حماس از ابتدا تا طوفان الاقصی | قسمت سوم

یک سال بعد از امضای توافقنامه صلح اسلو در سال ۱۹۹۳، یاسر عرفات به همراه تعدادی از اعضای «ساف» وارد غزه و پس از آن رام‌الله شدند. این اتفاق باعث ایجاد تنش و درگیری شدید بین نیروهای مقاومت شد.

پس از امضای توافقنامه مقدماتی صلح موسوم به توافقنامه اسلو در سال 1993، در واشنگتن، سال 1994، عرفات به همراه تعدادی از اعضای ساف وارد غزه و پس از آن رام‌الله شدند. ورود عرفات همراه با تأسیس تشکیلات خودگردان و دستگاه امنیتی آن بود. ساختاری که با اوامر آمریکایی، قصد داشت، مقاومت را خلع سلاح کرده و همۀ گروه‌های مسلح فلسطینی را در این دستگاهِ امنیتیِ دست‌سازِ آمریکا حل کند.

اما از آنجا که مقاومت هیچگاه با سازش سازگاری ندارد، درگیری‌های شدیدی بین گروه‌های مقاومت فلسطینی بویژه حماس و جهاد با دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان بوجود آمد. در این بین دست برخی مزدوران رژیم صهیونیستی همچون جبریل الرجوب، محمد دحلان و توفیق طیراوی به خون فرزندان مقاومت آلوده شد و مصر با طرحی ابتکاری به منظور جلوگیری از خونریزی بیشتر وارد این عرصه شد. طرحی که بعدها «مصالحة الفلسطینیة» یا همان آشتی ملی فلسطین نام گرفت.

ایستادگی مقاومت و حماس مقابل دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان موجب شد، طرح خلع سلاح و استحالۀ مقاومت در دستگاه امنیتی، شکست خورده و گروه‌های مقاومت، سلاح خود را حفظ کنند. در همین زمان فعالیت تشکیلات خودگردان فقط حضور در نشست‌های صلح با رژیم صهیونیستی بود بدون آنکه نتیجه‌ای از آن حاصل کند.

حالا قرن 21 میلادی نزدیک می‌شد و غرب طرح‌های جدیدی برای فلسطین و مقاومت داشت. آمریکا در نشست کمپ دیوید2، در سال 2000 تلاش کرد تا با زندانی کردن عرفات در واشنگتن، قدس را از پرونده مذاکرات خارج کند. همگان در فلسطین بوی توطئه و یکسره کردن کار فلسطین را حس می‌کردند. حماس هم بیشتر از همه احساس مسئولیت می‌کرد. همه چیز در آستانه یک انفجار قرار داشت تا آنکه «آریئل شارون»، قصاب صبرا و شتیلا، با هتک حرمت و تجاوز به صحن مسجدالاقصی چاشنی این بمب را منفجر کرد. انتفاضه دوم آغاز شد، جایی که حماس رسماً انتفاضه مسلحانه را اعلام و آغاز کرد. به دنبال حماس تمام فلسطین دست به سلاح شدند و یکبار دیگر دشمن به دست مقاومت گرفتار شد.

حرکت حماس در کنار مردم فلسطین موجب شد صهیونیست‌ها تاب حضور در دو میدان نبرد را نداشته باشند. لذا صهیونیست‌ها رسماً از جنوب لبنان خارج شدند. این اولین باری بود که رژیم صهیونیستی یک سرزمین اشغال شده را بدون امتیاز ترک می‌کرد. صهیونیست‌ها پیش از این تنها صحرای سینا را آن هم در مقابل امتیاز بزرگی چون توافقنامه عادی‌سازی روابط با مصر در کمپ دیوید، پس داده بودند و هیچ سرزمینی را پس از اشغال تخلیه نکرده بودند. این موفیقت، حاصل دو گروه مقاومت بود. حزب‌الله در لبنان و حماس در فلسطین. کاری که پس از این هم ادامه پیدا کرد.