به گزارش خبرگزاری تسنیم ، خبرنگار روزنامه دیلی میل در گزارشی با تایید فساد اخلاقی مجری سابق بی بی سی به نکته ای جدید در این پرونده اشاره می کند و می گوید، به نظر می رسد حال که جیمی ساویل مرده است همه متهمان قصد دارند تا با بزرگنمایی جنایات او توجه ها را از خود در این خصوص دور کنند. به اعتقاد وی مقصران دیگری مانند شبکه بی بی سی و پلیس انگلیس نیز به اندازه جیمی ساویل در این جنایات مقصر هستند و باید مورد بازخواست قرار بگیرند.
روزنامه دیلی میل در مطلبی به قلم استفان گلاور می نویسد: طبیعتا اطلاع یافتن از آنچه جیمی ساویل، مجری و چهره سرشناس بی بی سی، مرتکب شده است مخاطب را به این نتیجه می رساند که او انسان بسیار پلیدی بوده که اقدام به سوء استقاده جنسی از تعداد بیشماری کودک کرده است.
اتهاماتی که علیه او مطرح می شود به طرز غیر قابل باوری دردناک و تکان دهنده است. گفته می شود در سیزده بیمارستان و یک آسایشگاه، کودکان طعمه اقدامات او قرار گرفته اند که در این میان یکی از آنها وضعیت جسمی بسیار وخیمی نیز داشته است. گستره این گونه اتهامات و الگوی ثابتی که در رفتارهای انحراف آمیز او مشاهده می شود دیگر جای هیچ گونه سخنی را باقی نمی گذارد.
تردیدی نیست که ساویل فرد منحرف و بیماری بوده است. با این حال گزارش مشترک پلیس و NSPCC تحت عنوان " به قربانیان فرصت دفاع دهیم"، باعث شد تا حس تلخ و گزنده ای نگارنده را فرا گیرد. این گزارش واکنش های تندی را در پی داشت، هر چند پلیس خود عکس العملی در این زمینه نشان نداد. در این گزارش با توجه به اتهامات وارده، ساویل به عنوان مجرم معرفی می شود. البته نظر به اینکه کلیه اقدامات او مصداق قانون شکنی است، از آنها با عنوان " بزهکاری" نام برده می شود.
در گزارش فوق بنا به دلایل کاملا روشن به نام هیچ یک از قربانیان اشاره نمی شود و چنین به نظر می رسد که پلیس صحت اظهارات این افراد را بدون قید و شرط پذیرفته است. در صورتیکه این احتمال وجود دارد که گفته های برخی از آنها اغراق آمیز باشد و یا حضور ذهن کافی برای بیان حقیقت نداشته باشند. حال آنکه در این گزارش تمامی موارد به عنوان حقایق قطعی و به اثبات رسیده بیان می شوند.
در ادامه چنین اظهار نظر های اغراق آمیزی، فرماندار پیتر اسپیلندر که مسئول اجرای عملیاتی با عنوان "یو تری" بود مدعی شد ساویل کشور را به تباهی کشانده است.
جمعه گذشته و در پی انتشار این گزارش پلیس اظهار نظرهایی کرد که گویا هدف از آن صرفا جلب توجه مردم بود و باعث شد تا وضعیت موجود جلوه نا مطلوب تری پیدا کند. نویسنده اصلی گزارش، گارآگاه «دیوید گری»، قاطعانه معتقد است سوء استفاده جنسی از کودکان دغدغه همیشگی ساویل بوده است.
حال مشخص نیست آقای گری و یا هر کس دیگری بر چه اساسی این نتیجه گیری را کرده اند. ادبیاتی که آقای کارآگاه به کار می برد بیشتر به زبان داستاننویسهای سطح پایین شباهت دارد تا فردی که مسئول تنظیم یک گزارش رسمی است. گزارشی که لزوما باید میتنی بر شواهد مستدل باشد.
آیا واقعا اینگونه است؟ علی رغم آنکه گستره جرایم ساویل بسیار وسیع است ولی تصور اینکه او به تنهایی مرتکب همه این اقدامات شده باشد قدری نامعقول به نظر می رسد. چرا که اگر کسی بخواهد در این ابعاد مرتکب چنین اعمالی شود باید از قدرت و نقوذ بالایی برخوردار باشد که او خود به تنهایی فاقد این قدرت بوده است.
به علاوه تعبیری که فرمانده اسپیندلر بکار میگیرد بطور غیرمستقیم تمام اتهامات را متوجه مجری سابق بیبیسی میکند در صورتیکه به نظر می رسد افراد سرشناس دیگری نیز وجود دارند که به دلیل سوء استفاده جنسی از کودکان می توان علیه آنها اقامه دعوی کرد. در واقع اگر چه در این زمینه جیمی ساویل یکی از فاسد ترین چهره ها بشمار می رود ولی قطعا تنها کسی نیست که این قبیل اعمال را مرتکب شده است.
در این گزارش بشدت تلاش شده است تا در تمامی موارد او را گناهکار نشان دهند. با این اوصاف جای تعجب بسیار است که چرا در زمان حیات این فرد شرور و شیطان صفت پلیس برای احقاق حقوق قریانیان اقدامی صورت نداد. در حالیکه همانطور که در این گزارش نیز تصریح شده است حتی همان زمانی هم که جیمی ساویل از سوی عده بیشماری مورد تحسین بوده ،شایعات بسیاری در رابطه با گرایشات انحراف آمیز او وجود داشته است.
در سال 1990 یکی از روزنامهنگاران در مصاحبه ای که با او انجام داد سوالاتی در این زمینه مطرح کرد. در سال 2000 نیز یک روزنامه نگار دیگر به نام لوئیس تروکس در یک برنامه تلویزیونی به این موضوع پرداخت. در دهه هشتاد یک زن ادعا کرد که ساویل به او تجاوز کرده است.(البته بر اساس آنچه در این گزارش آمده فایل مریوط به این پرونده بطرز عجیبی در اداره پلیس ناپدید شده است). طی سال های 2007 تا 2009 سه پرونده دیگر در این رابطه در اداره پلیس به جریان افتاد.
شاید اگر پلیس قدری از تلاشی که در حال حاضر دارد انجام می دهد را در زمان حیات جیمی ساویل بکار بسته بود راحت تر می شد در خصوص اتهاماتی که به او وارد می شود قضاوت کرد.
یا این حال گویا این تنها پلیس نیست که یه تکاپو افتاده است تا قصور گذشته خود را جبران کند. طبق گزارشی که دیروز منتشر شد مقامات عالی رتبه دولت انگلیس طرحی را ارائه کردند که براساس آن در صورت وجود ادله کافی پس از مرگ افراد می توان عناوینی که قبلا به آنها اعطا شده را لغو کرد. بدین ترتیب آنها می توانند عنوان "شوالیه" را از ساویل پس بگیرند.
با توجه به اینکه اکنون پرده از کارهای او برداشته شده جای بسی تاسف است که چرا در سال 1990 این عتوان به او اعطا شد. در واقع حال که او دیگر زنده نیست پس گرفتن این عنوان ضرری را متوجه او نخواهد کرد. شاید بهتر بود او نیز همچون فرد گوود وین، بانکداری که رسوایی مالی به بار آورد، در زمان حیاتش این اتفاق را تجربه می کرد. در واقع "کمیته بازپس گیری عناوین" با این اقدام خود به طرز احمقانه ای در تلاش است تا منکر هر گونه رابطه میان مقامات انگلیس و ساویل شود. تلاشی که در حال حاضر بیهوده به نظر می رسد.
در این میان رسانه ها، بویژه بی بی سی، نقش پر رنگی در به شهرت رسیدن او داشته اند. بطوریکه بی بی سی بدون توجه به شایعاتی که درباره سوء رفتارهای ساویل به گوش می رسید جایگاه این هیولا را ارتقا داد.اگر چه تاثیر روزنامه ها در این زمینه به اندازه سایر رسانه ها نبود ولی می توان گفت آنها نیز مقصر هستند زیرا با هدف چاپلوسی و تملق رفتارهای ناپسند او را نادیده گرفتند. در واقع این شرایط تا حدودی نشان می دهد که چرا در برخورد با اقدامات وحشیانه تر او تا بدین اندازه اغماض می شده است.
روز گذشته ساندی اکسپرس مدعی شد در سال 1970 طی یک مراسم شیطان پرستی در بیمارستان استوک مندویل، ساویل با همراهی سایر افرادی که در آنجا حضور داشتند یک دختر بچه 12 ساله را مورد ضرب و شتم و تجاوز قرار داده است. طبق توصیفات وحشتناکی که در این روزنامه آمده است، ساویل در حالی مرتکب این عمل شده است که یک ردای بلند یه تن داشته، چهره خود ر با ماسک پوشانده یوده و چیزهایی یه لاتین زمزمه می کرده است.
این ماجرا از زبان پزشکی نقل شده که در سال 1992 با این قربانی ناشناس صحبت کرده است. گفته شده است این دختر بچه ساویل را از روی صدای خاص او و همچنین موهای بلوندش شناسایی کرده است که از گوشه ماسک مشخص بوده است.
واقعیت این است که شبکه بیبیسی یک هیولا را در درون پرورش داده است، بسیاری از رسانهها طی سالهای متمادی او را تحسین کردند، پلیس هم به خاطر ترس از افراد با نفوذ در انجام تحقیقات خود موفق عمل نکرد. نگرانی من از این جهت است که مبادا آن قدر چهره شیطانی ساویل را بزرگ کنیم که از این درس ها و نکته ها غافل شویم. تاسفآورتر اینکه تا زمانی که او زنده بود کسی مانع کارهایش نشد و تحت تعقیب کیفری قرار نگرفت.نباید اجازه داد این حقیقت ساده در میان هیاهوی امروز پلیس از نظرها دور بماند.
انتهای پیام/