به گزارش خبرنگار فناوری اطلاعات و ارتباطات خبرگزاری تسنیم، جرائم رایانهای که کشورهای مختلف را مجبور به تدوین و تصویب قوانین روشنی در این زمینه برای برخورد با خاطیان این حوزه کرده، در کشور ما هم قانونی را در این حوزه به خود اختصاص داده است.
در تمامی کشورهای دنیا مرکز مستقل و یکپارچهای دائما نظارت بر روی این فضا دارند تا با مشاهده هر گونه عمل مغایر با قوانینی، رفتارسنجی کرده و مانع بروز مخاطرهای عظیم در سطح شبکه شوند؛ در کشور ما نیز پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات وجود دارد که نقش پیشگیری کننده، دفاع و پاکسازی را بر عهده دارد و براساس قانون میتواند با خاطیان فضای سایبر برخورد کند.
قانون جرائم رایانهای که هماکنون مرجع اصلی نظارت و برخورد با خاطیان این حوزه تلقی میشود، در تاریخ خرداد 1388 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 1388/3/20 به تأیید شورای نگهبان رسید و طی نامه شماره 121/16306 مورخ 1388/4/3 مجلس شورای اسلامی، به دولت جهت اجرا واصل شد.
دولت هم متعاقبا و با دستور مستقیم رئیس جمهور این موضوع را جهت اجرا ابلاغ نمود.
فصل یکم (جرائم علیه محرمانگی دادهها و سامانههای رایانهای و مخابراتی) و فصل دوم (جرائم علیه صحت و تمامیت دادهها و سیستمهای رایانهای و مخابراتی) این قانون شرح داده شد اما این قانون در فصل سوم (سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه) به چه موضوعاتی اشاره کرده است؟
ماده12- هرکس به طور غیرمجاز دادههای متعلق به دیگری را برباید، چنانچه عین دادهها در اختیار صاحب آن باشد به جزای نقدی از یک تا بیست میلیون ریال و در غیر این صورت به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج تا بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
ماده١٣- هرکس به طور غیرمجاز از سیستمهای رایانهای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل وارد کردن، تغییر، محو، ایجاد یا متوقف کردن دادهها یا مختل کردن سیستم وجه یا مال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند علاوه بر رد مال به صاحب آن به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی از بیست تا یکصد میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
انتهای پیام/