مصطفی محدثی خراسانی، شاعر و منتقد ادبی، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، با اشاره به وضعیت ادبیات و نشر در سال 91 میگوید: متأسفانه مهمترین و بیشترین مشکلی که امسال اهالی قلم با آن دست و پنجه نرم میکردند، مشکلات مربوط به حوزه کاغذ و صنعت چاپ بود که فعالیتهای این حوزه را تحت الشعاع خود قرار داده بود و سبب شده بود تا بسیاری از آثار منتشر نشود و ناشران از چاپ آنها طفره بروند.
او با باین اینکه بسیاری از آثار نوشسندگان بر دستشان ماند و در بازار کتاب توزیع نشد، ادامه میدهد: علاوه بر این، نبود فرهنگ کتابخوانی در کشور از دیگر مشکلاتی است که مربوط به این یکی دو سال نیست و ریشهای بنیادی دارد. اگر در نظر بگیریم که هزینهکرد چاپ کتاب در ایران تا حدود بسیار زیادی کاهش یافته است، اما هنوز دغدغهای در میان خود مردم برای خرید کتاب وجود ندارد؛ به عبارت دیگر کتاب جزء اولویتهای خانواده ایرانی نیست. در این میان، گرانی کاغذ هم مزید بر علت شده است.
اگر بُن کتاب به دست اهلش میرسید، هیاهوی دلالان نبود
عضو شورای سیاستگذاری شعر و ترانه صدا و سیما در ادامه بر روند توزیع یارانه در حوزه نشر انتقاد و عنوان میکند: قبلاً به خود ناشران یارانه تعلق میگرفت که با آن اقدام به خرید کاغذ میکردند و کتابهایی هم که در این سالها منتشر میشد، با هزینه کمتری عرضه میشد، اما در چند سال اخیر، یارانهای به ناشران داده نمیشود و این هزینه برای مخاطب در نظر گرفته شده است. این طرح با خود اشکالاتی را به همراه داشته است که از این جمله میتوان به نبود ساز و کار سالم در توزیع بُن کتاب اشاره کنیم. بنهای کتاب معمولاً به دست کسانی میرسد که شایستگی آن را ندارند که حتی بسیاری از آنها به دلالان فروخته میشود. اگر این بنهای کتاب به دست اهل مطالعه میرسید، این همه دلال بن در خیابان انقلاب سر و صدا راه نمیانداختند.
ویترین پرفروغ شعر در نمایشگاه کتاب
محدثی خراسانی در پاسخ به این پرسش که حالا وضعیت کنونی بر روند چاپ و نشر امسال و چگونگی برگزاری نمایشگاه سال آینده چه تأثیراتی داشته است، میافزاید: البته عطش جامعه ادبی ما بر این مشکلات فائق آمده و تا حد قابل قبولی آثار متعدد در حوزه شعر و داستان به چاپ رسیده است، از این نظر گمان نمیکنم که ویترین شعر در نمایشگاه کمفروغ باشد.
او در ادامه به جریان ضعیف تألیف و انتشار کتاب در حوزه نقد اشاره میکند و میگوید: با وجود این در حوزه نقد ادبی با کمبودهای جدی مواجه هستیم. به طور کلی نقد عالمانه و پژوهشی چند سالی است که کمفروغ شده که ریشههای آن را میتوان از وجوه مختلف مورد بررسی قرار داد. باید همزمان با زیاد شدن شاعران جوان، چراغ نقد هم پرفروغتر شود که متأسفانه این امر به دلیل ورود رسانهها و مطبوعات و گسترش نقد ژورنالیستی کمتر دیده میشود.
نقد سالهای سال آبشخور دستهبندیهای خاص بود
به اعتقاد شاعر «هزار مرتبه خورشید»، نقد سالهای سال آبشخور دستهبندیهای خاص بود که منتقدان با گرایشهای خاصی به نقد و بررسی میپرداختند. این شد که بسیاری که خالصانه وارد میدان نقد شده بودند، فضا را آلوده ببینند و از آن فاصله بگیرند. این در حالی است که نقد باید بدون شائبه و جهتگیری مسیر سیر و سلوک شاعر و نویسنده را نشان دهد و دست او را در این مسیر بگیرد، نه اینکه با انتقادهای نادرست دلزدگی شاعر و نویسنده را ایجاد کند. نقد ادبی سالهای سال رها شده بود و عدهای از این فرصت سوء استفاده کرده بودند. باید سازو کار بهتری برای این حوزه در نظر بگیریم.
شاعران جوان «با چراغ و آیینه» را بخوانند
از او درباره بهترین اتفاقی که در سال جاری افتده است میپرسم، میگوید: یادم نمیآید که اتفاق خوب و بارزی در این یک سال اتفاق افتاده باشد. اتفاقات مختلفی در سال جاری رخ داد، اما حادثه بارزی که سریع ذهن مخاطب را به آن معطوف کند، به خاطر ندارم.
محدثی خراسانی در پایان در مورد بهترین کتابی که امسال خوانده است، میافزاید: کتاب «با چراغ و آیینه» اثر محمدرضا شفیعی کدکنی کتاب خوبی بود که امسال خواندم. این اثر به شعر معاصر و روند و جریانهای مختلف آن میپردازد. خواندن آن را به همه شاعران جوان توصیه میکنم.
انتهای پیام/