خبرگزاری تسنیم – یاسر شیخی یگانه، محبوبیت هر خوانندهای زمانی مشخص میشود که قطعات سالهای گذشته آن خواننده را حاضران در سالن با وی زمزمه کنند. این یعنی هر کدام از این قطعات که سالهای زیادی از انتشار آنها میگذرد؛ هنوز در میان مردم شنیده میشوند و تاریخ مصرفشان بدون انقضا است. در کنسرت گروه «راهو» که قطعاتی از آلبومهای سالهای گذشته ایرج رحمانپور اجرا شد؛ حاضران در سالن بیشتر قطعات را با وی زمزمه کردند. ملودی تمام قطعات اجرا شده در این کنسرت را رحمانپور طی سالهای گذشته ساخته و شعرشان را هم خود او سروده است. هر کدام از این قطعات یاد آور روزهای شادی و اندوه مردم لرستان است که مردمان سرزمین زاگرس به نوعی با این قطعات خاطره های بسیاری دارند. شاید به همین دلیل است که نام این کنسرت را غریبانههای زاگرس نهادهاند.
در این کنسرت با وجود اجرای بسیار موفق و خوب گروه «راهو» برخیها سعی کردند تا به نوعی فضای کنسرت را به هم بزنند و در کار گروه اختلال ایجاد کنند. وجود برخی از این مشکلات موجب شد تا مردمی که برای شنیدن کنسرت «غریبانههای زاگرس آمده بودند، کمی احساس غریبگی کنند.
ما در ردیف آخر نشسته بودیم. از اینجا که من نشستهام اتاقِ به اصطلاح فرمان دیده میشود. دو نفر در این اتاق پشت سیستمها نشسته اند. هر دو نفر در صندلیهایشان فرو رفته و نسبت به تقاضاهای گروه «راهو» بی اهمیت هستند.
ایرج رحمانپور خواننده این گروه از صدابردار میخواهد که صدای سُرنا کمی بیشتر باشد، اما دوستان مسئول برای رفع این نقیصه کوچکترین کاری انجام نمیدهند. چند قطعه نخست با اوضاعِ بد صدایی اجرا میشود.
کم کم صدای کمانچه به طور کامل حذف میشود. تنها صدایی که از کمانچهها به گوش میرسد همان صدای خود کمانچهها بود که در سالن کوچک برج آزادی شنیده میشد، یعنی میکروفن و سیستم صوتی برای بیشتر کردن صدای کمانچه هیچ نقشی را ایفا نمیکردند. شنیده نشدن صدای کمانچه در حالی است که کمانچه ساز اصلی موسیقی لرستان است! و شنیدن صدای این ساز برای علاقه مندان موسیقی لرستان بسیار مهم است.
قطعات یکی پس از دیگری اجرا میشوند. پس از هر قطعه رحمانپور اعتراض خود را نسبت به صدابرداری سالن بیان میکرد. گاهی به زبان لکی، گاهی لری و گاهی هم فارسی تقاضایش را اعلام میکرد تا شاید گوش ناشنوای صدابردار کمی شنوا شود.
بخش نخست این کنسرت با تمام نارساییهای صدایی به پایان رسید. در این بخش قطعاتی از آلبوم های سال های گذشتهی رحمانپور اجرا شد. آنچه مهم بود شور و شوق مردمِ حاضر در سالن اصلی برج آزادی بود. آنها تمام قطعههای معروفِ رحمانپور را با وی همخوانی کردند.
در پایان بخش نخست این کنسرت رحمانپور به حاضران در سالن قول داد که در بخش دوم مشکلات صدایی حل شود. جالب این که در بخش دوم این کنسرت صدابردار سالن صدای ساز کمانچه را بیشتر کرد اما اِکویی که به صدای این ساز داده بود؛ به نوعی حکایت از کج سلیقگی صدابردار سالن داشت.
این اتفاقها زمانی بیشتر به چشم میآمد که اعضای گروه «راهو» از نورپرداز سالن خواستند تا نور ملایمی را برای بخش تماشاگران تعبیه کند. نورپرداز سالن هم به جای نور ملایم؛ فضای سالن را به طور کامل روشن کرد!
تنها برای دقایقی نور ملایمی از سقف سالن به سمت تماشاگران تابید که در کسری از ثانیه این فضای خوب با نوری شدید از بین رفت. تقاضای اعضای گروه «راهو» برای داشتن نوری ملایم بر چهره تماشاگران کاملا منطقی بود. زیرا در علم ارتباط همواره بر ارتباطهای چهره به چهره تاکید شده است و برای برقراری ارتباطی بهتر، لازم است که اعضای گروه موسیقی بتوانند چهره تماشاگران را ببینند تا بازخوردهای اجرای قطعات موسیقی را به خوبی درک کنند.
ممکن است که این اتفاقها به دلیل ناآشنایی اهالی اتاق فرمان با امکانات سالن باشد؛ که اگر این حدس درست باشد باید از گروههای موسیقی خواست تا حداقل دیگر در این سالن کنسرت ندهند!
حضور قهرمان جهان در کنسرت «غریبانههای زاگرس»
طالب نعمت پور که در رقابتهای کشتی فرنگی قهرمانی بزرگسالان جهان در بوداپست مجارستان، در وزن 84 کیلوگرم، صاحب مدال طلا شد، در نخستین شب کنسرت گروه موسیقی «راهو» حضور داشت.
نعمت پور اهل شهرستان کوهدشت در استان لرستان است. رحمانپور پس از این که متوجه حضور این قهرمان کشتی در سالن شد از او خواست تا به روی صحنه بیاید. رحمانپور در سخنانی از رشادتهای نعمت پور در میادین جهانی تقدیر و تشکر کرد.
وقتی مجری همه چیز را اشتباه بیان میکند
نکته دیگری که در این کنسرت موجب تعجب برخی تماشاگران شد؛ حضور مجری در ابتدای برنامه بود! در هیچ کجای دنیا رسم نیست که در یک کنسرت موسیقی مجری به روی صحنه بیاید. معمولا اطلاعات کنسرت را در قالب بروشورهایی در اختیار تماشاگران قرار میدهند.
مجری این کنسرت هم به بدترین شکل ممکن گروه را معرفی کرد و چند بیتی را با ایرادهای اساسی برای حاضران در سالن خواند. نهایتا جور مجری را خود رحمانپور کشید و گروه را به درستی معرفی کرد.
با وجود تمام این مشکلات، اجرای قطعاتی به یاد ماندنی از موسیقی سرزمین زاگرس و خاطره بازیهای مردم این سرزمین با قطعات اجرا شده، توانست شبی به یاد ماندنی را برای حاضران در برج آزادی رقم بزند.
البته اهالی فرهنگ و هنر زاگرس باید با دیدن این مشکلات بیش از اینها قدر خود را بدانند و چنین برنامه های پر شور و هیجانی را در سالنهای معتبر و بزرگتری برگزار کنند.
کنسرت گروه موسیقی «راهو» با نام «غریبانههای زاگرس» و با صدای ایرج رحمانپور طی دو شب در تاریخ دوم و سوم آبان در سالن اصلی برج آزادی برگزار شد.
انتهای پیام /