ملایی: وزیر ورزش هم جای من بود با این شرایط بد جودو نمی‌توانست مدال بگیرد
ملی‌پوش جودوی ایران با انتقاد از فدراسیون جودو گفت که با شرایط بسیار بدی راهی مسابقات قهرمانی جهان شده و نه پزشک داشته و نه وضعیت غذایی مناسب.
سعید ملایی ملی‌پوش 81-کیلوگرم جودو در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره ناکامی‌اش در مسابقات قهرمانی جهان که در قزاقستان برگزار شد، عنوان کرد: باید به چه کسی بگویم که اردوی تیم ملی جودو پزشک ندارد و هر وقت مشکل مصدومیتی پیش می‌آمد خودمان آن را حل می‌کردیم؟ باید به چه کسی بگویم که به جز مبلغ یک میلیون پانصد هزار تومانی که برای خرید مکمل غذایی به من دادند هیچ حقوقی نگرفته‌ام؟ از 27 دی‌ماه سال گذشته تاکنون این وضعیت من است. چند روز قبل از اعزام به رقابت‌های قهرمانی آسیا تمام اردو را ویروس سرماخوردگی گرفت و من هم بیمار شدم من اما دکتری وجود نداشت ما را درمان کند.
این ملی‌پوش جودو اظهار داشت: ما را در خوابگاه نصرت اسکان می‌دهند که 7 یا 8 نفر در یک اتاق می‌خوابند و به همین دلیل بیماری‌های ویروسی سریع پخش می‌شود. در مورد تغذیه اردوها هم که بهتر است اصلا حرف نزنم. آنقدر غذاها افتضاح بوده که اصلاً دوست ندارم آنها را به یاد بیاورم. این چه وضعیتی است و چه کسی باید جوابگو باشد؟!
ملایی خاطرنشان کرد: تمام فشار روحی تیم برای کسب مدال روی دوش من بود. خدا شاهد است که اگر تدارک مناسب داشتم در خودم می‌دیدیم که بتوانم در رقابت‌های جهانی روی سکو بروم. در میادین زیادی با بهترین‌های دنیا مسابقه داده‌ام و هم برد داشته‌ام و هم باخت و می‌دانم که می‌توانم بهترین نتایج را بگیرم اما با این وضع اصلا می‌توان به این اهداف فکر کرد؟
وی گفت: به همراه مجید زارعیان سرمربی تیم به قزاقستان رفتیم و به همین دلیل با مربی‌ام در یک اتاق بودم. کجای دنیا سرمربی تیم ملی باید از بازیکن زمین بخورد و او را گرم کند؟ حتی یک نفر هم همراه من نبود که حریف تمرینی من باشد. وقتی هم که از قزاقستان برگشتیم حتی یک نفر هم به فرودگاه نیامد و ما با آژانس به خانه‌هایمان رفتیم. این رسمش است که تا وقتی مدال می‌گیری بیایند و دورت را بگیرند و وقتی مدال نمی‌گیری اینگونه برخورد کنند؟ به خدا از خانواده‌ام خجالت می‌کشم که تنها به خانه برگشتم.
ملایی تصریح کرد: از زمانی که به خانه بازگشتم زیاد از اتاقم بیرون نمی‌روم چون از خانواده‌ام خجالت می‌کشم. واقعا با چه انگیزه‌ای و با چه امکاناتی می‌توانم جودو کار کنم؟ دیگر میلی برای فعالیت در جودو ندارم. به مسئولان می‌گوییم حقوق ما را بدهید می‌گویند نداریم. من سهمیه قاره‌ای را برای حضور در المپیک 2016 ریو دارم و حتی اگر در مسابقات کسب سهمیه هم موفق نباشم به المپیک می‌روم اما با این وضعیت چه کاری از دستم برمی‌آید؟
دارنده برنز رقابت‌های قهرمانی آسیا در پایان به تسنیم گفت: تا به حال یک بار هم مصاحبه نکرده‌ام ولی واقعا دیگر نمی‌توانستم صبور باشم. می‌خواهم به وزارت ورزش بروم و با وزیر و معاون ورزش قهرمانی صحبت کنم و بگویم با این وضعیت ما می‌توانید مدال بگیرید؟! در هر دو یا سه مسابقه تقریبا 3 میلیون تومان هزینه مکمل‌های من می‌شود و اگر لیگ یا جوایز مسابقات نبود، تا همین‌جا هم نمی‌توانستم پیش بیایم. تمام این حرف‌ها را جلوی مسئولان جودو هم می‌زنم چرا که در تمام زندگی‌ام سعی کردم صادقانه زندگی کنم. در طول این چند سال فقط تمرین کردم و هیچ وقت اسیر حاشیه نبودم.
انتهای پیام/
