به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، شبکه لبنانی «المنار» در مقالهای به قلم «ادریس هانی»، نویسنده و پژوهشگر مغربی به بررسی تاثیر توافق هستهای ایران و تاثیر آن بر روند حل سیاسی بحران سوریه میپرددازد.
هانی در اینباره مینویسد: توافق هستهای که ایران پس از گفتوگوهای طولانی و سخت به اذعان وزرای خارجه انگلیس و آلمان با گروه 1+5 به آن دست یافت، پیروزی بزرگ برای تهران به شمار میآید، چراکه بر همگان آشکار شد، «دپیلماسی مقاومت» در عرصه بین الملل بسیار موفقتر از «دپیلماسی تسلیم» است.
ایران روز گذشته حق تاریخی خود در غنی سازی اورانیوم را از عرب گرفت، در حالیکه به نظر میرسید، بزرگترین زیان کننده از این توافقنامه «اسرائیل» بود که «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به گونهای به این امر نیز اذعان کرد و این توافق را «خطای بزرگ» دانست.
به بیانی این گفته درست است. چون آنچه که برای ایران پیروزی تاریخی بزرگ تلقی شود، برای غرب خطا و اشتباه بزرگ به شمار میآید.
اما دومین زیان کننده و متضرر از توافقنامه روز گذشته ایران و غرب برخی از طرفهای کوچک منطقهای بودند که دیگر حمایتها و پشتیبانیهای آمریکا را در پس خود نمیدیدند تا به پشت گرمی این حمایتها سیاستهای فتنه انگیزانه خود را در منطقه علیه ایران ادامه دهند. چون این توافقنامه کاهش تحریمها و مجازاتهای اقتصادی تحمیل شده از سوی غرب علیه ایران را نیز در برمیگرفت.
ایرانی که هیچگاه از قصد خود برای ساخت و تولید بمب هستهای سخن نگفته بود، هم اکنون خود را برنده این توافقنامه میبیند، چون با به دست آوردن حق غنی سازی اورانیوم میتواند، از این فناوری در حوزه صنایع سنگین و دیگر حوزهها از جمله پزشکی استفاده کند. به همین دلیل این توافقنامه صرف نظر از بازتابهایی که بر داخل ایران میگذارد، تاثیراتی به طور مشخص بر ایران نیز خواهد گذاشت و نشانهای بر وقوع تحولات و دگرگونیهای بزرگ در عرصه نظام بین المللی و دروازهای برای حل و فصل پروندهها و بحرانهای منطقهای است.
تصریحاتی که از سوی برخی مسئولان آمریکایی از جمله «جان کری»، وزیر خارجه این کشور پس از امضای توافقنامه ایراد شد، تنها و تنها اظهاراتی برای آرام کردن ذهن آشفته مسئولان رژیم صهیونیستی است. در حالیکه واقعیتها تاکید میکنند که تدابیر خاصی از این پس و نشات یافته از این توافقنامه برای حل بحرانهای منطقهای اتخاذ خواهد شد که از جمله این بحران و در راس همه آنها «بحران سوریه» و برگزاری «کنفرانس ژنو 2» قرار دارد.
تلاش برای حل بحران سوریه و بستن پرونده بحران این کشور هم اکنون و پس از دستیابی به توافق هستهای نه تنها آسان که نزدیک مینماید و در این میان ایران و نظام سوریه در این پرونده نقشی اساسی را بازی خواهند کرد.
بنابراین همانگونه که گفته شد، بازندگان این توافقنامه اسرائیل است که هم اکنون مجبور است، به شکلی مسالمت آمیز در منطقه در کنار آن زندگی کند، ایرانی که از این پس در تمام ترتیبات و تصمیم گیریهای منطقهای حضور و تاثیر انکارناپذیر خواهد داشت.
اما شاید سومین طرف بازنده این توافقنامه «ترکیه اردوغان» باشد، به ویژه آنکه این کشور همین چند روز پیش با اخراج سفیرش از قاهره به بهانه دخالت آنکارا در امور داخلی مصر، سیلی محکمی از کشور مصر خورد.
دیگر بازندگان این توافقنامه بدون تردید دو کشور قطر و عربستان سعودی و هم پیمانان منطقهای آنها هستند، به همین دلیل گزافه نیست، اگر گفته شود، ایران هم اکنون از اینکه میبیند، سیاستهای بازدارندگی و مقاومتش به پیروزی رسیده بر خود میبالد.
بیش از سه دهه مبارزه، مقاومت، رشد و توسعه و خودکفایی و استقلال در تمام زمینهها و عرصهها هم اکنون نتایج خود را نمایان میکند. انرژی هستهای برای غرب یکی از مهمترین سلاحهایی بود که به واسطه آن در عرصه بین المللی کلید «ایران هراسی» را زد، اما ایران با زیرکی توانست منافع غرب را از منافع اسرائیل جدا کند و تمام محورها و طرفهای هم پیمان آمریکا را با ابزار دیپلماتیک شکست دهد.
اما بدون تردید بزرگترین برنده این توافق هستهای صرف نظر از ایران «نظام سوریه» است که در عرصه میدانی همچنان به مبارزه خود با گروههای مسلح تروریستی در مناطق مختلف ادامه میدهد و هر روز منطقه یا مناطق جدیدی را از وجود عناصر تروریستی پاکسازی میکند.
نبردی که هم اکنون منطقه «القلمون» شاهد آن است و از حیث نتیجه پیروزی در آن نتایج استراتژیکی همچون پیروزی در نبرد «القصیر» را در پی دارد، نشانهای دال بر نزدیک شدن زمان پایان عملیاتهای میدانی است که بنابر تصریح اخیر «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه بیش از 6 ماه به طول نخواهد انجامید.
هم اکنون و پس از حصول توافق هستهای در محافل بین المللی تنها صدایی که به گوش میرسد، صدای برگزاری کنفرانس «ژنو 2» است، کنفرانسی که در آن معارضان با وجود تمام سعی و تلاش حامیانشان شکست خورده و ضعیف حضور پیدا خواهند کرد.
در این میان کشورهای توطئه کننده علیه سوریه نیز که تاکنون به پشت گرمی آمریکا تلاش داشتند، اهداف مورد نظر خود در سوریه از در ژنو 2 محقق کنند، با امضای این توافقنامه و نزدیکی ایران و آمریکا خود را بیش از پیش از در موضع ضعیف مشاهده میکنند و این موجب میشود تا نظام سوریه با موضعی قدرتمندتر وارد عرصه مذاکرات ژنو 2 شود.
در یک کلام باید گفت، توافق ایران و غرب درباره پرونده هستهای در قالب تفاهمات بزرگ و ژئو استراتژیک عرصه منطقهای قرار میگیرد و نمیتوان آن را از پرونده سوریه و دیگر پروندههای منطقهای جدا کرد.
آنچه در روز گذشته روی داد بیانگر آغاز دورهای جدید در عرصه نظام بین المللی است و به دنبال خود شکل گیری و ظهور محورهای جدید و درخواستها و مطالبات ژئو سیاسی متفاوت را درپی خواهد داشت، درخواستها و مطالباتی متفاوتتر از آنچه که تاکنون در عرصه بین الملل مطرح میشد و تنها یکه تاز و حاکم بلامنازع آن به ویژه در منطقه آمریکا بود و این بدون تردید بازتابهای بزرگی بر کشورهایی در منطقه خواهد داشت که هم پیمان این کشور در منطقه به شمار میآیند.
انتهای پیام/