قاتلان تروریست پدران ما باید در ایران محاکمه شوند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست خبری قربانیان و خانواده شهدای ترور با حضور «منصوره کرمی» همسر شهید هسته‌ای مسعود علیمحمدی، سخنگوی انجمن دفاع از قربانیان ترور، زهرا رویت فرزند شهید ترور هوشنگ رویت، «محمد صدیقیان» جانباز ترور و برادر شهید ترور علی صدیقیان در خبرگزاری تسنیم برگزار شد. زهرا رویت فرزند شهید ترور هوشنگ رویت، دارای مدرک فوق لیسانس روانشناسی بالینی و مدیر مرکز مشاوره آموزش و پرورش با اشاره به روایت صحنه شهادت پدرش گفت: 14 ساله بودم که پدرم به شهادت رسید. مادر 9 ماه باردار بود. پدرم در آن زمان شغل آزاد داشت و در مغازه روبروی منزل کار می‌کرد. دو نفر از منافقان پدرم را به شهادت رساندند. من با صدای تیر اول به داخل مغازه رفتم . برادرانم 8 و 10 ساله بودند که هنگام ترور داخل مغازه حضور داشتند.

وی افزود: تقاضایم این‌ است که این جنایتکاران در کشور خودمان محاکمه شوند. به چه علت کشورهای غربی این ها را به ما تحویل نمی‌دهند و از آنان حمایت می‌کنند؟ از سازمان ملل و سازمان حقوق بشر می‌پرسم که چه کسی حاضر است حق شهدای ترور را ادا کند؟ آن ها که ادعای حقوق بشر دارند و در این مسیر فعالیت می کنند بگویند که این حرف ها کجا مطرح می‌شود. سال 60 این ترورها شروع شد. به سر پدر من تیر زدند در حالیکه 3 کودکش کنارش بود. در سال 60  ترورهای زیادی انجام شد که مدتها ادامه داشت.

زهرا رویت فرزند شهید ترور با اشاره به ترورهای سال 60 گفت: خانواده شهدای تروری که فرزندانشان هنگام ترور کنارشان بودند امروزه مشکل روحی پیدا کردند. این روزها می‌بینید که داعش چطور جنایاتی انجام می‌دهد این اتفاقات در آن سال روبروی چشمان ما انجام شد و مجامع سازمان ملل تاکنون هیچ کاری برای مانکردند. من به عنوان یکی از فرزندان شهدای ترور تقاضایم این است که این افراد به کشور ما برگردانده شوند زمانی که پدر من ترور شد سر او را به بغل گرفتم در حالی که خون او به صورتم فواره می‌کرد. پدرم یکی از برادارنم را از ترس داخل یخچال و یکی را هم داخل فر در مغازه خود پنهان کرده بود تا منافقین آسیبی به آنها نرسانند چون می‌دانست آنها بچه‌ها را هم ترور می‌کنند و روز قبلش یکی از اعضای محل را به همراه دو فرزندش ترور کرده بودند. چنین اشخاصی هنوز دارند به راحتی زندگی می‌کنند. 

وی افزود: آسیب‌های فراوانی درگیر زندگی خانواده شهدای ترور شد بزرگترین آسیب در خانواده ما این بود که مادرم در زمان شهادت پدر باردار بود و خواهرم که به دنیا آمد مشکل روحی روانی پیدا کرد. مادرم هم اکنون بیمار است و سال‌هاست که شیمی‌درمانی می‌شود. برادرانم شوک مغزی گرفتند و شوکی که به من و امثال من و خانواده‌ام وارد شد ناگوار بود. مجامع بین‌المللی چه کاری برای این ترورها انجام داده‌اند؟ و چرا کشور ما را جزو کشورهای تروریست قرار دادند در حالی که ما عزیزان زیادی را در ترور از دست دادیم؟ چرا نام کشور ما در صدر اسامی کشورهای تروریست قرار گرفته است؟ و چرا از آن سال تاکنون هیچ یک از کشورهای غربی نتوانست بگوید که چه کشورهایی از این اتفاقات حمایت می‌کرده است. کشورهای غربی بر روی این جنایت و ترورها پوششی قرار دادند وآ ن این بود که عنوان کردند این ترورها از جانب خود مردم بوده است در حالی که انقلاب ما یک انقلاب مردمی بود. 

رویت در ادامه تصریح کرد: در سال 2013 هجده هزار جانباخته توسط عملیات تروریستی در کل جهان داشته‌ایم که بیشترین آمار جانباختگان مربوط به کشورهای منطقه است. ترور به صورت مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌شود که ترورهای داخل کشور ما هر دو حالت را شامل می‌شد. ترور مستقیم که نتیجه آموزش کشورهای غربی به تروریست‌ها بود و ترور غیرمستقیم که در واقع حمایت تروریست‌ها به لحاظ تجهیزات و امکانات مالی بود و حالا سوال اینجاست با وجود اینکه چنین اتفاقاتی صورت گرفته و با وجود تبلیغات در کشورها چرا به لحاظ رسانه‌ای در دنیا برای شهدای ما هیچ کاری انجام نداده‌اند؟

انتهای پیام/