به گزارش خبرنگار گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، در زمان های گذشته زندانیان به صورت جداگانه نگهداری نمی شدند و فقط مطابق سنت های جوامع مختلف تفکیک زندانیان زن ومرد وجود داشت.در حال حاضر هم تفکیک زندانیان در قانون موجود در ایران لحاظ نشده است، اما در آیین نامه سازمان اقدامات تامینی وتربیتی زندان ها، این تفکیک پیش بینی شده است. در کشور ما نیز ابتدا تفکیک زنان از مردان صورت گرفت و بعد به تدریج تفکیک اطفال از بزرگسالان متداول شد. در حال حاضر ضرورت دارد مدیران و مسئولان زندان ها مرتکبان هر نوع از جرایم را تفکیک و در طبقه خاصی قرار دهند که البته نتیجه ای رضایت بخش به همراه خواهد داشت.
ولی متاسفانه به دلیل نبود امکانات و شرایط لازم، این جداسازی فعلا در کشور ما وجود ندارد و فقط تفکیک اطفال از بزرگسالان و زنان از مردان در زندان های ما متداول است. تفکیک نکردن زندانیان اثرات نامطلوبی به همراه خواهد داشت به گونه ای که اگر جداسازی اطفال و بزرگسالان صورت نمی گرفت و این افراد با هم در یک مکان نگهداری می شدند اثرات جبران ناپذیری داشت. محکومان و متهمان نیز باید به صورت جداگانه نگهداری شوند. طبق قانون محکومانی که حکم محکومیت قطعی پیدا کرده اند و متهمانی که دربازداشت موقت به سر می برند باید به صورت جداگانه باشند.
اصولا هر اندازه در کشورها سیستم اداره زندان ها پیشرفته تر باشد به همان نسبت این طبقه بندی ها بهتر و دقیق ترصورت می گیرد. اگر امکاناتی خوب و قابل توجه برای اداره زندان ها در نظر گرفته شود و این تفکیک در زندان ها محقق شود اجرای مجازات بهتر و روشن تر خواهد شد و فایده عملی آن آشکارتر می شود.
متاسفانه در حال حاضر در کشور ما در بازدیدهای صورت گرفته امکانات زندان ها با تعداد زندانیان تناسب نداشته و به دلیل کمبود امکانات در شرایط فعلی، این تفکیک جنبه عملی ندارد. در این زمینه باید سازمان اداره زندان ها از سیستم های پیشرفته و امکانات مالی خوبی برخوردار شود. لذا باید افراد متخصص در اداره امورزندان ها به کار گرفته شوند.
متاسفانه در حال حاضر زندان ها به دست کسانی اداره می شوند که ازتخصص های لازم در امور زندان ها برخوردار نیستند. مدیران زندان ها باید زندان های خارج از کشور را مورد ارزیابی قرار داده و حتی این زندان ها را از نزدیک مشاهده کنند مخصوصا زندان هایی که شهرت جهانی دارند. طرز نگهداری زندانیان و امکاناتی که برای زندانیان مهیا شده و آموزش هایی که به زندانیان داده می شود را با دقت تمام ارزیابی کرده تا بتوانند این مسائل را در زندان های کشورمان به کار گیرند. در این صورت زندان تبدیل به دانشگاهی برای آموزش و یاد گیری اخلاق می شود.
اما متاسفانه در کشور ما این امکانات وجود ندارد. همه زندانیان یکجا جمع می شوند و در نتیجه بعد از آزادی و تمام شدن دوران محکومیت افراد آموزش های لازم را ندیده ونمی توانند برای خودشان کار وحرفه ای پیدا کنند. در صورتی که زندان باید دانش یا حرفه ای به زندانیان بیاموزد تا بتوانند به واسطه این حرفه زندگی خود را سر و سامان داده و دوباره مرتکب اعمال خلاف نشوند.اگر سازمان زندان ها به دنبال تاثیرگذاری برنامه های آموزشی خود است باید در گام نخست بحث تفکیک زندانیان را مورد توجه قرار دهد.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.