به گزارش خبرگزاری تسنیم از کاشان، حجتالاسلام مهدی طائب شامگاه یکشنبه در جمع عزاداران کاشانی با اشاره به اهمیت توجه به گریه بر امام حسین(ع) اظهار کرد: گریه بر امام حسین(ع) از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و دلیل آن این است که ما به توصیه و دستوری عمل میکنیم که از ابتدای خلقت انسان تا زمان پیامبر اکرم(ص) بر آن تاکید شده است.
وی با بیان اینکه کشته شدن در راه خدا یک توفیق الهی به شمار میرود که نباید بر آن گریست، تصریح کرد: شهادت توفیقی الهی است و گریه ندارد اما گریه کردن بر امام حسین(ع) از سوی بزرگان دین ما و از ابتدای خلقت توصیه شده و گریه بر اباعبدالله(ع) بوده که سبب نجات ادیان الهی شده است.
رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار خاطرنشان کرد: گریه بر سالار شهیدان بوده که سبب شده مسیحیت حتی با این انحرافات وجود داشته باشد زیرا اگر این گریهها نبود، هیچ مکتب توحیدی در روی زمین باقی نمیماند و فساد همه جهان را در بر میگرفت.
وی با اشاره به تاثیرات گریه بر حفظ دین گفت: بارها شده که دین مورد هجمه دشمنان قرار گرفته اما گریه بر امام حسین(ع) از آن صیانت کرده و همین مسئله دلیل اصلی مخالفت پادشاهان عثمانی یا بنیعباس با گریه بوده و آنها به این دلیل خواستار از بین بردن آثار آن بودند.
حجتالاسلام طائب در پاسخ به شبههای که درباره شیعیان پیرامون دعوت از امام حسین(ع) و اینکه آنها به عهد خود پایبند نبودند، مطرح میشود، تصریح کرد: در زمان دعوت از امام حسین(ع) شیعیان اندکی در کوفه بودند و افراد دیگری که از ایشان دعوت کردند، کسانی بودند که پیرو مکتب اهل بیت(ع) نبودند.
وی گفت: با این حال در زمان قیام اباعبدالله(ع)، شیعیان کوفه جمعیت بیشتری نسبت به مکه و مدینه داشتند اما در جمعیت کوفه اندک بوده و تعداد شیعیان آن نسبت به کل جمعیت کوفه اندک بودند.
رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار با اشاره به افرادی که نامههایی به امام حسین(ع) ارسال میکردند، بیان کرد: بیشتر افرادی که به امام حسین(ع) نامه نوشتند، کسانی بودند که به ائمه و ولایت آنها اعتقاد نداشته و با هدف منافع خود نامه ارسال کردند و اکثریت شیعیانی که نامه را امضا کردند، یا در زندان بودند و یا نتوانستند خود را به واقعه برسانند.
وی افزود: با این حال افرادی مثل حبیبابن مظاهر، عابس و مسلمابن اوسجه، فرار کرده و خود را به سپاه امام حسین(ع) رساندند.
حجتالاسلام طائب با اشاره به تلاش دشمنان برای اداره جامعه اسلامی از شام گفت: اگرچه بعد از رحلت پیامبر(ص)، امام علی(ع)، تلاش خود را برای اینکه انحرافات را از بین ببرد، انجام داد اما دشمنان تلاش کردند که مرکز جامعه اسلامی را به شام منتقل کرده و با امام علی(ع) مخالفت کردند.
انتهای پیام/ آ