به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، روزنامه انگلیسی "میرور" در مطلبی به قلم «کارول ملون» نوشت: طی شش دهه جیمی ساویل 450 کودک را مورد تجاوز و آزار جنسی قرار داده است که برخی از آنها تنها هشت سال سن داشتهاند. 34 نفر از این قربانیان در مکان هایی مثل بیمارستان، مدرسه و حتی آسایشگاه از سوی او مورد تجاوز قرار گرفته اند.
بیش از 214 فقره جرمی که در 28 اداره پلیس به ثبت رسیده، ساویل را به یکی از فاسدترین چهره ها تبدیل کرده است که دامنه کودک آزاری های او بسیار گسترده بوده است.
واقعیت این است آن عده ای که علی رغم اطلاع از فساد اخلاقی ساویل، با بستن چشم خود به روی آنچه می دیدند زمینه را برای ادامه چنین رفتارهایی فراهم نمودند اکنون باید اظهار ندامت کنند، زیرا فساد و انحراف اخلاقی «جیمی ساویل» موجب شرمساری آنهاست.
مقصود از این عده، رؤسا و همکاران او در بیبیسی، ماموران پلیس و مدیران سازمان ملی بهداشت و سلامت انگلیس است که پیشتر بارها به آنها در رابطه با رفتار «جیمی ساویل» با کورکان، بیماران و افراد آسیب پذیر هشدار داده شده بود.
در واقع اگر ماهیت وجودی پلیس ایجاب میکند تا از کسانی حمایت نماید که قادر به دفاع از خود نیستند، چرا مأمورینی که مسئول رسیدگی به این موضوع بودند تمام تلاش خود را بکار نبستند تا جیمی ساویل را به سزای عملش برسانند؟ چرا ترس از دوستان با نفوذ ساویل باعث شد تا آنها تحقیق در این زمینه را متوقف کنند؟ و چرا با ارعاب قربانیان ، آنها را تهدید کردند که در صورت حضور در دادگاه عواقب ناگواری در انتظار شان خواهد بود ؟
با توجه به موارد فوق این پرسش مطرح میشود که ساویل از چه چیزهایی اطلاع داشت؟ آیا آنچه ما درباره او میدانیم تنها بخش کوچکی از اقدامات گسترده و شرمآور عدهای است که هنوز نمیدانیم چه کسانی هستند؟ اگر چنین است آیا پلیس نهایت تلاش خود را می کند تا پرده از چهره واقعی این افراد بردارد؟
در رابطه با نقش بیبیسی در این ماجرا باید گفت این شبکه نه تنها خود چنین هیولایی را خلق کرد، بلکه با ارائه یک چهره جذاب و ایده آل از او هزاران کودک معصوم را فریفت. به عبارت بهتر، علی رغم آنکه دستاندرکاران این شبکه خبری از انحرافات اخلاقی جیمی ساویل مطلع بوده و بارها در راهروها و رختکن شاهد اعمال وقیحانه او بودند باز هم به او این اجازه را دادند تا به رفتارش ادامه دهد. همچنین آنها با فراخواندن مخاطبین و طرفداران او در برنامه های مختلف، قربانیان بی گناه بیشتری در اختیار او قرار دادند.
در واقع آن هنگام که ساویل مشغول سوء استفاده و تجاوز به کودکان بود، بی بی سی جایگاه او را ارتقاء داده، فرصت بیشتری برای او فراهم کرد، از او یک قهرمان ساخت و مخاطب را نیز در این زمینه به پیروی از خود واداشت. بدین ترتیب با انجام این گونه اقدامات یک حاشیه امن برای او بوجود آمد که هیچ کس و هیچ چیز نمی توانست در آن نفوذ کند.
در همین رابطه یکی از همکاران جیمی ساویل در معرفی او از فردی سخن گفت که نزد شخص نخست وزیر، اعضای خاندان سلطنتی و سیاستمداران از محبوبیت فراوانی برخورداربود: "هیچ کس نمی توانست با جیمی در بیفتد. او همچون یک پادشاه بود."
حتی اگر حمایت بی بی سی از فردی چون او طی چند دهه به اندازه کافی شرم آور نباشد، هم دستی همیشگی این شبکه با ساویل در ارتکاب اعمال شیطان گونه و ناشایست باعث شده تا آنها نیز همچون کسانی که سوژه برنامه خبری این شبکه واقع می شوند، بطور معمول حقایق را پنهان کرده و به تحسین او بپردازند.
در این میان قربانیان و زندگی تباه شده آنها اصلا اهمیتی ندارد. در واقع آنها به هر شیوه ای متوسل می شوند تا از این چهره به ظاهر محترم دفاع کنند. به همین دلیل نباید چندان نسبت به استدلال و عذرخواهی بی بی سی دل خوش بود.
جالب آنکه این شرکت گستاخی را به جایی رسانده که سایر رسانه ها را سرزنش می کند که چرا تا کنون درباره ساویل دست به افشاگری نزده اند. آنها مدعی هستند مردم آنچه را درباره ستاره تلویزیونی خود می دانستند از آنها پنهان نگاه داشته اند. در حالیکه می توانستند مسئولین بی بی سی را در جریان کارهای او قرار داده و بدین ترتیب مانع از ارتکاب چنین اعمالی شوند.
امیدواریم هر کس که از این طریق مورد آزار و اذیت قرار گرفته است با طرح شکایت علیه بی بی سی، باعث شود که آنها به سزای اعمال خود برسند. با این وجود واقعیت این است که در نهایت تاوان این عمل بر دوش آن عده ای قرار نمی گیرد که از موضوع اطلاع داشتند و حقیقت را کتمان کردند، بلکه بار این مسئولیت بر عهده کسانی است که مجوز چنین اقداماتی را صادر می کنند.
با این وجود تا کنون هیچ کس در این زمینه پاسخگو نبوده و مسئولیت این جریان را بر عهده نگرفته است.هیچ یک از مسئولین بی بی سی نیز در این رابطه اخراج نشده اند. شهروندان انگلیس تصور می کنند مسئولین این شبکه از آن چه رخ داده متاسف هستند، اما واقعیت اینگونه نیست.
انتهای پیام/