به گزارش خبرگزاری تسنیم از قوچان، دوباره تاسوعا و عاشورای حسینی از راه رسید و همگان به دنبال استفاده از آن هستند تا توشه‌ای از آن برگیرند، قبل از آنکه روزمرگی به سراغشان بیاید.

در قوچان نیز همچون تمام کشور مراسم متعددی برپا بود و مردم به هر نحو ارادت خویش به سالار و سرور شهیدان را نشان می دادند اما نوشتن و وصف این شور که در مردم است، قلمی بس سترگ می‌طلبد.

یکی به دنبال تهیه ابزار مورد نیاز صوت و آن دیگری به دنبال ابزار حمل و نقل وسایل هیئت، یکی به دنبال تهیه غذای هیئت و آن دیگری به دنبال فراهم آوردن راحتی عزاداران، این شور برپا نمی‌شد مگر با باور و اعتقاد به اباعبدلله(ع)، آن بزرگ مردی که خون داد و زن و فرزند تا اسلام ناب جدش رسول خدا (ص) را حفظ کند.

این شور در آحاد مردم وجود دارد، جوانان با شوری بی نظیر و با عشق به حسین(ع) به عزاداری می‌پردازند، کودکان پا به پای بزرگترها در راه عزاداری گام نهاده‌اند، عده زیادی به عزاداران حسینی نذری می‌دهند و برخی از آنها به دلیل برآورده شدن حاجاتشان و به عشق آقا اباالفضل، هر سال مشغول این کار هستند و در این بین مشاهده آن کودکی که در آغوش مادر به دسته های عزاداری پیوسته، شوری در آدم می‌نهد که وصفی برایش وجود ندارد.

در این بین تشکیل دسته‌های عزاداری کوچک توسط مردم صاف و ساده روستاهای اطراف قوچان که خود را صبح زود به شهرستان می رسانند تا عزاداریشان هر چه باشکوه‌تر به نظر برسد، حال و هوایی دیگر دارد.

این مردم با عشق به جوانمردی و بزرگ مردی به میدان آمده‌اند و بر سر و سینه خود می‌زنند و از خود نالانند که چرا در آن دوران نبوده‌اند تا امام خویش را حمایت کنند و نگذارند نامسمانان ایشان را به قتل رسانند و به اهل بیت و دختر 3 ساله اش اهانت کنند.

آری آنها به میدان آمده‌اند تا به امام زمان خویش بگویند که ما به تأسی از امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان، پشت نظام و انقلاب اسلامی، ایستاده‌ایم و گوش به فرمان رهبر خویش هستیم.

انتهای پیام/ آ