مرگ رضاشاه /ملی شدن کانال سوئز/ وقوع غزوه بدر/معراج پیامبر اسلام(ص)

به گزارش خبرنگار گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، مناسبت های مهم تقویم امروز جمعه 4 مرداد ماه به شرح ذیل است:

**رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی ( 4 مرداد 1392 )**

1 – مرگ رضاشاه (1323ش)

"رضاخان میرپنج سوادکوهی" در سال 1250 ش به دنیا آمد. وی در جوانی، به عنوان نگهبان اسطبل‌ در سفارت هلند استخدام شد.

رضاخان، سپس وارد فوج قزاق شد. در جنگ با نهضت جنگل در لشکر قزاق حضور داشت و زمانی که این لشکر بی‌فرمانده بود از سوی انگلیسی‌ها به عنوان فرمانده قزاق‌ها منصوب گردید. اندکی بعد طی جلسه‌ای که در گراندهتل قزوین و با حضور سفیر انگلیس برگزار شد، مقرر گردید رضاخان و قزاق‌ها، سیدضیآءالدین طباطبائی را برای کسب کرسی نخست‌وزیری پشتیبانی کنند. در سوم اسفند 1299 ش، کودتای مشترک سید ضیاء و رضاخان به نتیجه رسید و رضاخان، فرماندهی کل قوا را به دست آورد. اندکی بعد سیدضیاء نیز از نخست‌وزیری برکنار شد و رضاخان راسا به عنوان نخست وزیر به احمدشاه قاجار تحمیل گردید. در نهایت با هدایت استعمار پیر، سلسله قاجار برافتاد و در آذرماه سال 1304 شمسی رضاخان با نام رضاشاه بر تخت سلطنت تکیه زد.

وی در ابتدا می‏کوشید خود را به علمای شیعه و حوزه ‏های علمیه نزدیک سازد. ولی پس از کسب قدرت، مخالفان خود را به شدت سرکوب کرد و از هیچ برنامه دین براندازانه‏ای فروگذار نکرد. رضاخان با هماهنگی غرب و به همراه افغانستان و ترکیه سیاست کشف حجاب و متحد الشکل کردن لباس‏ها را به اجرا درآورد و قیام اعتراض ‏آمیز مردم در مسجد گوهر شاد را به بدترین وجه، به خاک و خون کشید. او در سال‏های سلطنت خود، کسانی را که در به قدرت رسیدن او سهیم بودند از میان برداشت و مجاهد حق‌طلب وحق‌گو، آیت‏اللَّه مدرس را به شهادت رساند.

او گرچه در دوران سلطنت بخش مهمی از بودجه کشور را به تقویت قوای نظامی اختصاص می‌داد اما از آنجائی که بازیچه دست استعمار بود، با ورود متفقین به ایران در جریان جنگ جهانی دوم، دستور داد نیروهای ارتش سلاح‌های خود را زمین بگذارند و در برابر متفقین مقاومت نکنند! وی سپس توسط کشورهای متفق از سلطنت برکنار شد و در محاصره قوای استعماری به جزیره موریس و سپس به آفریقای جنوبی تبعید شد. تا اینکه در 4 مرداد 1323ش در 73 سالگی در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی در گذشت.

2 -افتتاح بزرگترین پالایشگاه نفت سنگین جهان در بندرعباس (1376 ش)

در چهارم مرداد ماه 1376 بزرگ‏ترین پالایشگاه نفت سنگین جهان در بندرعباس که از مرحله طراحی تا ساخت و نصب تجهیزات آن، توسط متخصصان و کارشناسان داخلی صورت گرفته بود به بهره‏برداری رسید. این پالایشگاه از جمله طرح‏های مهم صنعت نفت کشور بوده و برای بالا بردن ظرفیت تولید فرآورده‏های نفتی در کشور و تامین مصارف داخلی و صدور بخشی از آن به خارج طرح ریزی شده است. ظرفیت این پالایشگاه با اشتغال زایی 1200 نفر، بیش از 230 هزار بشکه در روز می‏باشد. اجرای عملیات طرح عظیم آب‏رسانی از دریا به پالایشگاه به طور جداگانه و همزمان با عملیات اجرایی پالایشگاه با استفاده از امکانات گسترده صنعت نفت از جمله ویژگی‏های احداث آن می‏باشد که برای اولین بار در نوع خود صورت گرفته است.

3 - دیدار مسؤولان ایرانی با دبیرکل سازمان ملل پس از قبول قطعنامه 598 (1367ش)

دبیرکل سازمان ملل متحد به محض دریافت پذیرش رسمی قطعنامه 598 از سوی ایران، به تلاش وسیعی دست زد و پس از مشورت با اعضای شورای امنیت، رسماً از وزرای خارجه ایران و عراق دعوت کرد به منظور انجام مذاکرات مربوط به اجرای قطعنامه، بلافاصله به نیویورک سفر کنند تا از سوم مرداد 1367ش، ملاقات‏ها و مذاکرات لازم صورت گیرد. از این رو هیئتی در رأس وزیر وقتِ امور خارجه ایران در دوم مرداد راهی نیویورک گردید و پس از دیدار و گفتگو با رییس شورای امنیت، مذاکرات خود را با دبیرکل سازمان ملل متحد آغاز کرد. این مذاکرات که جهت تعیین روز و شرایط آتش‏بس به اجرا درمی‏آمد، در حالی صورت گرفت که روز قبل از آن، منافقین با حمایت ارتش عراق از مرز منطقه غرب گذشته و به اسلام آباد وارد شده بودند و به سمت کرمانشاه پیشروی می‏کردند. سرانجام پس از ده جلسه دیدار و گفتگوی هیئت ایرانی با دبیر کل سازمان ملل در مورد زمان آتش‏بس و عقب‏نشینی دو طرف به مرزهای بین‏المللی، اقدامات نهایی صورت گرفت. به این ترتیب در 29 مرداد 1367ش برابر با 20 اوت 1988م آتش‏بس به طور رسمی برقرار شد.

4 - درگذشت حاج حسین آقا ملک، بنیانگذار کتابخانه و موزه ملی ملک در تهران و واقف بزرگترین مجموعه وقفیات آستان قدس رضوی (1351ش)

حسین مَلِک معروف به حاج حسین آقا ملک، موسس موزه و کتابخانه ملک به همراه املاک و مستغلات وقف آستان قدس رضوی در سال 1316 می‌باشد. ملک زادهٔ سده سیزده و درگذشته به سال 1351 هجری خورشیدی، فرزند ارشد حاج محمد کاظم ملک‌التجار بود. ثروتمند بزرگ آذری تبار، زاده تهران و مستقر در مشهد که خیریات و موقوفات او مشهور است. وسعت موقوفات مرحوم ملک تا حدی است که فقط آستان قدس رضوی اداره‌ای به نام اداره موقوفات ملک دارد. کتاب‌خانه و موزه‌ای عظیم نیز از وی باقی مانده که در شهر تهران واقع است. از دیگر کارهای خیریه او اختصاص دومیلیون متر مربع زمین جهت ساخت خانه برای فرهنگیان و واگذاری چند ده‌هزار متر زمین برای پارک عمومی در مشهد است. یکی از میادین اصلی شهر مشهد ملک‌آباد نام دارد که در جوار باغ بسیار بزرگی به همین نام قرار گرفته‌است. مشهور است که مرحوم ملک وارثی از خود به جا نگذاشته‌است.

**رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 26 جولای 2013 )**

1 –امضای مصوبه امنت ملی، و تاسیس سازمان های امنیتی آمریکا (1947م)

26 جولای 1947 ترومن رئیس جمهوری وقت آمریکا با امضای مصوبه امنیت ملی، آن را به صورت قانون در آورد که برپایه آن «سیا C.I.A (سازمان اطلاعات خارجی آمریکا)»، شورای امنیت ملی (مستقر در کاخ سفید)، و دستگاههای اطلاعاتی دیگر آمریکا از جمله سازمان ضد جاسوسی نیروهای مسلح به وجود آمدند.

دولت آمریکا در 26 جولای سال 1908 سازمانی را که بعدا اف.بی .آی F.B.I (پلیس امنیت داخلی) نام گرفت تاسیس کرده بود. تا سال 2004، در آمریکا 14 سازمان اطلاعایی ـ امنیتی به صورت مستقل و یا در چاچوب شش وزارتخانه با بودجه ای جمعا حدود 40 میلیارد دلار سرگرم کار بوده اند که در این سال پیشنهاد شد که این سازمانها به منظور بازدهی بهتر و جلوگیری از دوباره کاری زیر نظر یک مدیریت واحد قرار گیرند. ناموفق بودن این سازمانها در پیشگیری از رویداد 11 سپتامبر 2001 که در گزارش کمیسیون رسیدگی به این رویداد آمده است باعث شد که اندیشه تمرکز مدیریت اطلاعات بررسی شود. این کمیسیون از تمرکز سازمانهای اطلاعاتی آمریکا حمایت و آن را در گزارش خود توصیه کرده بود. این مدیریت واحد در نیمه اول سال 2005 به وجود آمده است.

2 - روز ملی و استقلال کشور افریقایی «لیبریا» (1847م)

کشور جمهوری لیبریا با 97/754 کیلومتر مربع وسعت در غرب افریقا، در کنار اقیانوس اطلس و در همسایگی کشورهای گینه، سیرالئون و ساحل عاج واقع شده است. بیشتر جمعیت 3 میلیون نفری لیبریا پیرو مذاهب بومی و 16 درصد هم مسلمان می‏باشند. پایتخت آن شهر مونروویا و دارای واحد پول دلار لیبریا است. زبان رسمی مردم لیبریا انگلیسی و خط رایج آن لاتین است. ملیت سکنه لیبریا از قبایل مختلف بومی و نژاد آنها سیاه است. پیش‏بینی می‏شود که جمعیت لیبریا تا سال 2025م بیش از 6/5 میلیون نفر خواهد بود. هارپر، بوکانن و گبارنگا از شهرهای مهم آن است. لیبریا در سال 1822م با حمایت دولت امریکا به صورت سرزمینی مستقل برای سیاهان امریکا، شکل گرفت و شهر مونروویا به نام رئیس جمهور امریکا، بنا نهاده شد. در سال 1841 قانون اساسی این کشور تدوین شد و نام لیبریا به معنای سرزمین آزادگان به آن اطلاق گردید. در 26 ژوئیه 1847 جدایی این کشور و استقلال آن از امریکا اعلام شد که روز ملی این کشور نیز می‏باشد. نظام سیاسی لیبریا، جمهوری چند حزبی با دو مجلس قانون‏گزاری است.

3- استعفای «ملک فاروق» پادشاه مصر، در پی کودتای نظامی در این کشور (1952م)

به دنبال تأسیس رژیم غاصب صهیونیستی و آغاز جنگ اول اعراب و اسرائیل، ملک فاروق پادشاه مصرنیز دستور حمله به این رژیم را صادر کرد. اما این جنگ با شکست مصر مواجه گردید و مردم این کشور را نسبت به ملک‏فاروق به شدت بدبین کرد. این بدبینی در کنار فساد رایج در دستگاه رهبری فاروق، زمینه کودتای آرام ژنرال نجیب و سرهنگ جمال عبدالناصر را در 23 ژوئیه 1952م به وجود آورد. سه روز پس از این کودتا، فاروق در 26 ژانویه 1952م مجبور به استعفا گردید و رهبران کودتا پسر خردسال فاروق را به سلطنت نشاندند. اما در پی اعلام جمهوری در مصر در 18 ژوئن 1953م، فاروق و خانواده‏اش از مصر اخراج شدند.

4 - اعلام ملی شدن کانال سوئز توسط «جمال عبدالناصر» رئیس جمهور مصر (1956م)

در سال‏هایى که استعارگران انگلیسی و فرانسوی بر سر تصاحب سرزمین مصر در جدال بودند، کانال سوئز در سال 1869م توسط فرانسه احداث شد و با بهره‏برداری از این مسیر، راه دریایى میان اروپا و آسیا کوتاه‏تر گردید. تسلط انگلستان و هم‏چنین فرانسه بر کانال سوئز همچنان ادامه یافت تا این که در 26 ژوئیه 1956م و در زمان حکومت جمال عبدالناصر، وی برای قطع دست این دو دولت از این کانال استراتژیک، کانال سوئز را ملی اعلام کرد. از این رو، نیروهای مصری، تاسیسات کانال سوئز را که در مالکیت یک کمپانی مشترک انگلیسی و فرانسوی بود اشغال کردند و مدیران و راهنمایان مصری، اداره امور کانال و هدایت کشتی‏ها را از این آبراه مهم بر عهده گرفتند. در پی این اقدامِ ناصر، نیروهایى از انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی، در 31 اکتبر آن سال، هم‏زمان به مصر حمله کردند. اما با وجود برتری نظامی این کشورها در جنگِ سوئز، فشار افکار بین‏المللی بر دولت‏های متجاوز و نیز مقاومت ملت مسلمان مصر، موجب عقب نشینی اشغال‏گران از منطقه کانال سوئز شد و این کانال در اختیار ملت و دولت مصر قرار گرفت.

5 - روز ملی و استقلال کشور "مالدیو" از استعمار انگلستان (1965م)

جزایر مالدیوْ با حدود 300 کیلومتر مربع مساحت در سواحل اقیانوس هند واقع شده‏اند. جمعیت مالدیو در حدود 300 هزار نفر است که عموماً مسلمان می‏باشند. پایتخت مالدیو، ماله و واحد پول آن روفیا است. اکثریت مردم مالدیو ملیت سینْهالی و دراویدی داشته و به زبان دیوهی از گروه زبان‏های سینهالی صحبت می‏کنند. پیش‏بینی می‏شود که جمعیت مالدیو تا سال 2025 بیش از 500 هزار نفر گردد. ساکنان مالدیو در قرن دوازدهم میلادی پذیرای مسلمین شده و اسلام را پذیرفتند. اما در قرن شانزدهم پرتغالی‏ها و سپس هلندی‏ها و انگلیسی‏ها این جزایر را به تصرف خود درآوردند. بعد از جنگ جهانی دوم، ادامه شرائط سخت و تحمیل شده از سوی انگلستان به اعتراضات مردمی انجامید. بنابراین بریتانیا در سال 1948م به مالدیو خودمختاری داد و در سال 1953 رژیم سلطنتی لغو و حکومت جمهوری جای‏گزین آن شد. سرانجام مالدیو بر اثر گسترش مخالفت‏ها و قیام مردمی، در 26 ژوئیه سال 1965 مستقل اعلام شد و به عضویت سازمان ملل متحد درآمد. 26 ژوئیه روز استقلال این کشور از استعمار انگلستان به عنوان روز ملی مالدیو نیز می‏باشد. نظام سیاسی مالدیو جمهوری با یک مجلس قانون‏گزاری است.

**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 17 رمضان 1434 )**

1 - وقوع غزوه بدر (2ق)

هنگامی که رسول خدا(ص) از شدت آزار و اذیت اهالی مکه، ناچار گردید که به مدینه منوره هجرت نماید و پس از هجرت، نخستین نظام حکومتی اسلامی را در این شهر بر پا نماید؛ دشمنی اهالی مکه، به ویژه قریش و سران قبایل و طوایف این شهر نسبت به آن حضرت و مسلمانان مدینه فزونی یافت و سرانجام تصمیم به یورش نظامی به سوی مدینه گرفتند.

سران قریش، مانند عتبه، شیبه، ولید بن عتبه، ابوجهل، ابوالبختری و نوفل بن خویلد، رهبری سپاه کفر و شرک را بر عهده داشتند و تعداد افراد آنان، نهصد و پنجاه تن بود و هر روز ده یا نه شتر برای اطعام سپاهیان می کشتند.
پیامبراکرم(ص) در روز دوازدهم ماه مبارک رمضان سال دوم قمری با تعدادی از یارانش به سوی کاروان قریش به سرپرستی ابوسفیان، رهسپار شد و در میان راه با تصمیم قریش مبنی بر هجوم آنان به سوی مدینه با خبر گردید و به سوی آنان حرکت کرد و زودتر از قریش به سرزمین بدر و چاه های آن رسید و چاه ها را به تصرف خویش در آورد. از آن سو، سپاه قریش نیز به بدر رسیده و در برابر سپاهیان اسلام قرار گرفتند. تعداد مسلمانان، سیصد و سیزده تن؛ حدود یک سوم سپاهیان کفر و شرک بود. در آغاز نبرد انفرادی و بسیاری سپس درگیری گروهی به وقوع پیوست و سپاهیان اسلام با رهبری خردمندانه پیامبر(ص)، مشرکان و کافران را با شکستی سخت روبرو کرده و از بزرگان و فرماندهان آنان را کشتند، عده ای را زخمی و عده ای را اسیر کردند و مابقی، به سوی مکه عقب نشینی کرده و پیام پیروزی اسلام و شکست خفت بار کفر و شرک را به اهالی مکه رسانیدند.

در این نبرد، دلاوری های حضرت علی(ع) و حمزه سیدالشهداء به همراه سایر فرماندهان بسیار چشمگیر بود.

تعداد کشته های مشرکان در این واقعه، بیش از هفتاد نفر بودکه اسامی برخی از آن ها بدین قرار است: حنظله بن ابی سفیان، حارث بن حضرمی، عامر بن حضرمی، عُمیر بن أبی عمیر، عبیده بن سعید بن عاص، عاص بن سعید، عقبه بن ابی معیط، عتبه بن ربیعه، ولید بن عتبه، شیبه بن ربیعه، عامر بن عبدالله، حارث بن عامر، حارث بن ربیعه، ابوالبختری، نوفل بن خویلد، نضر بن حارث، ابوجهل، عاص بن هشام، مسعود بن امیه، امیه بن خلف، علی بن امیه
گفتنی است که از میان هفتاد و چهار کشته مشرکان قریش، تعداد 22 نفر به دست امام علی(ع) به هلاکت رسیدند.

اما اسیران آنان نیز بیش از هفتاد تن بودند که اسامی برخی از آنان عبارت است از: ولید بن عتبه، عمرو بن ربیع، خالد بن ولید، هشام بن ولید، عکرمه بن ابی جهل، اُبی بن ابی خلف و غیره، که تعداد دو نفر از آنان به دستور پیامبر اعدام و مابقی فدیه داده و پس از مدتی آزاد شدند.

بسیاری از آیات سوره انفال و آیاتی از سوره دخان، فرقان، حج، مؤمنون، قمر، اعراف، مزمل، اسراء، یونس، ابراهیم، مؤمنون، سجده و صافات درباره این واقعه نازل گردیده اند.

تاریخ وقوع این واقعه در روز هفدهم و به روایتی روز نوزدهم و به روایتی دیگر روز دهم ماه رمضان بوده است.

2 - معراج پیامبر اسلام(ص)(سال پنجم بعثت)

بنا به روایتی، پیامبر گرامی اسلام، در شب 17 ماه رمضان سال 5 بعثت به امر خداوند از مکه به بیت المقدس سیر کرده و از آنجا به آسمان‏ها عروج نمودند. در اولین آیه از سوره‏ اسراء، این معجزه‏ بزرگ، توصیف شده است. با توجه به این آیه و سخنان حضرت محمد(ص)، ایشان در معراج با بسیاری از اسرار الهی، رموز جهان آفرینش و سرنوشت انسان‏ها در جهان دیگر آشنا شدند. در این سفر آسمانی، جبرییل با آن حضرت همسفر بود و دیدنی‏های عالم ملکوت و فرشتگان آسمان و بهشت و جهنم را به پیامبر نشان داد.

3 - مرگ عایشه در مدینه (58 ق)

عایشه دختر ابوبکر بن ابی قحافه، سومین زنی بود که به همسری رسول خدا(ص) افتخار یافت. وی یک سال و به قول طبری دو سال و نیم پیش از هجرت به مدینه، از سوی پدرش ابوبکر به نامزدی پیامبر(ص) درآمد و کمتر از یک سال پس از هجرت آنان به مدینه منوره، در سن نه سالگی، همسر پیامبر(ص) شد و به خانه آن حضرت منتقل گردید. عایشه به مدت نه سال با پیامبر(ص) زندگی کرد و به هنگام رحلت آن حضرت، هیجده ساله بود. پس از پیامبر(ص) به مدت چهل و هفت و یا چهل و هشت سال زندگی کرد و سرانجام در 66 سالگی و در هفدهم رمضان سال 57 و یا 58 قمری در مدینه وفات یافت و ابوهریره، جانشنین مروان بن حکم بر وی نماز گذارد و در بقیع به خاک سپرده شد.
گفتنی است وی به مانند حفصه بنت عمر، در ایام حیات رسول خدا(ص) با درخواست ها و انتظارات بی جا از پیامبر(ص) و فخرفروشی بر سایر همسران رسول خدا(ص)، رنجش خاطر آن حضرت را فراهم می کرد و حتی آن حضرت به خاطر رفتار نکوهیده آنان، به مدت یک ماه از آنان کناره گیری کرد و به صورت تنها در حجره ای به سر می برد.

پس از رحلت پیامبر(ص) به خاطر برخورداری از امتیاز همسری رسول خدا(ص) و دختر خلیفه وقت بودن، به موقعیت های اقتصادی و اجتماعی دست یازید.

وی مخالف سرسخت عثمان بن عفان (سومین خلیفه مسلمین) بود و مردم را بر ضد وی می شورانید. ولیکن پس از قتل عثمان به دست انقلابیون و انتخاب حضرت علی(ع) به خلافت اسلامی، با آن حضرت نیز از در ناسازگاری وارد شد و به بهانه خون خواهی عثمان، جنگ بزرگ جمل را به راه انداخت و در این راه از اصحاب معروف رسول خدا(ص) مانند طلحه و زبیر بهره جست و ده ها هزار تن از مسلمانان ]اعم از موافقان و مخالفان خویش را[ به کشتن داد و سرانجام با شکست فضاحت بار مواجه و با سرافکندگی به مدینه برگشت.

عایشه، هم سن و سال حضرت فاطمه زهرا(س) دختر رسول خدا(ص) بود و چون عشق و علاقه زیاد رسول خدا(ص) به دخترش و دامادش علی(ع) و فرزندانشان حسن(ع) و حسین(ع) را می دید، در باطن ناراحت و عصبانی می شد و چون خود دارای هیچ فرزندی نشده بود، وجود فرزندان فاطمه زهرا(س) برایش بسیار دشوار بود. برای جبران این کمبود روحی، خواهرزاده اش عبدالله بن زبیر را به نزد خویش آورد و او را از خردسالی نگهداری کرد و بدین جهت به "ام عبدالله" معروف شد.

وی در عهد رسول خدا(ص) نیز گاهی ناراحتی های خویش را نسبت به امام علی(ع) و همسرش زهرا(س) آشکار می کرد.

روایت شد که علی(ع) روزی بر پیامبر(ص) وارد گردید و در نزد آن حضرت، همسرش عایشه نیز نشسته بود و علی(ع) میان پیامبر(ص) و عایشه نشست. عایشه که از نشستن آن حضرت در آن جا ناراحت شده بود، به صورت اعتراض آمیز گفت: آیا غیر از نزدیکی من جایی برای نشستن ات نبود؟

پیش از آن که حضرت علی(ع) پاسخش را بدهد، پیامبر(ص) پاسخ محکمی به وی داد. آن حضرت، دست خود را بر دوش علی(ع) گذاشت و فرمود: ساکت باش ]عایشه[! با اذیت کردن برادرم، مرا آزار مده. زیرا او امیر مؤمنان، سید مسلمانان و پیشوا و مهتر پیشتازان در روز قیامت است. او بر روی صراط می ایستد و دوستانش را وارد بهشت و دشمنانش را داخل جهنم می اندازد.

حضرت علی(ع) در جریان جنگ جمل، نامه ای برای عایشه نوشت و شخصیت وی را بدین گونه توصیف کرد:

اما بعد فانک خرجت من بیتک عاصیه لله تعالی و لرسوله(ص)، تطلبین امرا کان عنک موضوعاً، ثم تزعمین انّک تریدین الاصلاح بین النّاس فخبّرینی ما للنّساء و قود العساکر؟ و زعمت انک طالبه بدم عثمان، و عثمان رجل من بنی امیه و انت امراه من بنی تمیم بن مره، ولعمری ان الذی عرضک للبلاء و حملک علی المعصیه لأعظم الیک ذنباً من قتله عثمان، و ما غضبت حتی اغضبت و لا هجت حتی هیّجت، فاتقی الله یا عایشه! و ارجعی الی منزلک و اسبلی علیک سترک. والسلام.

4 - شرفیابی «حسن بن مثله جمکرانی» در عالم رویا به محضر «امام زمان»(عج) و مأموریت یافتن او در ساخت مسجد جمکران(393 ق)

شرف‏یابی شیخ حسن بن مثله جمکرانی به محضر مبارک حضرت ولی‏عصر ارواحنا له‌الفداء و کسب مأموریت جهت ساخت مسجد مقدس جمکران در چنین روزی از سال 373 هجری قمری حادث گردید. میرزا حسین نوری طبری (ره) - صاحب کتاب نجم‏الثاقب - چگونگی ساخت این مسجد مقدس را این‏چنین روایت می‌کند: شیخ حسن بن مثله جمکرانی می‌‎گوید: من شب سه‏شنبه، 17 ماه مبارک رمضان سال 373 هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتی از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند: برخیز و مولای خود حضرت مهدی (عج) را اجابت کن که تو را طلب نموده است. آن‎ها مرا به محلی - که اکنون مسجد جمکران است - آوردند، چون نیک نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن تخت گسترده شده و جوانی سی ‎ساله بر آن تخت، تکیه بر بالش کرده و پیرمردی هم نزد او نشسته است، آن پیر، حضرت خضر بود که مرا امر به نشستن نمود، حضرت مهدی (عج) مرا به‏نام خودم خواند و فرمود: برو به حسن مسلم - که در این زمین کشاورزی می‌‎کند - بگو: این زمین شریفی است و حق‏تعالی آن را از زمین‎های دیگر برگزیده است و دیگر نباید در آن کشاورزی کند.

عرض کردم: یا سیدی و مولای! لازم است که من دلیل و نشانه‎ای داشته باشم وگرنه مردم حرف مرا قبول نمی‌‎کنند، آقا فرمود: تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما نشانه‎هایی برای آن قرار می‌‎دهیم، و هم‏چنین نزد سیدابوالحسن - یکی از علمای وقت قم - برو و به او بگو: حسن مسلم را احضار کند و سود چند ساله را که از زمین به‏دست آورده است، وصول کند و با آن پول در این زمین مسجدی بنا نماید. چون به راه افتادم، چند قدمی هنوز نرفته بودم که دوباره مرا بازخواند و فرمودند: بزی در گله جعفر کاشانی است، آن را خریداری کن و بدین‏مکان آور و آن را بکش و بین بیماران انفاق کن، هر بیمار و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق‏تعالی او را شفا دهد. حسن بن مثله جمکرانی می‌گوید: من به خانه بازگشتم و تمام شب را در اندیشه بودم، تا این‏که نماز صبح را خواندم و به سراغ علی المنذر رفتم و ماجرای شب گذشته را برای او نقل کردم و با او به‌‌ همان مکان شب گذشته رفتیم، و در آنجا زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده امام (عج) حدود بنای مسجد را نشان می‌‎داد.

سپس به قم نزد سیدابوالحسن رضا رفتیم و چون به در خانه او رسیدیم، خادم او گفت: آیا تو از جمکران هستی؟ به او گفتم: بلی! خادم گفت: سید از سحر در انتظار تو است. آن‌گاه به درون خانه رفتیم و سید مرا گرامی داشت و گفت: ‌ای حسن بن مثله من در خواب بودم که شخصی به من گفت: حسن بن مثله، از جمکران نزد تو می‌‎آید، هرچه او می‌‎گوید، تصدیق کن و به قول او اعتماد نما، که سخن او سخن ماست و قول او را رد نکن. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت منتظر تو بودم، آن‌گاه من ماجرای شب گذشته را برای وی تعریف کردم. سید بلافاصله فرمود تا اسب‎ها را زین نهادند و بیرون آوردند و سوار شدیم، چون به نزدیک روستای جمکران رسیدیم، گله جعفر کاشانی را دیدیم، آن بز از پس همه گوسفندان می‌‎آمد، چون به میان گله رفتم، همین که بز مرا دید به طرف من دوید، جعفر سوگند یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آن را ندیده بودم، به هر حال آن بز را به محل مسجد آورده و آن را ذبح کرده و هر بیماری که از گوشت آن تناول کرد، با عنایت خداوند تبارک و تعالی و حضرت بقیةالله (عج) شفا یافت. ابوالحسن رضا، حسن مسلم را احضار کرد و منافع زمین را از او گرفت و مسجد مقدس جمکران را بنا کرد.

5 - رحلت "حاج میرزا محمد هاشم خوانساری" عالم بزرگ شیعه(1318 ق)

میرزامحمدهاشم خوانساری، از بزرگان علمای امامیه‏ی اوایل قرن چهاردهم هجری می‏باشد. وی از محضر والد خود میرزا زین‏العابدین خوانساری و شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد. این عالم بزرگ همچنین از اساتیدِ آیات عظام سیدمحمدکاظم یزدی و شیخ الشریعه‏ی اصفهانی به شمار می‏رود. الاستِصْحاب، اصول آل الرَّسول، اصول الدّین و الحَجّ از آثار اوست. میرزا محمد هاشم خوانساری در نجف اشرف وفات یافت و در وادی السلامِ آن شهر مدفون شد.

منبع: معاونت پژوهش خبرگزاری تسنیم
انتهای پیام/