به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمد جعفری منش یکی از جانبازان ساکن ورامین است که امروزه به دلیل عوارض مربوط به جراحتهای جنگی مشکلات زیادی را متحمل میشود. مجروحیت جعفریمنش از یک ترکش بزرگ توی سرش آغاز شد و هنوز هم عوارض آن پی در پی ادامه دارد. او حالا سمت چپ بدنش لمس شده است. چشم چپش را تخلیه کرده، کام مصنوعی دارد. مجبور است وقت و بیوقت تشنج حاصل از مجروحیت را تحمل کند. لگنش چندین بار عمل شده، کلیههایش را از دست داده و دیالیز میشود. موجگرفتگی شدید دارد. و پای راستش نیز از زیر زانو قطع شده است. جانباز جعفریمنش با این همه مشکلات فقط 65 درصد جانبازی دارد. و خانواده او گلایه زیادی از بی مهری مسئولین داشتهاند. چندی پیش خبرگزاری تسنیم در مصاحبههایی پیگیر مشکلات این جانباز و خانوادهاش شده بود. پیرو مطالبی که در خبرگزاری تسنیم منتشر شد اخباری مبنی بر پیگیری مشکلات جانباز جعفری منش به گوش رسید.
مرضیه اصفهانی همسر جانباز جعفریمنش در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم در این رابطه گفت: مسئولین سپاه ورامین در یک دیدار حضوری از همسرم عیادت کردند و از مشکلات مختلف پرس و جو کردند. اما مانند همیشه همه پیگیریها در حد حرف باقی ماند. و هیچ کدام عملی نشد. من و پسرم هنوز برای گرفتن یک وام 5 میلیون تومانی مدتهاست که دوندگی میکنیم و نتیجه نگرفتهایم. همچنین بنیاد شهید پیشنهاد تشکیل دوباره کمیسیون پزشکی برای همسرم به منظور تعیین درصد مشکل پای ایشان را مطرح کرد. اما با گذشت چندین ماه هنوز خبری از این کمیسیون نشده است.
وی در مورد وضعیت جسمانی جانباز جعفری منش گفت: همسرم به علت دیالیزهای فراوانی که در طول این سالها شده، مشکلات زیادی ناشی از عوارض دیالیز را تجربه میکند. بدنش ورم کرده و گرفتگی رگ پیدا کرده است و چندی پیش به خاطر همین عوارض یک هفته در بیمارستان عرفان تهران بستری بود. 9 میلیون تومان هزینه درمانش در همین یک هفته شد. که هنوز نتوانستهایم بخشی از این مبلغ را از بیمه بگیریم. اگرچه بیمارستان تحت پوشش بیمه هزینه کمتری به همراه داشت اما به دلیل اینکه ناراحتی اخیر ایشان از عوارض دیالیز بود حتما میبایست تحت نظر پزشک معالجش در کلیه و دیالیز قرار میگرفت و به همین دلیل نیمـوانست به بیمارستان دیگری برود.
اصفهانی در ادامه اظهار داشت: بخشی از کمکها و تسهیلاتی که گاهی صحبت آن به میان میآید نیاز به پیگیری فراوان دارد و شاید در صورت پیگیریهای چند ماهه و وقت صرف کردن زیاد بتوان به نتایجی رسید اما به دلیل سنگینی کار درمان و رسیدگی به مشکلات همسرم عملا وقت چندانی من و پسرم باقی نمیماند که بتوانیم نتیجهای از دوندگیها بگیریم.
انتهای پیام/