به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل ازروابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر؛ دکتر وحید نجاتی در خصوص پژوهش اخیر خود با موضوع بررسی تاثیر درمان نگهدارنده متادون بر عملکردهای شناختی معتادان به مواد افیونی گفت: مصرف متادون بهعنوان یک روش درمانی برای افراد وابسته به مواد در سال 1964 در نیویورک، پس از همهگیری سوءمصرف هروئین بعد از جنگ جهانی دوم آغاز شد، در آن زمان مطالعات نشان داد استفاده از متادون، استفاده از هروئین را کاهش داده و نرخ مرگ ناشی از سوء مصرف را بسیار کم میکند.
وی افزود: برای بسیاری از افرادِ وابسته به مواد، استفاده از متادون، درمان جایگزین مناسبی است؛ چرا که آنان میتوانند با مصرف این دارو تغییراتی در زندگی خود ایجاد کنند و به فعالیتهای اجتماعی خود برگردند اما گزارشات و مطالعاتی وجود دارد که نشان داده وابستگی به متادون و استفاده طولانی مدت از آن موجب بروز اختلالات شناختی در افراد مصرفکننده و در دراز مدت این اختلالات شناختی موجب کاهش کارایی فردی، خانوادگی و اجتماعی مصرفکننده شود.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد بیان داشت: متادون یک آگونیست تصنعی مواد افیونی با طول عمر زیاد است که در آزمایشگاه تولید شده و بهعنوان نوعی درمان برای وابستگی به مواد افیونی تجویز میشود، افراد وابسته به مواد افیونی، ممکن است وابسته به مصرف خوراکی یا تزریقی این مواد باشند که درمان نگهدارنده با متادون بدون توجه به مسیر استعمال فرم مناسب درمان برای این وابستگی به افیونها میباشد.
نجاتی افزود: تحقیقی در این زمینه به صورت مداخلهای بر روی 32 نفر از مصرفکنندگان مواد مخدر با دو روش متادون درمان و درمان با کاهش میزان مصرف با هدف بررسی تاثیر درمان نگهدارنده با متادون بر کارکردهای شناختی مغز انجام شد.
وی با اشاره به یافتههای این پژوهش اظهار داشت: استفاده مداوم از مواد افیونی مانند هروئین موجب زوال توانایی هوشی، اختلال در توجه، تمرکز، مهارتهای حل مسئله، عملکردهای اجرایی و مهارتهای ادراکی حرکتی میشود که متادون میتواند به عنوان داروی جایگزین برای بازگشت به زندگی افراد وابسته به مواد مورد استفاده قرار میگیرد، درواقع یافتههای این پژوهش نشان داد که روش متادون درمانی موجب کاهش سوگیری توجه به مواد افیونی میشود.
وی اظهار داشت: اگرچه جستجو برای یافتن اشکال دیگر درمان در خصوص وابستگی به مواد افیونی ادامه دارد اما هنوز هم درمان نگهدارنده با متادون، بیشترین استفاده را به خود اختصاص داده است، درمان نگهدارنده با متادون شکلی از درمان است که برای افراد وابسته به مواد افیونی استفاده میشود.
وی در خصوص نحوه عمل متادون گفت: متادون از طریق کاهش نشانههای ترک مواد افیونی عمل میکند، ایجاد سطح خونی ثابت متادون، ولع مصرف مواد افیونی را متوقف میکند، از آنجا که متادون دارویی با طول عمر طولانیتر از دیگر افیونها (مانند هروئین) است، یک دوز آن، روزانه از شروع نشانههای ترک مواد افیونی به مدت 24 ساعت یا بیشتر جلوگیری میکند، علائم ترک شامل اضطراب، بی قراری، آبریزش بینی، دست پاچگی، تهوع و استفراغ میباشد.
این پژوهشگر حوزه اعتیاد گفت: متادون اثرات وجدآور دیگر افیونها را بیآنکه لزوماً باعث سرخوشی، تسکین یا فقدان حس درد شود، کاهش میدهد به عبارت دیگر با مصرف متادون، نیاز به تزریق مواد افیونی دیگر، احتمال استفاده از افیونهای غیرمجاز یا افزایش دوز مصرفی توسط مراجعان کاهش مییابد.
نجاتی با اشاره به اثرات درمان نگهدارنده با متادون ادامه داد: این روش درمانی، استفاده از مواد افیونی دیگر، انجام فعالیتهای مجرمانه، مرگ و میر، خطر انجام دادن رفتارهای مرتبط با تزریق و پرخطر، انتقال HIV و بیماریهای مقاربتی را کاهش میدهد و همچنین در بهبود سلامت روانی و جسمانی، عملکرد اجتماعی و ارتقاءکیفیت زندگی موثر است.
وی افزود: درمان نگهدارنده با متادون قدرت بازدارندگی را در فرد تحت درمان افزایش میدهد، در نتیجه این نوع درمان نه فقط برای افرادی که تحت درمان قرار میگیرند بلکه برای کسانیکه به نوعی درگیر در ارائه درمان هستند نیز سودمند است در حقیقت متادون سوگیری توجه به محرکهای مرتبط با مواد را کاهش میدهد و دلیل آن را میتوان عدم تعامل فرد با مواد دانست.
انتهای پیام /