به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه القدس العربی، «آمی درور اون»، پژوهشگر مرکز مطالعات استراتژیک بیگن – سادات در پژوهش جدیدی که آن را سایت اینترنتی این مرکز منتشر ساخته، آورده است، آنچه اهداف و نیات جنگ طلبانه ایران عنوان میشود، باعث شده تا گروهی از کشورها نگران تهدید هستهای ایران باشند، کشورهایی مانند عربستان سعودی، امارات متحده عربی، کویت وعراق.
اون میافزاید: برای اینکه جمع این گروه از کشورهای به اصطلاح وحشت زده کامل شود، اسرائیل نیز به آنها اضافه شد.
وی این سناریو را سناریوی واقعی و تهدید کننده دانسته و افزوده است که ممکن است، ما این روزها از طریق شبکه خبری «بی بی سی» بشنویم که در صورت تجهیز ایران به بمب هستهای عربستان سعودی نیز به عنوان یک گام دفاعی به تهیه سلاح هستهای از طریق پاکستان دست خواهد زد.
این محقق میافزاید: در بُعد عملی این وضعیت جدید میتواند روندی در راستای منافع اسرائیل بوجود آورد، بنابراین شباهت منافع میان اعضای این گروه به اصطلاح مورد تهدید میتواند منجر به ایجاد همکاری سری میان آنها شود، اگر چه چنین امری غیر معقول به نظر میرسد، اما میتواند کاملا با واقعیت منطبق باشد.
این محقق صهیونیست تاکید میکند: افشای برقراری ارتباط پشت پرده و سری میان رهبران اسرائیل و برخی از همسایگان عرب و به اصطلاح اسلامگرایش جهت دستیابی به توافق زیر برای ما غافلگیر کننده نخواهد بود:
اسرائیل از گزینه هستهای خود به عنوان یک ابزار استراتژیک استفاده میکند تا حمایت لازم از همسایگان مورد تهدید از سوی ایران را فراهم نماید تا به این طریق در اردوگاه جدید صلح خاورمیانه در جایگاه طرف دوست قرار گیرد.
وی میافزاید: اگر این گزینه در عمل محقق شود، میتوان گفت که تهدید هستهای ایران به به عامل صلح مبدل میشود، نه جنگ و چه بسا به منزله تحقق این سخن خواهد بود که «هیچ چیز را بد مپندارید، شاید در آن خیری برای شما باشد».
از سوی دیگر «یارون فریدمن»، تحلیلگر سیاسی جهان عرب در سایت عبری "YNET" که وابسته به روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» است، طی تحقیق تحلیلی که روز جمعه منتشر شد، درباره نزدیکی منافع رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی دارای نفوذ در خلیج فارس مطلبی با عنوان «عربستان سعودی و اسرائیل بیش از هر زمان دیگری به هم نزدیک هستند» نوشته است. مطلبی که عنوان دوم آن «عربستان ناچار خواهد شد تا از میان ایران یا اسرائیل یکی را انتخاب کند» است.
بر حسب نظر این تحلیلگر اسرائیلی که یکی از مشهورترین شرق شناسان در رژیم صهیونیستی به شمار میآید، عربستان سعودی و اسرائیل از تبدیل شدن ایران به یک کشور هستهای به شدت نگران هستند، آنها از جنگ حکومت مصر بر علیه اسلامگراها یا همان جماعت اخوان المسلمین حمایت میکنند و خواستار شکست حزب الله در سوریه هستند و احساس میکنند که آمریکا آنها را در منطقه تنها گذاشته است.
او در ادامه این سوال را مطرح میکند که آیا احتمال نزدیکی و عادی سازی بیشتر روابط میان تلآویو و ریاض امری ممکن است.
فریدمن در این راستا اشاره میکند که تحلیلگران سعودی در مدت اخیر از توافق ایران با کشورهای 1+5 ناامید شده و به این نتیجه رسیدهاند که چنین توافقی به ایران جهت غنی سازی اورانیوم مشروعیت اعطا میکند و در آینده نزدیک جهان عرب خود را در میان دو کشور هستهای یعنی ایران و اسرائیل ملاحظه میکند، بدون آنکه کشورهای عربی قدرت هستهای داشته باشند.
فریدمن میافزاید: عربستان سعودی احساس میکند که رهبری جهان عرب و جزیرهای که از آن همواره به عنوان کانون ثبات و قدرت اقتصادی یاد میشد، در جهانِ ضعیف شده و یکی از مهمترین دلایل آن صرف نظر از توافق هستهای ایران انقلابهای عربی است.
علاوه بر این، این پژوهشگر اسرائیلی به این نکته اشاره میکند که عربستان سعودی رهبر دنیای میانهرو اهل سنت تلقی میشود و از قوای سنی سکولار حمایت میکند مثل حمایتی که از ارتش مصر در برابر جماعت اخوان المسلمین به عمل آورد و از چالش ایجاد شده میان ترکیه و مصر در پی حمایت «رجب طیب اردوغان»، نخست وزیر ترکیه از جماعت اخوان المسلمین مصر نگران است.
فریدمن میافزاید: لغو تحریمهای اقتصادی ایران به این کشور اجازه میدهد تا قدرتش را تقویت و نفوذش را در سوریه، عراق و و بحرین افزایش دهد.
وی در پاسخ این سوال که آیا فرصت تاریخی به دست آمده را رژیم صهیونیستی از دست خواهد داد یا از آن استفاده خواهد کرد، میگوید: منافع عربستان و اسرائیل در خاورمیانه هیچ وقت مثل حال حاضر به هم نزدیک نبوده است، هر دو طرف از تبدیل شدن ایران به یک قدرت هستهای ترس و وحشت دارند و از جنگ سرلشکر «عبد الفتاح السیسی»، وزیر دفاع و رهبر کودتای نظامی در مصر بر علیه اسلامگراها این کشور حمایت میکنند و خواستار شکست حزب الله در سوریه، تضعیف سازمان القاعده و تقویت عناصر میانهرو سنی در سوریه هستند و هر دو از سیاستهای آمریکا ناامید شدهاند و احساس میکنند که آمریکا آنها را در منطقه تنها گذاشته است.
وی اشاره میکند که عربستان در سال 2002 نیز به واسطه پیشنهاد اتحادیه عرب جهت برقراری صلح کامل در منطقه خاورمیانه در برابر عقب نشینی کامل اسرائیل تا مرزهای قبل از تجاوز ژوئیه 1967 (طرح پیشنهادی عربستان) به سمت اسرائیل گرایش پیدا کرد، طرحی که در کنفرانس سران عرب در مارس 2002 به طرح عربی مبدل شد، اما رژیم صهیونیستی علی رغم آنکه سیاستمداران بزرگش مثل «إیهود أولمرت» و «شیمون پرز» آن را مثبت ارزیابی کردند، با این طرح موافقت نکرد .
علاوه بر این فریدمن به این مساله اشاره میکند که مطبوعات عرب در دوره اخیر مطالب زیادی درباره همکاری سری میان اسرائیل و عربستان سعودی و برگزاری ملاقاتهای محرمانه در کشورهای اروپایی مطلب نوشتهاند، در حالی که مضمون این ملاقاتها درباره ایران همچنان مبهم است.
همچنین ادعاهایی در این مطبوعات درباره انجام ملاقاتها در اردن میان عناصر اطلاعاتی عربستان و اسرائیل جهت هماهنگی و همکاری در سوریه مطرح میشود و به اتهامات «فیصل المقداد»، معاون وزیر امور خارجه سوریه علیه عربستان درباره همکاری با اسرائیل علیه نظام سوریه اشاره میشود.
رسانههای صهیونیستی به طور گسترده به مساله اشاره شده در روزنامه «وطن نیوز» اردن به نقل از شاهدان عینی پرداختهاند که طی آن شاهزاده «سلمان بن عبد العزیز»، ولیعهد عربستان به دلیل ملاقات شاهزاده «بندر بن سلطان»، رئیس دستگاه اطلاعات این کشور با رئیس دستگاه موساد صهیونیستی در یکی از هتلهای عقبه اردن به شدت عصبانی است.
بر حسب نوشته این روزنامه علت اصلی خشم ولیعهد عربستان سعودی این بوده که شاهزاد بندر بن سلطان با رئیس موساد در برابر انظار مسئولان اردنی ملاقات داشته است، امری که برای اردنیها و دستگاههایشان این امکان را فراهم میکند که انجام چنین ملاقاتهایی از سوی مسئولان سعودی را به حکومت عربستان اثبات کنند.
انتهای پیام/