به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شهید جعفر جنگروی بعد از پیروزی انقلاب جزو هسته تشکیل دهنده سپاه خرمشهر شد. او اولین فرمانده سپاه خرمشهر بود و ید طولایی در مبارزه با کومله و دموکرات و خلق عرب خوزستان داشت و با انبوهی تجربه که از این مبارزات به دست آورده بود وارد سالهای جنگ تحمیلی شد و آنجا نیز کارنامه درخشانی برای خود رقم زد. دلاوریهای او در جبهه بسیار فراوان است. او که کلکسیونی از ترکش و مجروحیت بود تا لحظه شهادت مبارزه را رها نکرد.
هرچند شهید جعفر جنگروی زمان سقوط خرمشهر در آنجا نبود و در جبهه دیگری میجنگید اما در عملیات مهم «بیت المقدس» که منجر به فتح خرمشهر شد حضور فعالی داشت و در پاکسازی جاده «شلمچه» نقش مؤثری ایفا کرد. او در برگی از تقویم خاطراتش حدود یکماه بعد از فتح خرمشهر چند خطی از گشت زنی در کوچههای خرمشهر نوشته است و ویرانی که سهم خونین شهر شده است.
"...با چند نفر از برادران به طرف خرمشهر حرکت کردیم؛ از جاده آبادان اهواز رفتیم در میان راه استحکامات عراقیها را در آن طرف دارخوین دیدیم بعد وارد آبادان شدیم و به هتل آبادان که مقر سپاه خرمشهر بود رفتیم. بعد از آن به شهر رفتیم.
واقعاً قابل تصور نبود این همه جنایت از انسان سر زده باشد تمام شهر را با خاک یکسان کرده بودند. گشتی هم در داخل شهر زدیم و سرانجام به مقر سپاه در داخل شهر بازگشتیم. شهر را مرتب با توپهای دوربرد میکوبیدند.
از شهر خارج شدیم. در داخل جاده اهواز آنقدر تانک منهدم شده وجود داشت که حد نداشت به قرارگاه تیپ در 55کیلومتری خرمشهر از طرف اهواز رسیدیم. آنجا کمی استراحت کردم و بعد تلفنی به تهران زدم و بقیه را در مدرسه شب کردیم. پس از صرف صبحانه قرار شد که جهت آموزش گردانها و بالا بردن کیفیت آموزشی آنها برویم. برای نیروهایی که از فارس آمده بودند جایی پیدا کردیم و ظهر برگشتیم. بعد از ظهر رفتیم جهت آوردن چند موتور سیکلت از قرارگاه. ساعت 7برگشتیم نماز خواندیم و شام خوردیم و خوابیدیم."
"جمعه 30خرداد 1361"
شهید جنگروی از اوایل سال 1358 به عضویت رسمی سپاه پاسداران درمیآید و دوره آموزشی خود را در پادگان ولی عصر(عج) میگذراند.جعفر به خاطر ابراز رشادت و لیاقت و کاردانی در سرکوبی خلق عرب در خرمشهر، به عنوان نخستین فرمانده سپاه خرمشهر برگزیده میشود و همراه شهید جهانآرا و تنی چند به ساماندهی سپاه پاسداران و تأمین امنیت خرمشهر میپردازد.مدتی در گروه الفتح لبنان فعالیت داشت که با شروع جنگ تحمیلی به ایران بازگشت و بلافاصله عازم غرب کشور میشود.از اوایل سال 1360 مدتی به عنوان مسئول طرح و برنامه عملیات تهران منصوب شده و منشأ خدمات ارزندهای در این واحد میشود.در عملیات فتحالمبین شرکت میجوید. پس از آن در عملیات مهم «بیت المقدس» حضور فعال مییابد و در پاکسازی جاده «شلمچه» نقش مؤثری ایفا میکند. او در تیر ماه 1361 در عملیات «رمضان» شرکت میجوید و در این عملیات به شدت از ناحیه سر و صورت مجروح میشود. او را میان شهدا با هواپیما به پشت جبهه منتقل میکنند، که در هواپیما به هوش میآید. او یک چشم و یک گوشش را از دست میدهد و سمت راست صورتش نیز فلج میگردد و پانزده بار مورد عمل جراحی قرار میگیرد. بعد از آن هم در عملیات «والفجر مقدماتی» شرکت میکند. در تشکیل قرارگاه «رمضان»، سهم بسزایی ایفا میکند و در راهاندازی و طراحی جنگهای نامنظم و چریکی در داخل عراق نیز لیاقت و توانمندی بالایی از خود نشان میدهد. او به عنوان «قائم مقام قرارگاه رمضان» در شمال غرب کردستان خدمات شایستهای را ارائه میدهد. در تشکیل تیپ «بدر» نقش اساسی ایفا مینماید. سر انجام در عملیات والفجر 8 بهمن 1364 بعد از آزادسازی شهر استراتژیک فاو به شهادت میرسد.
انتهای پیام/