانیان که از قربانیان اصلی آن هستیم می باشد. در این راستا گروهک تروریستی منافقین که از پشتیبانی مالی، سیاسی و تبلیغاتی برخی دولت های مخالف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بهره برده اند، از روزهای نخست طلوع خورشید انقلاب تاکنون با شیوه قهرآمیز و ترورهای فراوان، درصدد حذف فیزیکی عناصر کارآمد و طراحان نظام برآمده  تا با ایجاد خلأهای جدی در ارکان حساس کشور، ضربه ای اساسی به جمهوی اسلامی ایران وارد آورند. از این رو شهدای محراب، شهدای هفتم تیر و هشتم شهریور، شهیدانی چون لاجوردی، قرنی، صیاد شیرازی و در سال های اخیر نیز شهدای دانشمند و والامقام هسته ای ازجمله قربانیان تروریسم بوده اند که به  دست منافقان به شهادت رسیده اند.
** ترور دانشمندان هسته ای؛ استمرار حربه ترور در مقابل جمهوری اسلامی
پیشرفت های روزافزون ایران در عرصه های مختلف سیاسی، علمی سبب به بن بست رسیدن و عجز و درماندگی  دشمنان نظام شده و آنان را وادار به  دست زدن به ترورهای کور همچون اوایل انقلاب و به شهادت رساندن دانشمندان و نخبگان کشورمان به ویژه در سال های 88 تا 90 کرد.
در واقع دشمن تنها براساس یک تصور غلط گمان می کرد که با حذف فیزیکی دانشمندان ایرانی می تواند فکر و اندیشه آن ها را حذف و انقلاب اسلامی را متوقف کند در حالی که با این گونه ترورهای کور، ضمن رسیدن پیام مظلومیت دانشمندان و فرهیختگان ایرانی به گوش جهانیان، اندیشه دانشمندان ایرانی نیز بیش از پیش تسری پیدا کرده و با افزایش فشارها سرعت و پیشرفت کشور نیز شتاب بیشتری گرفته است.
از این رو ترور دانشمندان هسته ای ایران یکی از وجوه نوین و رویکردهای جدید اقدامات تروریستی نظام سلطه در ایران بوده است که این امر نخستین بار با ترور ناجوانمردانه دکتر مسعود علی محمدی استاد برجسته فیزیک ایران توسط «مجید جمالی فش» وابسته به سازمان جاسوسی رژیم اسرائیل یعنی موساد در روز 22 دی 1388 در خیابان قیطریه روبه روی منزل این شهید والامقام کلید خورد و تا دو سال بعد از آن با ترور دکتر مجید شهریاری و فریدون عباسی دوانی در 8 آذر 1389، ترور داریوش رضایی نژاد در 1 مرداد 1390 و در نهایت با ترور مصطفی  احمدی روشن در 21 دی 1390 ادامه یافت.
** پشت پرده ترور دانشمندان هسته ای ایران
برهیچ کس پوشیده نیست که در پشت پرده ترور دانشمندان هسته ای جمهوری اسلامی ایران که بین سال های 1388 تا 1390 اتفاق افتاد، دست سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی- امنیتی صهیونیست ها و آمریکایی ها به وضوح پیدا بود.
در این دو سال که حملات تروریستی علیه دانشمندان هسته ای ایران به طور چشمگیری افزایش یافته بود و به طور مکرر در فواصل چندماهه تکرار می شد، نشان می داد که آمریکا و رژیم اسرائیل یک فرمول کلی را برای مانع تراشی و سنگ اندازی بر سر راه فعالیت های دانشمندان هسته ای ایران و پیشرفت های هسته ای جمهوری اسلامی در پیش گرفته اند؛ فرمولی که اگرچه تکراری بوده اما به زعم خودشان به منظور از میان برداشتن این دانشمندان به عنوان زمینه ای برای تضعیف برنامه های هسته ای ایران مؤثر بود.
روند ترور دانشمندان علمی کشورمان در این دو سال، دقیقاً از جایی شروع شد که یک مقام رژیم صهیونیستی  و در ادامه آن مقامات آمریکایی، اظهاراتی را مبنی بر ارائه راهکارهایی جز جنگ، برای توقف برنامه هسته ای ایران، انجام دادند.
پروژه ترور دانشمندان هسته ای ایران توسط موساد و سیا کلید خورد چراکه آن ها بر این باور بودند که اثرگذاری  تحریم ها علیه ایران به عنوان ابزاری برای عقب نشینی جمهوری اسلامی از مواضع هسته ای خویش نیازمند زمان است و در کوتاه مدت نه تنها اثر خاصی ندارد بلکه حتی ممکن است اثراتی مانند افزایش قیمت نفت را به همراه داشته باشد که این افزایش قیمت به ضرر خود آن ها تمام خواهد شد. بنابراین، باید سرعت پیشرفت های هسته ای  ایران کمتر از سرعت اثرگذاری تحریم ها باشد. در همین زمینه آن ها به ترور دانشمندان ایرانی روی آوردند تا شاید به زعم خود بتوانند از این طریق، خللی در مسیر پیشرفت هسته ای جمهوری اسلامی ایجاد کنند. اما دستاوردهای روزافزون دانشمندان ایرانی در مسیر هسته ای، نشان داد که این اندیشه آن ها نقش بر آب شده است.
** گروهکهای تروریسم در ایران و حمایتهای آمریکا و صهیونیسم از آن ها
ملت ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی به طور گسترده با فعالیت های گروههای تروریستی مواجه شد و هزاران تن قربانی اقدامات تروریستی و خشونت بار شده اند اما چه کسانی به ترور در ایران اسلامی اقدام و چه کسانی از تروریسم بر ضد ایران حمایت کرده اند؟
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، نظام جمهوری اسلامی به عنوان الگویی از حاکمیت دینی بر پایه ارزشها و آرمان های  عدالت خواهانه تأسیس شد. این ویژگی سبب خصومت ورزی دشمنان انقلاب و تضاد ایدئولوژی های انحرافی  با اصل نظام جمهوری اسلامی گردید. از این رو پیوندی ناگسستنی میان گروههای تروریستی و قدرت های  استکباری مخالف نظام جمهوری اسلامی به وجود آمد، به همین دلیل، درهمه جریان های تروریستی در ایران، رد پای بیگانگان به چشم می خورد.
** منافقین، مجریان دستور ترور
یکی از شناخته شده ترین گروههای تروریستی در ایران، تشکیلات تروریستی منافقین است که از همان سالهای  نخست پیروزی انقلاب اسلامی با تمسک به اقدامات مسلحانه، رودرروی نظام جمهوری اسلامی قرار گرفت. این گروهک در سلسله اقدامات تروریستی سالهای دهه 1980 میلادی با اقدامات تروریستی ازجمله بمب گذاری و ترور، بسیاری  از مسؤولان و مردم ایران را به شهادت رساند. فعالیت های تروریستی گروهک منافین به  سرکردگی «مسعود رجوی» در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ملت ایران ابعاد جدیدی به خود گرفت. اعضای این گروهک که ضربات خردکننده ای را از رویارویی با ملت ایران متحمل شده بودند، در ادامه جنایات خود وارد عرصه همکاری با دشمن شدند و در اقدامی سازشکارانه ابتدا تحت حمایت کشورهای اروپایی و آمریکا، مدتی را در فرانسه گذراندند و سپس با توافقی حساب شده از فرانسه وارد خاک عراق شدند تا رژیم جنایتکار صدام را در جنگ تحمیلی بر ضد ایران همراهی  و عراق را پایگاه خود قرار دهند. البته در این روند، سایر گروههای معارض نیز همچون حزب کومله و دموکرات با پیوستن به جبهه متجاوزان به ایران تحت حمایت های غرب به رهبری آمریکا، دشمنی با ایران را ادامه دادند. کالبد شکافی جریان های معاند مسلح و تروریستی مخالف نظام جمهوری اسلامی در سالهای دهه نخست پس از پیروزی  انقلاب اسلامی حاکی از گستردگی دامنه فعالیت های این گروهها تحت حمایت غرب است. به طوری که بخش قابل توجهی از مناطق کردنشین غرب ایران تا نواحی مرزی در جنوب خوزستان و جنوب شرقی ایران در سیستان و بلوچستان و حتی در مناطق شمال غربی ایران یعنی در مناطق  ترکمن صحرا، نواحی مرزی آذربایجان و حتی برخی  مناطق شمال ایران در مازندران و گیلان و حتی شهرهای بزرگ ازجمله تهران، مشهد، تبریز و اهواز شاهد اقدامات تروریستی و انفجارها و بمب گذاری هایی بود که بیشترین قربانیان آن را مردم عادی تشکیل می دهند.
** زمینه های فکری گروههای تروریستی
در بررسی زمینه های فکری و ایدئولوژی های گروههای تروریستی، طبف هایی از جریان های وابسته گروهای چپ و جریان های برآمده از تعصبات کور مذهبی تحریک شده از سوی گروههای سلفی و جریان های فتنه جویانه قومی  وابسته به بیگانه، قابل ذکر هستند. اما درمیان این گروهها و جریان ها، گروهک تروریستی منافقین دارای کارنامه سیاه تری است. گروهک تروریستی منافین از اواسط سال 1965 میلادی فعالیت های خود را در قالب جریان های  ملی - مذهبی در دوران رژیم شاه آغاز کرد. اما با تغییراتی که در فاصله سالهای 1973ال 1975 در این تشکیلات به لحاظ ایدئولوژی و اندیشه های سیاسی به وجود آمد، گروهک منافقین تبدیل به یک سازمان مارکسیستی شد. با این حال برخی بازماندگان و وابستگان این تشکیلات در مسیر تحولات انقلاب اسلامی، تحت عناوین مختلف و بعضا با گرایش های انحرافی مذهبی، ابراز وجود کردند و تلاش کردند تا در شرایط حساس پس از پیروزی انقلاب اسلامی راه خود را از راه ملت ایران و ارزشها و آرمان های انقلاب اسلامی جدا کنند. گروهک منافقین در این حرکت ضد انقلابی  اقدام مسلحانه بر ضد نظام جمهوری اسلامی را راهبرد پیشبرد اهداف خود قرار داد. عناصر این گروهک تروریستی ظرف دو سال از 1979 تا 1981 شمار زیادی از مسؤولان و نیروهای انقلابی و مردم عادی را ترورکردند و مسؤولیت همه این ترورها را رسما برعهده گرفتند و زمانی که ناگزیر از ایران گریختند، راه فعالیت های تروریستی را با حمایت های آمریکا و کشورهای اروپایی و نیز با مشارکت در جنایات رژیم صدام علیه ایران از طریق خاک عراق و با انجام اقدامات نظامی علیه شهرهای مرزی ایران ادامه دادند.
** فهرست جنایات منافقین
لازم است تا در این فرصت، مرور دوباره ای بر بخشی از اقدامات تروریستی این گروهک در داخل خاک ایران در سالهای  اولیه پیروزی انقلاب اسلامی داشته باشیم. اقداماتی همچون انفجار دفتر نخست وزیری و نهاد ریاست جمهوری ایران و به شهادت رساندن محمدعلی رجایی به همراه محمدجواد باهنر رئیس جمهور و نخست وزیر وقت؛ انفجار بمب در نمازهای جمعه در تهران و شهرهای دیگر که به شهادت جمعی از ائمه جمعه منجر گردید، اقدام به ترور حضرت آیت الله خامنه ای در نماز جمعه تهران و هم چنین انفجار مقر حزب جمهوری اسلامی که به شهادت 72 تن از شخصیت ها و مسؤولان نظام ازجمله آیت الله بهشتی مسؤول قوه قضائیه وقت ایران منجر شد و هم چنین ترور شماری از فرماندهان سپاه و ارتش ازجمله سرلشکر علی صیاد شیرازی فرمانده ارتش، بخشی از کارنامه سیاه اقدامات تروریستی منافقین است.

انتهای پیام/