به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از مؤسسه بروکینگز، کارشناسان خاورمیانه این اندیشکده در مرکز سابان نشستی را برگزار کردند که در آن به ارزیابی چشمانداز مذاکرات هستهای گروه 1+5 با ایران پرداخته و احتمالات و سناریوهای مختلفی را برای آن ترسیم کردند.
در تاریخ یکم نوامبر، برنامه کنترل و منع گسترش تسلیحات هستهای در مرکز مطالعات خاورمیانه سابان در اندیشکده بروکینگز نشستی را برگزار کرد تا به بررسی گفتگوهای ماه نوامبر گروه 1+5 در ژنو بر سر برنامه هستهای ایران بپردازد و چشمانداز این مذاکرات را ارزیابی کند. سوزان ملونی، کنث پولاک و رابرت اینهورن، در این نشست حضور یافتند. تامارا کافمن ویتز، مدیر مرکز سابان اداره این جلسه را بر عهده داشت.
گزیدهای از مهمترین مکالمات این نشست در ادامه از نظر شما میگذرد.
تد پیکون: «ما در مقطع بسیار حیاتی و تعیین کنندهای در مورد مسئله ایران و برنامه هستهای آن قرار گرفتهایم.»
رابرت اینهورن: «ایران اکنون در شرف دست یافتن به توانمندی میانبرزدن هستهای قرار گرفته است. لذا به نظر من باید همه تلاش خود را بکار بگیریم تا مانع حرکت ایران به سمت این توانمندی شویم.»
سوزان ملونی: «ایرانیها میخواهند که با سرعت پیشرفت حاصل کنند. ایشان خواهان مشاهده نتایجی ملموس و گرفتن امتیاز هستند. این طرح آشکار و روشن ایشان در یک دهه عمر مذاکرات هستهای بوده است.»
سؤال: چه چیز باعث خواهد شد که ایران از این گفتگوها کنارهگیری کند؟
اینهورن: «اگر گروه 1+5 بر رویکرد حداکثری پافشاری کند، چنین خواهد شد.»
سؤال: چه چیز باعث خواهد شد که آمریکا از این گفتگوها کنارهگیری کند؟
اینهورن: «اگر ایران بر رهایی از همه قیودی که تاکنون وضع شده اصرار ورزد، آمریکا مذاکرات را شکست خورده تلقی خواهد کرد.»
باب اینهورن: «ایران، آژانس بینالمللی انرژی اتمی یازده دور از مذاکرات را پشت سر گذاشتهاند که دور اخیر تا مؤثر ارزیابی میشود. اما پیشرفت تنها در مورد چگونگی پیشرفت کار صورت گرفته است و کار نکرده هنوز بسیار باقی مانده.»
سؤال: نشانههایی که از بسته شدن پنجره به روی ایرانیها حکایت میکنند، چیستند؟
سوزان ملونی: «چیزی نبوده است که ما ندیده باشیم و مذاکره کنندگان در مورد مسئله هستهای بحث نکردند. امیدوارم این توافقات که فرایند تجدید توان ایران را آغاز میکند، به ایرانیها کمک کند از هر آنچه که جهان به ایشان پیشنهاد میکند، حداکثر استفاده را بکنند.»
سؤال: اگر ایران به توانمندی تسلیحاتی هستهای دست پیدا کند، چه تأثیری بر توازن قوا در خاورمیانه خواهد داشت؟
کنث پولاک: «این اتفاق همه امور را بدتر خواهد کرد. مسئله این است که تا چه حد اوضاع بدخواهد شد؟ و اینکه ما تا چه حد میتوانیم از این خرابی اوضاع جلوگیری کنیم؟ این خرابی اوضاع به قدری نیست که ارزش آغاز یک جنگ را داشته باشد، اما به قدری هست که ما تلاشهای خود را برای رسیدن به توافقی که مانع چنین چیزی شود، افزایش دهیم.»
کنث پولاک: «مشکلی که دولت با آن مواجه است و همه کسانی که دوست دارند این مذاکرات به نتیجه برسد، چیزی است که دائماً شاهد آن بودهایم؛ اینکه عدهای در کنگره هستند که بر این باورند که باید تا جایی که امکان دارد بر فشارها افزوده شود تا شاید این فشارها ما را به توافق نهایی و مطلوبمان برساند.»
سؤال: یک توافق مطلوب با ایران به چه شکل خواهد بود؟
اینهورن: «توافق بد به این نحو است که محدودیتها تا حدودی از برنامه هستهای ایران برداشته شود و همزمان ما نیز اهرم فشار خود را از دست دهیم.»
کنث پولاک: «من متقاعد شدهام که دلیل اصلی سعودیها برای واگذاری کرسی شورای امنیت سازمان ملل، مسئله ایران بوده است؛ لذا سناریوهایی نیز برای بروز یک موقعیت باخت ـ باخت وجود دارد.»
سوزان ملونی: «ایران به چیزی بیشتر از ارز نیازمند است. ایران نیازمند تعامل و داد و ستد با جامعه اقتصادی بینالمللی است.»
اینهورن: «ایران میتواند با کاستن از بازه زمانی میانبرزدن خود دستاوردهای قابل توجهی داشته باشد. گروه 1+5 باید هر آنچه در توان دارد به کار گیرد تا محدودیتهایی در بازه زمانی کوتاهی ایجاد کند.»
سوزان ملونی: «من بر این باورم که عدم اعتماد، به هیچ وجه دلیل عقلایی برای صرف نظر کردن از ادامه گفتگوها نیست.»