کودک جان‌باخته سوری؛ «خیر، کار شماست»
«خیر، کار شماست»؛ این پاسخ پیکاسو به افسر آلمانی در جریان جنگ جهانی دوم، شاید بهترین پاسخ ما خاورمیانه‌ای ها به اروپایی‌ها باشد. ۲ روز پیش جسد یک کودک سوری در ساحل نرم و ماسه‌ای دریای مدیترانه پیدا شد و رسانه‌ها به جوش و خروش درآمده‌اند.
خبرگزاری تسنیم:حمیدرضا بوالی
1) در جریان جنگ جهانی دوم، یک افسر آلمانی از کارگاه نقاشی پیکاسو در پاریس بازدید کرد. در آنجا به تابلوی «گرنیکا» برخورد کرد و از آشوب نوگرایانه‌ای که در آن بود به شدت یکه خورد. از پیکاسو پرسید: این کار شماست؟ و پیکاسو پاسخ داد: خیر،کار شماست.
کنایه‌ای به وضعیتی که آلمان‌ها برای آن روز اروپا به وجود آورده بودند و تاثیر آن بر وضعیت همه مردمان، که حالا اینجا از یک نقاشی بیرون زده بود.
تابلوی مشهور گرنیکا، اثر پیکاسو
بحران مهاجرت به اروپا به شدت اوج گرفته است و به موازات آن نگاه بنده‌نوازانه لیبرالی اروپاییان به مردمان خاورمیانه و آفریقا، بیچارگانی که وضعیت اقتصادی و اجتماعی جوامعشان آنها را ناگزیر کرده است تا به اروپا مهاجرت کنند دوباره در حال نمایان شدن است. چند روز پیش کنایه البته تایید نشده و احتمالا کذبی از آنجلا مرکل در رسانههای اجتماعی پیچید. او گفته بود که به نوادگان آلمانی‌شان خواهند گفت که مسلمانان راهی اروپا شدند در حالی که راه مکه به آنها نزدیک‌تر بود.
کنایه‌ای که به واضح‌ترین شکل ممکن، نشان می‌دهد که اروپا امروز در چه وضعیت اخلاقی پیچیده‌ای ایستاده است.دو روز پیش بدن بی‌جان «آیلان»، یک کودک سوری، در سواحل ترکیه پیدا شد و موج وسیعی در رسانههای جمعی غربی به وجود آورد.کودک سوری از اهالی منطقه کوبانی بود که خانواده‌اش بر اثر حملات و فشار و محاصره «داعش» تصمیم به مهاجرت به غرب گرفته بودند.
لایه زیرین پوشش اخبار موج بی‌سابقه مهاجرت به اروپا در رسانههای غربی و واکنش سیاستمداران اروپایی به این ماجرا، مملو است از ملامت وضعیت داخلی جامعه مسلمانان، جوامع خاورمیانه‌ای و آفریقایی، نابسامانی دولت‌ها و حکومت‌ها و اینکه چگونه بی‌کفایتی و نابسامانی منجر به فرار شهروندان این جوامع از کشورهایشان و آغوش گشودن به سمت اروپا شده است جالب اینجاست که خود پناهجویان و بعضا مردمان آن مناطق نیز در حال تاسف خوردن به حال خود و وضعیت جامعه‌ای هستند که در آن به دنیا آمده‌اند و از سرنوشت نامراد خود گلایه می‌کنند برای بودن در سرزمینی که این‌گونه نابسامان است.
نیازی به بازگویی اسناد اثبات شده مرسوم حمایت آمریکا و اروپا از داعش و نیروهای خشونت‌گرای عربی نیست؛ از این در وارد نمی‌شویم،راه‌های ساده‌تری هم هست.جواب پیکاسو بهترین پاسخ به وضعیت امروز ماست: «این کار خود شماست».به مرکل،سیاستمداران غربی و رسانههای غربی پاسخ می‌دهیم که این نتیجه راستین سیاست‌بازی‌های شماست. همان‌طور که به رسانه‌هایی غربی، مدافعان راستین سیستم سرمایه‌داری می‌گوییم که با مبارزه با داعش، نقطه هدف را منحرفانه تغییر ندهید.
2) نیازی به تکرار دوباره این نیست که امروز رقاصی‌های ناپیدای بورس‌های آمریکایی است که وضعیت معیشتی کل دنیا را تعیین می‌کند، با بی تفاوتی محض نسبت به آنچه آن را واقعیت اجتماعی می‌خوانند.مشخص است که خشونت سیستماتیک سرمایه‌دارانه به مراتب خشن‌تر از آن چیزی است که خشونت ایدئولوژیک می‌نامندش. حداقل تفاوتی که اینجا وجود دارد، این است که منبع خشونت ایدئولوژیک اینجا مشخص است اما سرمایه‌داری، سیستم بی‌نام و نشان و یک منطق موهومی انتزاعی است که خروجی دیروزش کشتار بی‌رحمانه مکزیکی‌ها در قرن شانزدهم و هولوکاست کنگوی بلژیکی‌ها در 100 سل قبل و خروجی امروزش کودک جان‌باخته در سواحل شنی دریای مدیترانه و هزاران هزار مهاجری است که اکثرا به دلیل نابسامانی اجتماعی و اقتصادی در کشورهای آفریقایی و خاورمیانه‌ای؛ نابسامانی‌هایی که مستقیما نتیجه سلطه چیزی به نام جهانی‌شدن است روانه اروپا شده‌اند.
3) چاره چیست؟ از بین بردن مرزها؟ خراب کردن دیوار اداره مهاجرت؟ این مسکّن موقتی، اگر فرض بگیریم که موجب محروم‌تر شدن محرومان همیشگی جوامع مهاجرپذیر نشود، تا چه زمان می‌تواند جلوی موج بی‌عدالتی منتج از سرمایه‌داری را بگیرد؟ چاره اینها نیست.چاره برچیدن دیوارهای حقیقی است. همه دیوارهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی که منطق موهوم سرمایه‌داری بنا کرده است. چاره خراب کردن دیوارهای دنیای جدید است تا مردمان نومیدانه در پی گریختن از دنیای خود نباشند.
انتهای پیام/
