حجتالاسلام محمد سادات منصوری رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پیرامون وجوه شخصیتی امام جواد(ع) به نکاتی اشاره کرد و گفت: ارتباط ایرانیها با حضرت امام جواد(ع) ارتباط ویژه و منحصر به فردی است؛ شاید این ارتباط خاص به این دلیل باشد که امام جواد(ع) فرزند ثامنالائمه حضرت امام رضا(ع) است که مرقد مطهرشان در مشهد میان ایرانیان واقع شده است؛ به این دلیل ایرانیان ارتباط قلبی و ارادت ویژهای به این حضرت دارند.
رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی با بیان اینکه یکی از مسائل موجود درمورد حضرت امام جواد(ع) به امامت رسیدن ایشان در سنین پایین است، تصریح کرد: همانطور که میدانید ایشان در سن 8سالگی به مقام امامت رسیدند و رهبری بر شیعیان و مسلمانان بر عهدهشان واقع شد؛ شاید این قضاء الهی بود که خداوند با امامت امام جواد در چنین سنی، شیعیان را برای پذیرش امامت امام زمان(عج) آماده کند که ایشان نیز در 5سالگی به امامت رسیدند.
وی با تأکید بر اینکه از نظر شیعه، امامت سن مشخص شدهای ندارد، افزود: امام یعنی برگزیده پروردگار و علوم فردی که به امامت میرسد؛ علوم اکتسابی نیست که سن و سال در آن مطرح باشد. نشانهاش هم این است که آیات بسیاری در قرآن کریم وجود دارد و میتوان به آیات پیرامون حضرت عیسی اشاره کرد که سخن گفتن ایشان را در گهواره بیان میکرد و حرفهای کودک درون گهواره بسیار حیکمانه و مرتبط با توحید بود. جای تعجبی نیست و این مسأله برای شیعه و فرهنگ قرآن جا افتاده است که یک شخصیت الهی میتواند در عین کم سنی از نظر علمی به مقام امامت برسد و ارتباط وسیعی با خدا داشته و در عین حال و هدایتگر مردم قرار گیرد.
حجت الاسلام سادات منصوری در این بخش از سخنان خود بیان کرد: با وجود اینکه امر به امامت رسیدن حضرت امام جواد(ع) در فرهنگ شیعه قابل پذیرش بود اما عادات اجتماعی برخی از مردم خلاف این امر بود مخصوصاً عربهایی که تصمیم پیران را به هر شخص دیگری ترجیح میدادند و احترام ویژهای برای افرادی که در سنین بالاتری قرار داشتند، قائل بودند. برای چنین جامعهای سخت بود که فردی را در سن طفولیت در مقام رهبری بر مسلمانان بپذیرند و برای شیعه مشکلاتی به وجود آورد.
رئیس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی در پایان این گفتوگو به مسائل سیاسی و حکومتی زمان امام جواد(ع) اشارهای کرد و گفت: مأمون در آن زمان تعمداً میخواست از کمسنی امام جواد(ع) بهره گرفته و سوء استفاده کند تا به گمان خودش بتواند حضرت امام جواد(ع) را از نظر علمی مغلوب کند؛ تا کار شیعه تمام شود. در همین راستا مأمون مناظرههایی ترتیب داد و جلسات بحث و منظراتی عجیب از امام جواد(ع) نقل شده است که افراد حضرت را مورد خطاب قرار داده و میخواستند در مباحثه ایشان را مغلوب و به زعم خود محکوم کنند. ولی بر خلاف تلاشهای معاندان علم امام جواد(ع) به گونهای بود که در تمام مناظرهها حریفان را به زمین میزد و حقانیت شیعه را به بهترین وجه اثبات میکرد.
انتهای پیام/