به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روابط عمومی تالار مولوی طی بیاینهای تمام مشکلات فنی این مجموعه گزارش داد و اعلام کرد که این تعطیلی موقت بهانه نیست بلکه به دلیل مشکلاتی است که بیتوجهی به آن شاید مخاطرات جبران ناپذیری را ایجاد کند.
تالار مولوی پس از بازگشایی مجدد در سال 89 تا به امروز کوشیده است فرصت نمایشگری را بیش از پیش، به جوانان کوشا و هنرمند و دانشجویان خوش فکر و عملِ تئاتر ایران بدهد و در این مسیر، به ویژه در سال گذشته حضور آثار درخشان همین جوانان به این تالار و تئاتر ایران هوایی تازه و رونقی زیبا بخشید و این امر را بسیاری در زبان و قلمشان گواهی دادند.
بیش از 34 نمایش در سال گدشته به صحنه آمد و حاصل آن به تماشا نشستن بیش از سی هزار نفر تماشاگر در سال گذشته در تالار مولوی بوده است. اغلب کسانی که با تئاتر نسبتی دارند، چه هنرمندان و چه تماشاگران گرامی، واقفند که این تالار تمامی تلاش خود را برای خدمت رسانی انجام میدهد اما همواره خواهان ارائه کیفیت بهتر در ارائه این خدمات بوده است.
این تالار با کسریهای مالی، کاستیهای امکانات فنی و با کمبود نیروی انسانی ساخته و تا به حال به فعالیت خود ادامه داده است، چنانکه در این ایام این تالار به خانه امید جوانان و دانشجویان عزیز تبدیل شده است؛ اما اکنون این تالار با سابقه و مهم تئاتر ایران با معضلاتی رو به رو است که نمیتوان به سادگی از آنها گذشت. فقدان امکان کافی در تعمیر و بهسازی سیستم برق و نور این تماشاخانه که در این سه ساله اخیر با تمام توان خود کار کرده است و مشکلاتی که به نوع سامانه برقی که در این تالار تعبیه شده مرتبط است؛ رفته رفته خود را آشکار کرده و علیرغم تلاش برای تداوم فعالیت و جلوگیری از وقفه در برنامههای تالار به گواهی کارشناسان فنی دانشگاه ادامه فعالیت تالار اصلی غیرممکن کرده است. متأسفانه خبری که به طرزی ناروشن منتشر شد مشکلات فنی سالن را به دلیل مضحک موش جویدگی کابل برق(!) تقلیل داده است و باید به روشنی و برای تنویر افکار عمومی ذکر کنیم که مشکل فنی سالن تنها به این امر محدود نیست. در هم تنیدگی و نقص در کابلهای انتقال برق به پرژکتورهای سالن، نقص عمده در تابلوی برق اتاق نور، جایگاه نامناسب دیمر و چند مورد فنی دیگر باعث شده که چندین مرتبه اجراها در حین انجام با اختلال رو به رو شوند و گاهی خطر برق گرفتگی و آسیب جدی به کاربران سیستم پیش بیاید و گفتنی است که نقصهای پیش آمده تا به آنجا پیش رفته که بخش عمدهای از نور سالن را در خاموشی فرو برده و غیر قابل استفاده کرده است.
ضمن اینکه این مخاطرات همواره ممکن بوده است موجب حریق در زمان اجراها و ایجاد صدمات جانی جبران ناپذیری برای هنرمندان و مخاطبان و لطمات مالی برای خود تالار باشد.
با توجه به فقدان سیستم هشدار و اعلام حریق در این سالن میتوان تصور کرد که عواقب بیتوجهی به این امر چه میتواند باشد و بیشک هیچ عقل سلیمی گواهی نخواهد داد که با این اوصاف، پیش از یک اصلاح و تعمیر اساسی، به اجرا در این مکان ادامه داد.
علاوه بر این تالار مولوی از امکان تهویه هوا و سیستم مناسب سرمایش و گرمایش سالن بیبهره است و در بازسازیهای چند باره کل ساختمانی که تالار در آن قرار دارد این تأسیسات از میان رفته و تنها به نصب چند کولر گازی برای سرمایش اکتفا شده است. کولرهای گازی سالنها علاوه بر ایجاد مزاحمت برای اجراها، جز باد گرم چیزی عاید تماشاگران نمیکند و این نه در شأن تالار و نه هنرمندان و تماشاگران گرامی آن است و تجربه نشان داده که در اجراهای پر تماشاگر، به ویژه در فصل تابستان، حضور طولانی در سالن را برای تماشاگران و گروه اجرایی بسیار دشوار و گاه تحمل ناپذیر میکند.
صندلیهای نامناسب، اتاقهای گریم نامطلوب و نقصهای کیفی دیگری وجود دارد که همواره که توسط مسئولان این سالن، هم به مدیران ذیربط و هم به افکار عمومی، اعلام شده تا شاید راهی و چارهای برای برطرف کردن آن پیدا شود و در خود اظهاری انتقادی مسائل موجود، بارها اعلام شده است که بیتوجهی به این مشکلاتِ بعضا کوچک و البته انباشته شدن آنها، در نهایت به ناکارآمدی و تعلیق فعالیتهای این سالنِ درخشان که علیرغم حضور در دانشگاه تهران به تئاتر عمومی ایران خدمت میکند، بینجامد.
تالار مولوی ضمن گزارش این مشکلات به مقامات مسئول و پیگیری آن در انتطار توجه و تأمین اعتبار لازم برای بهسازی و تعمیر امکانات فنی سالن است و به محض فراهم شدن آن در اسرع وقت تعمیرات را انجام داده و به فعالیت خود با تمام توان و با کیفیتی بهتر ادامه خواهد داد و نمایشهای در نوبت اجرا و نمایشهای برگزیده از درخواستهای فراوان اجرا در تالار مولوی را در پیشگاه تماشاگران فرهیخته این تالار به صحنه خواهد آورد.
انتهای پیام/