به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، علی محمد مؤدب با سرودن شعری در گزامیداشت مرحوم خلیل عمرانی مصیبت درگذشت او را به شاگردانش اینگونه تسلیت میگوید: "به سیدوحید سمنانی و مبین اردستانی در سوگ عموخلیل"
سرریز از ترانه، سرشار از بهارند
سرشاخههای جوشی، جوش شکوفه دارند
هر شاخه صد پرنده، هر حنجره صد آواز
در سایه شان همیشه آوازها به بارند
گلها شکیل و مومن، گلها رشید و روشن
تصویر آفتاب است هر دانهای بکارند
جوبارها زلالند در سایه سار آنها
خود گرچه گاه تاریک، گمگشته در غبارند
آرامش بسا گل از شانههای آنهاست
هرچند با نسیمی آرام بی قرارند
در کوهسار رویا، محکمتر از حقیقت
سرشاخهها به جوشند زین گونه بیشمارند
سرشاخههای جوشی، آغاز رودخانه
دریایی از شکوفه، در چشم چشمه سارند
دل گرم مهر خورشید، سر گرم با شکفتن
مثل همیشه حتی وقتی که داغدارند
سرشاخه های جوشی با پوشش شکوفه
تزیین جادههای غمگین انتظارند
انتهای پیام/