به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، بیست و سومین برگ تقویم مهر ماه را که ورق می زنیم تلنگری می شود برایمان تا به یاد بیاوریم آنهایی را که با چشم سر نمی بینند و هر صدایی راهنمای آنان است برای دیدن با چشم دلشان، نابینایانی که امروز تقویم جهانی به نام آنان مهر خورده است، آنهایی هرروز شاید بی تفاوت از کنارشان رد می شویم و حتی عصای سفیدشان نیز گرهای از نامهربانی ها نمی گشاید و حتی لحظه ای ما را به فکر وادار نمی کند تا پای حرف ها و درد دلهایشان بنشینیم.
آنها از بی مهری مسئولان و متولیان امر که مسئول رسیدگی به امورات معلولان جسمی و حرکتی و نابینایان است می رنجند، آنها می رنجند از این که گوش شنوایی برای شنیدن حرفها، درد دلها و آلام شان نیست و همین امر سبب می شود دست به دامن رسانه ها شوند.
وقتی خلیل داوودآبادگان، مدیر عامل جامعه نابینایان استان آذربایجان شرقی به جمع خبرنگاران و اهالی رسانه می آید تا از مشکلات همنوعانش حرف بزند و بگوید که در استان آذربایجان شرقی 6هزار نابینا و کم بینا وجود دارد که براساس آخرین آمار بیش از دو هزار نفر در تبریز در سازمان بهزیستی تشکیل پرونده داده اند و حدود هزار نفر آنان عضو جامعه نابینایان آذربایجان شرقی هستند.
شاید برای ما قابل درک نباشد تا بدانیم این 6هزار نفر نابینا و کمبینای استان که تعدادشان از این رقم نیز بیشتر است با چه مشکلاتی دست به گریبان هستند.
شاید قابل درک نباشد که مناسب سازی محیط شهری برای معلولان جسمی و حرکتی و نابینایان یعنی چه؟ چرا که مسئولان امر با عصای سفید روی خطوط زرد رنگ که ویژه افراد آسیب پذیر است حرکت نکرده اند تا بدانند این خطوط زرد رنگ به باجه تلفن منتهی شده و سبب برخورد فرد نابینا با آن می گردد.
قانون جامع حمایت از معلولان که اشاره مستقیمی به اشتغال و مسکن معلولان دارد نیز به خوبی اجرا نمی شود تا گرهای از مشکلات آنان بگشاید، این موضوع نیز دغدغه ای بود که فرهاد عبدوی رئیس هیئت مدیره جامعه نابینایان آذربایجان شرقی به آن اشاره کرد و گفت: قانون 3 درصدی اشتغال به تصویب رسیده ولی در حال حاضر اجرایی نمی شود و ما نیز توان و قدرت پیگیری این موضوع را نداشته و انتظار داریم مسئولان امر که متولی رسیدگی به امور معلولان هستند پیگیر موضوع باشند.
وی افزود: هماکنون تنها دو شغل اپراتوری تلفن و معلمی در آموزش و پرورش برای نابینایان تعریف شده است اما بسیاری از ادارات از پذیرش نابینایان به عنوان اپراتور تلفن نیز سر باز می زنند. طبق برآوردی که انجام شده در بیشتر از 100 اداره کل اگر 20 درصد اپراتورهای تلفن به نابینایان اختصاص یابد بخشی از مشکل اشتغال این قشر مرتفع می شود.
جای ناراحتی است وقتی می شنویم برخی از مسئولان از استخدام معلولان در آموزش و پروش امتناع کرده و استدلال می کنند دانش آموزان با دیدن یک فرد معلول به عنوان مربی و معلم روحیه خود را برای آموختن از دست می دهند اما در مقابل هیچ وقت پشتکار و تلاش فرد معلول را برای دانش آموزان مثال نمی زنند.
عبدوی اضافه کرد: بودجه حمایتی که سالانه از سوی بهزیستی پرداخت می شد از سال 87 قطع شده و این تشکل که به صورت NGO و خودگردان فعالیت می کند باید هزینه های خود را تامین کند و از سویی دیگر اعضای جامعه نابینایان اضافه شده و تامین هزینه ها به سختی تامین می شود.
حمایت از معلولان کارمند، تعریف و ایجاد مشاغل جدید برای نابینایان، تقلیل ساعات کاری، حذف مالیات بردر آمد معلولان و مناسب سازی محیط شهری بخشی از خواسته های جامعه نابینایان بود که از زبان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره جامعه نابینایان استان مطرح شد.
موازیکاریهایی که توسط انجمنها و تشکلهای مختلف مربوط به امور معلولان و نابینایان استان مطرح است به جای اینکه توسط سازمان بهزیستی ساماندهی شوند با اقداماتی که انجام میدهند سبب اعمال سلیقه های شخصی شده و نه تنها باری از مشکلات آنها نمیگشاید بلکه این موضوع نیز معظلی برای درگیریها، دغدغهها و مشکلات بیشتر آنها میشود.
انتهای پیام/ ل