به گزارش خبرگزاری تسنیم از استان تهران، آیت الله محمد محمدی ریشهری در درس تفسیر قرآن امروز در تبیین و تفسیر لغت هدایت از آیه ششم سوره حمد اظهار کرد: برای تفسیر این لغت چند مبحث وجود دارد، نخست واژه شناسی هدایت است که بفهمیم این هدایتی که در این آیه آمده از نظر لغت و قرآن و حدیث در چه معانی به کار رفته است و بعد به نظر واژه شناسان عرب در مورد لغت هدایت بپردازیم.
وی افزود: از نظر واژه شناسان عرب، هدایت، نقیض " ضلالت " و از ریشه هدی به معنای نشان دادن راه درست برای رسیدن به مقصد است و واژه هدایت در ذات دارای بار مثبت معنوی است ولی گاهی با قرینه در مصادیق منفی هم استعمال میشود.
تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) با بیان این که واژه هدایت 5 رکن دارد، ابراز کرد: این ارکان شامل هدایت کننده، هدایت شونده، حق بودن مقصد، درست بودن راه و همراه بودن هدایت با لطف است و برای انجام فرآیند هدایت این ارکان باید تحقق پیدا کند.
ریشهری با بیان اینکه هدایت شامل راهنمایی در امور مادی و معنوی است در تبیین هدایت مادی و معنوی بیان کرد: هدایت مادی مانند نشان دادن آدرس و هدایت معنوی مانند یاد دادن راه درست زندگی است.
وی با اشاره به کاربردهای هدایت گفت: هدایت وقتی فقط با لفظ صورت پذیرد، اعم از نشان دادن یا رساندن است و نشان دادن یا هدایت در راه است اما وقتی که فرد را به مقصد می رسانی اتصال به مطلوب حاصل میشود.
تولیت آستان حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در تشریح کاربردهای واژه هدایت در قرآن کریم تصریح کرد: در قرآن واژههای برگرفته از "هدی" در شکلها و معانی مختلف 316 بار تکرار شده است که پژوهشگران بنا به معیارهایی مانند معانی کاربردهای مختلفی را از معانی آیات استخراج کردهاند.
وی پس از بیان اینکه پژوهشگران علوم قرآنی و علم صرف 27 کاربرد برای مشتقات ماده "هدایت" عنوان کردهاند، به بیان این 27 کاربرد پرداخت و با ذکر ایات معانی آنها را تشریح کرد.
انتهای پیام/ ب