به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، گندم به عنوان قوت اصلی انسان برروی کره زمین، محصولی استراتژیک تلقی می گردد که کشورها پیش از پرداختن به دیگر موضوعات درپی تامین این دانه طلایی ازطریق تولید و یا واردات آن می باشند. کشورما نیزدرطی چند دهه گذشته درپی خودکفایی در امر تولید گندم بوده است که همواره در مرز خودکفایی دست و پا زده ایم، اما همیشه به سبب بروز مشکلاتی که نشأت گرفته از سو ء مدیریت و برنامه ریزی بوده، ازاین امر باز مانده ایم.
امروز امنیت غذایی ما به سبب عواملی همچون قاچاق و تهاتر گندم به خطر افتاده است و هزینه های گزافی را برای تامین این محصول استراتژیک پرداخت می کنیم و حتی ازسوی کشورهای تولید کننده گندم مورد سوءاستقاده هم قرار می گیریم!.
قاچاق گندم برای کشوری مثل ما که واردکننده گندم هستیم امری عجیب به نظرمی رسد! اما عدم مدیریت مناسب درامر تولید داخلی این محصول، امروز مارا با قاچاق گندم درداخل مواجه ساخته است. عدم تناسب قیمت خرید تضمینی گندم از سوی دولت با هزینه های تولید، و پیشنهاد قیمتی بالاتر از قیمت دولتی از سوی دلالان و قاچاقچیان خارجی، کشاورز ما را مجبور می کند برای تامین هزینه های تولید و کسب سود بیشتر محصول خود را به این افراد بفروشد و گندم مرغوب ما به کشورهای همسایه قاچاق شود.
کشورهای عربی،ترکیه و آذربایجان مشتریان غیررسمی خرید گندم از کشاورزان ایرانی می باشند که با سو استفاده از قیمت نامناسب خرید گندم توسط دولت، به راحتی گندم کشاورزان ایرانی را به مرزهای خود می فرستند.
ازسوی دیگر صنایع مرتبط با خوراک دام با توجه به قیمت بالای علوفه و یونجه به فکر خرید گندم افتاده و با استفاده از دلال ها و واسطه ها مبلغ بیشتری نسبت به نرخ خرید تضمینی دولت به کشاورزان پرداخت می کنند و همه گندم های تولیدی را جهت استفاده در خوراک دام و طیور خریداری می کنند و آن وقت ما برای تامین خوراک انسان ها مجبور به وارداتیم!.
اگر تنها بخشی از هزینه های ارزی که صرف خریداری، حمل و نقل و توزیع گندم از کشورهای خارجی به داخل می شود را به گندم کاران داخلی اختصاص دهیم، بحث حمایت ازتولید و تولیدکننده تحقق می یابد، توازنی میان تولید و تقاضا شکل گرفته و مانع از قاچاق می شویم، ضمن اینکه ارزمصرفی برای واردات می تواند درجهت خودکفایی این محصول مصروف شود.
اما امروز این واردات از کشورهایی همچون پاکستان و هند امنیت غذایی کشور را نیز با تهدید جدی مواجه ساخته است. با توجه به تحریم های اقتصادی ایران از سوی غرب، برخی کشورها به بهانه نبود راه های پرداخت پول نفت با سو استفاده از این وضعیت مارا مجبور به تهاتر کالا کرده اند. یعنی نفت بدهیم به جای پولش کالا دریافت کنیم. درهمین زمینه ایران اقدام به واردات گندم از کشورهای هند و پاکستان کرده است که متاسفانه در بسیاری از مراکز بهداشتی آلوده بودن این گندم ها مورد تایید قرارگرفته است.
اما برخی نهادهای مسول این آلودگی ها را تکذیب می کنند ولی با این اوصاف بازهم در بی کیفیت بودن محصول وارداتی نسبت به محصول تولیدی درداخل هیچ شکی وجود ندارد. لذا مهترین اقدام درجهت جلوگیری از قاچاق گندم و واردات آن از کشورهای دیگر، حمایت ازگندم کاران داخلی است. اختصاص هزینه های واردات و باج های بی مورد نفتی به کشورهایی همچون هند و چین، می تواند درحمایت ازتولیدکننده داخلی استفاده شود و انگیزه کشاورزان برای تولید محصول بیشتر و با کیفیت را فراهم سازند.
منبع: آفرینش
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.