ناظری: ابراهیمی؛ پادشاه بی‌طبل و دهل/ مرید درویشی و استغنای این سلطان بودم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم بزرگداشت احمد ابراهیمی استاد آواز ایرانی عصر شنبه 9 شهریور با حضور خانواده این استاد فقید، دوستان‌اش و موسیقیدانان و علاقه‌مندان به هنر موسیقی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

شهرام ناظری خواننده شناخته‌شده کشور که برای حضور در این مراسم سفرش به شمال کشور و برخی کارهای‌اش را معطل گذاشته بود، گفت: من یکی از مریدان و به نوعی از شاگردان زنده‌یاد ابراهیمی بودم. هم ارادتمند دانش آوازی ایشان و هم ارادتمند صفات و طرز فکر  والا و درویش‌منشانه او بودم.

ناظری ادامه داد: متاسفانه در سال‌هایی که گذشت برای هیچ کدام از استادان کشورمان کاری را که باید انجام می‌‌دادیم، انجام ندادیم و فضای جامعه ما به شکلی بود که به استادان و پیشکسوتان‌مان رسیدگی نشد. از استاد ابراهیمی گرفته تا استاد قوامی و بهاری و دیگران که از بین ما رفتند.

وی با بیان اینکه برخی از هنرمندان و استادان موسیقی در کشور ما تا حدی مورد توجه هستند و خودشان می‌توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند، افزود: اما برخی از استادان و پیشکسوتان بوده و هستند که همواره با عزت نفس و زندگی درویشی زندگی کردند و این درویش مسلکی در همه جای زندگی‌شان نمود داشت حتی در زمان مرگشان. استاد احمد ابراهیمی یکی از این استادان بود و من همیشه مرید همین استغنای او بودم.

این خواننده آواز ایرانی ادامه داد: استاد ابراهیمی در طول زندگی‌اش مانند یک پادشاه مستغنی زندگی کرد بدون اینکه دارای تاج و تختی باشد. بدون اینکه قلعه و کاخی داشته باشد، ایشان یک پادشاه بی‌طبل و دهل بود.  به همین خاطر قلبا به او ارادت خاص داشتم و سعی کردم در هر جایی که نیاز است به خاطر ایشان در جایی حضور داشته باشم، حاضر شوم.

ناظری گفت: قرار بود پنجشنبه و جمعه برای انجام کاری تهران را ترک کنم اما وقتی گفتند بزرگداشت استاد ابراهیمی است نتوانستم شرکت نکنم. اگر بزرگداشت استادان دیگر بود سفرم را به تاخیر نمی‌انداختم و می‌رفتم، چون در مراسم دیگر بزرگان خیلی‌ها می‌آیند و حرف می‌زنند، مرده‌خوارها و مرده‌پرستان زیادند و زود خودشان را می‌رسانند. اما برای بزرگداشت استاد ابراهیمی همه نمی‌آیند، فقط کسانی حاضر می‌شوند که به منش درویشی استاد ارادت دارند.

وی با بیان اینکه من واقعا از درگذشت استاد ابراهیمی متاثر شدم، گفت: ما سلطان موسیقی‌مان را از دست دادیم و باعث تاسف است که وقتی چنین برزرگانی از دست می‌روند برای آن‌ها بزرگداشت می‌گیریم. کاش استاد ابراهیمی الان در این‌جا حاضر بود تا همه ارادتم را به پایش می‌ریختم.

ناظری گفت: در لحظات آخر عمرشان وقتی که در محضرشان بودم احساس کردم که چقدر خوشبختم که یک لحظه استاد ابراهیمی در لحظات آخر، نگاهمان کرد و این زمان، لحظه بسیار زیبایی برای من بود، جرقه‌ای در زندگی معنوی من و سعادت بزرگی برایم بود و می‌توانم بگویم به اندازه یک دنیا برایم ارزش دارد.

شهرام ناظری پس از سخنانش چند بیتی از مثنوی معنوی مولانا را به یاد استاد احمد ابراهیمی اجرا و به روح او هدیه کرد که با تشویق پرشور حاضران مواجه شد.

انتهای پیام/