روز درختکاری هر سال در برخی کشورهای دنیا گرامی داشته میشود؛ در تقویم کشور ما نیز 15 اسفند به نام روز درختکاری نامیده شده است که در این روز مردم به کاشت نهال و درختکاری تشویق میشوند. بر اساس برخی ادعاها گفته میشود عنوان روز درختکاری برای نخستین بار توسط جولیوس استرلینگ مورتون آمریکایی در تاریخ 10 آوریل 1872 پایه گذاشته شد که بعدها این روز در ایالات متحده به چهارمین جمعه آوریل منتقل شد.
با وجود آنکه پایهگذاری روز درختکاری در تاریخ به غربیها نسبت داده شده اما باید گفت که این ادعا چندان صحیح و قابل استناد به نظر نمیرسد چرا که دین مبین اسلام قرنها پیش این موضوع را مانند بسیاری دیگر از موضوعات مورد توجه و تاکید قرار داده و از زمان رسالت پیامبر اکرم(ص) و امامت امامان معصوم(ع)، این بزرگواران مردم را به کاشت درخت و مواردی از این دست تشویق میکردند که وجود روایات بسیار در این زمینه گواه این موضوع است.
به طور مثال پیامبر اسلام(ص) میفرمایند: هر کس درختی بکارد و در نگهداری آن کوشا باشد تا میوه دهد، در برابر هر آنچه از آن میوه به دست آید، پاداشی نزد خداوند متعال خواهد داشت.
امام جعفر صادق(ع) نیز میفرمایند: کشت کنید و درخت بنشانید، به خدا قسم آدمیان کاری برتر و پاکتر از این انجام ندادهاند.
همچنین پیامبر اسلام(ص) در جایی دیگر میفرمایند: اگر شخصی درختی بکارد یا مزرعهای را به زیر کشت ببرد و انسانها، حیوانات و پرندگان از آن بخورند، این کار صدقهای از طرف آن شخص شمرده میشود.
همه این روایات و روایاتی از این دست، که کم هم نیستند، نشاندهنده توجه دین اسلام به درختکاری و طبیعت زنده است؛ یکی دیگر از نکات قابل توجه در زمینه تاکید اسلام بر درختکاری این است که پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) تنها به طور کلامی امت اسلام را به این امر تشویق نمیکردند بلکه خود نیز به آن عمل میکردند؛ چنانچه امیرالمومنین حضرت علی(ع) در مدینه باغهای خرمای فراوانی ایجاد و بیشتر آنها را در راه خدا وقف کرد. در حقیقت باید گفت قرنها پیش از آن که دانشمندان غربی به ارائه نظریههای زیست محیطی بپردازند، دین مبین اسلام به محیط زیست و رابطه انسان و موجودات زنده با آن توجه داشت و احیای زمین و کاشت درختان همواره در فرهنگ اسلام از جایگاه خاصی برخوردار بوده است.
از موضوع توجه اسلام به محیط زیست که گذر کنیم، باید گفت درخت در چرخه طبیعت نقش مهمی ایفا میکند همچنین در زندگی انسان و حیوان تاثیر بسیار داشته و پاکیزگی هوا، زیبایی محیط زیست، حفظ و تولید خاک و چوب و جلوگیری از بروز بلایای طبیعی مانند سیل، همه و همه به وجود درخت بستگی دارد.
با وجود همه این مزایا که به برکت وجود درختان و جنگلها عاید طبیعت و موجودات زنده به خصوص انسان شده است، نمیدانیم چرا این نعمت خدادادی پاس داشته نشده و نسبت به آن بیمهریهای بسیاری صورت میگیرد. به طور مثال سالانه در برخی نقاط دنیا، درختان بسیاری به منظور نیل به مقاصد مختلف قطع شده یا جنگلها بر اثر اهمال دولتها تخریب شده یا از بین میروند.
روز درختکاری بهانهای است تا موضوع حفظ منابع طبیعی به خصوص درختان و جنگلها برای چندمین بار مطرح شده و از شهرداریها، مسئولان محیط زیست و سایر متولیان دولتی خواسته شود تا به این موضوع حیاتی، بیش از پیش توجه کنند؛ در این رابطه لازم است نظارتهای بیشتری برای حفظ محیط زیست به خصوص درختان صورت گیرد و متولیان امر قوانین سختگیرانهتری در این زمینه تصویب و اعمال کنند.
همچنین یکی دیگر از مواردی که باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد، فرهنگسازی و تدریس موضوعات مرتبط با محیط زیست و اهمیت درختان در این چرخه، در مدارس است تا توجه به این مسئله حیاتی از دوران کودکی برای افراد نهادینه شود.
انتهای پیام/