به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست نقد و بررسی فیلم «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» شب گذشته، 30 مرداد ماه در فرهنگ‌سرای رازی با حضور پوران درخشنده، جواد طوسی و رضا درستکار برگزار شد.

جواد طوسی منتقد سینما با تأکید بر اینکه پوران درخشنده قدیمی‌ترین فیلم‌ساز زن دوران بعد از انقلاب است، گفت: درخشنده از سال 65 وارد سینما شد. فیلم‌های او نشان دهنده دغدغه‌های این فیلم‌ساز است. «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» بهترین کار او از نظر کارگردانی است اما فیلم‌نامه آن دارای حفره‌هایی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. درخشنده در عین حالی که همواره سعی دارد دنیای مستقل فیلم خود را شکل دهد، دیدی اجتماعی به جامعه دارد.

رضا درستکار منتقد و کارگردان سینما با اشاره به ویژه بودن فیلم سینمایی «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» گفت: تمامی کارنامه کاری پوران درخشنده یک طرف و این فیلم در طرف دیگر قرار دارد. این فیلم یک سند اجتماعی از دورانی خاص است. درخشنده با خلق این فیلم وظیفه سینمایی خودش را انجام داد. در این فیلم به چندین مسئله مهم در کشور پرداخته می‌شود.

پوران درخشنده کارگردان «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» در مورد شیوه روایت این فیلم گفت: من کل این فیلم را با فضای مستند دیدم. من با بیش از 700 نفر در سالهای 80 تا 90 و در دهه‌های 60 و 70 مصاحبه کردم تا قصه این کار شکل گرفت. قصد من در ساخت این فیلم تأثیرگذاری بر مخاطب بود، به‌گونه‌ای که پیام فیلم را بفهمد.

در ادامه درستکار در پاسخ به سؤالی که طوسی در مورد عدم رعایت برخی قوانین سینمایی در فیلم «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» پرسید، گفت: تمامی قوانینی که در سینما وجود دارد باید در اختیار فیلمساز باشد. اگر همه عوامل و بخش‌های فیلم درجه یک باشد اما در آخر فیلم احساس خوبی را به مخاطب منتقل نکند، نمی‌توان نام فیلم خوب را بر روی اثر گذاشت. فرم وقتی مهم است که احساس خوبی به ما بدهد. این فیلم به دل ما نشسته پس مهم نیست که جایی از آن بلند و کوتاه باشد. «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» راجع به نیمی از جمعیت ایران است که اجازه حرف زدن به آنها داده نمی‌شود. این فیلم روزنه‌ای برای جامعه است و من ترجیح می‌دهم دربست در اختیار این فیلم باشم.

درخشنده در مورد ساخت فیلم «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» گفت: من برای ساخت این فیلم خیلی رنج کشیدم. من سه سال زندگی نکردم چون با دردهای این فیلم همراه بودم. من می‌توانم فیلم‌های دیگری بسازم اما بعد از 26 سال از ساخت فیلم «رابطه» و 9 سال ممنوع‌ الکار بودن به‌سراغ این موضوع آمدم. در سال 68 دفترچه‌ای همراه با یک عکس از بوکان به دست من رسید که در مورد این موضوع بود. سال‌های بعد نیز سرگذشت‌های مشابهی برای من ارسال شد که مجبورم کرد این فیلم را بسازم.

وی افزود: من می‌خواستم بعد از 25 سال برای خودم دفتر کاری بخرم اما مجبور شدم این پول را خرج ساخت فیلم کنم. همه به من می‌گفتند این فیلم را نمی‌شود ساخت. البته این فیلم در جاهای مختلف ممیزی شد. در داستان اصلی مراد در آخر قصه خودکشی می‌کند.

در ادامه برنامه طوسی خطاب به درخشنده گفت: فکر نمی‌کنید فیلم باید بیشتر به آسیب شناسی روانی شخصیت‌هایی مانند مراد و منزلتی می‌پرداخت؟ درخشنده در پاسخ به وی گفت: پرداختن به داستان مراد قصه دیگری را طلب می‌کند. شاید یک زمان دیگر باید فیلمی با عنوان «هیس، پسرها گریه نمی‌کنند» ساخت.

درخشنده اضافه کرد: منزلتی نمونه‌ای از آدم‌هایی است که در جامعه ما زیاد هستند. این افراد حتی حاضر نمی‌شوند ضربه‌ای را که به دخترشان وارد شده درک کنند چون آبروی خود را در خطر می‌بینند. منزلتی حتی حاضر است پول اضافه بدهد اما به اقرار تن ندهد. این تفکری است که باید در موردش حرف زد.

درخشنده با انتقاد از سیستم آموزش و پرورش در ایران گفت: چرا باید دختری که می‌توانست در سنین پایین حرف‌هایش را بزند سکوت کند. حتی معلم او برای شنیدن حرف‌های این دختر وقت ندارد. چرا در مدارس پرورش از آموزش جدا شده است و فقط آموزش انجام می‌شود. وقتی فرزندی نمی‌تواند با پدر، مادر و معلم خود حرف بزند، به چه‌کسی باید پناه ببرد؟ او در این موقعیت به دوستش پناه می‌برد. من قصه‌هایی دارم که دوست هم از فرد سوء استفاده می‌کند. ما نباید برای بچه‌ها محدودیت ایجاد کنیم تا بتوانند حرفهای‌شان را به والدین بزنند.

درستکار با تأکید بر اینکه جنس فیلم‌های درخشنده خانوادگی است، گفت: درخشنده همیشه نگاهی مادرانه در فیلم‌های خود دارد. او نگاهی غمخوارانه به هسته‌های خانواده دارد. در این فیلم معصومیت خانواده در قالب دختربچه‌ و عرف جامعه در قالب مراد صفرخانی به نمایش درآمده است.

وی همچنین در پاسخ به طوسی که حوادث انتهایی فیلم را تصادف‌گونه و بعضاً غیرقابل قبول می‌دانست، گفت: تصادف‌هایی که در داستان این فیلم اتفاق می‌افتد پشت سر هم  نیست و باعث نمی‌شود فیلم برای مخاطبان غیرقابل قبول باشد.

درخشنده در پایان گفت: من اصرار داشتم که پایان فیلم این‌گونه باشد. در ممیزی می‌گفتند وقتی ولی‌الدم پیدا می‌شود، باید فیلم تمام شود ولی من تأکید داشتم که این دختر باید قربانی شود.

انتهای پیام/*