به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام سید محمود دعایی مدیر موسسه اطلاعات در مراسم 90 سال با جلال که با همکاری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران برگزار شده بود گفت: من توفیق زیارت جلال آل احمد را نداشتم اما تحت تاثیر آثار او بودم. از طریق ماهنامه "این زمان و آن زمان" توفیق آشنایی با نوشته‌های او را پیدا کردم و نخستین کتابی که از او خواندم "سه‌تار" بود که آن را در کتابخانه الغدیر علامه امینی یافتم.

حجت‌الاسلام دعایی با ذکر خاطر‌ه‌ای از حضور جلال آل احمد و شمس آل احمد در خدمت امام راحل (ره) گفت: امام با پدر جلال آل احمد و از آنجا که نسبتی هم بین ایشان با مرحوم آیت‌الله طالقانی وجود داشت با صمیمیت این دو برادر را پذیرفت. ظاهرا کتاب غرب‌زدگی نزد امام بود و جلال آل احمد به امام می‌گوید شما این پرت و پلاها را می‌خوانید؟ امام می‌فرمایند این کتاب قابل استفاده‌ای است و من به دیگران توصیه می‌کنم آن را بخوانند.

مدیر موسسه اطلاعات افزود: جلال آل احمد در این دیدار از امام می‌خواهد که به او اجازه بدهد تا اعلامیه‌هایی که توسط ایشان و دیگر علما منتشر می‌شود ویرایش کرده و به زبان روز درآورند.

وی با بیان اینکه جلال آل احمد به امام عشق می‌ورزید، افزود: او خود را به امام و کسانی که با امام مرتبط بودند نزدیک کرده بود. وی در سال‌های بعد با حاج‌ احمد آقا ارتباط نزدیک داشت.

سید محمود دعایی اظهار کرد: جلال آل احمد دائما در مسیر تکامل و شدن بود و هیچ‌گاه در یک نقطه نمی‌ایستاد. اگر چه به سفارش خانواده در نوجوانی  به سمت کسب و کار کشیده شده بود اما هیچ‌گاه نسبت به خانواده‌اش بی‌حرمتی نکرد و همواره حرمت پدر و مادر و خانواده اصیلش را نگاه داشت.

در ادامه وی از انتشار کتاب خاطرات و گزارش‌هایی از زندگی جلال آل احمد به همت دکتر دانایی خواهرزاده جلال آل احمد خبر داد و گفت: این کتاب به زودی منتشر می‌شود و به نظر من از آثار خواندنی خواهد بود.

مدیر موسسه اطلاعات با بیان اینکه جلال در انتخاب مسیر زندگیش از آزادی، بصیرت و بینش خاصی برخوردار بود توضیح داد: او هرگز نسبت به آرمان‌هایش تعصب نمی‌ورزید و گندآب نمی‌ماند. در آخرین مرحله زندگیش خود را در پایگاه مردمی، مذهبی و مبارزاتی قرار داد و از خود چهره‌ای ماندگار به یاد گذاشت.

حجت‌الاسلام دعایی درباره شیوه برخورد و ارتباط بعضی بزرگان با جلال آل احمد گفت: پژواک نهایی که در ذهن جلال ایجاد شد حاصل نوع ارتباط بزرگان دینی با او بود که مهمترین آنها مرحوم سیدمحمود طالقانی به شمار می‌رود. اگر آیت‌الله طالقانی با صبر  و رافت با جلال برخورد نمی‌کرد معلوم نبود که سرنوشت جلال چه می‌شد. همچنین برخورد مرحوم شریعتی هم با او بی‌تاثیر نبود. بدین ترتیب جلالی که امروز می‌شناسیم حاصل حلم و رافت مرحوم طالقانی بود.

انتهای پیام/