به گزارش گروه "رسانههای دیگر" خبرگزاری تسنیم، زیاد حرف زدن، وعده های فراوان دادن و مردم را طلبکار کردن، یکی از آفت های دولت هاست که اکثر دولتمردان به آن مبتلا هستند. اظهارات روزهای اخیر سخنگوی دولت یازدهم متأسفانه نشان داد که این دولت نیز به این آفت مبتلاست.
یکی از ویژگی های دولت «اعتدال» باید این باشد که در وعده دادن ها نیز معتدل باشد، مسئولان دولتی کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند، تلاش آنها بر این باشد که مردم را با واقعیت ها آشنا و مأنوس کنند و طوری حرف نزنند که مردم بی جهت احساس طلبکاری نمایند.
این روزها حتی بسیاری از دوستان و طرفداران و حامیان دولت یازدهم می گویند این دولت در پاره ای موارد از جمله انتصابات و کوتاهی در بهره مند شدن از مشورت صاحبنظران، از مرز اعتدال خارج شده است.
این آفت، در زیاد حرف زدن و بسیار وعده دادن نیز به سراغ دولتمردان کنونی آمده و آنها را از مرز اعتدال خارج ساخته است. افراد معتدل کسانی هستند که ابتدا عمل کنند و سپس از عملکردهای خود خبر بدهند.
سخنگوی دولت، در هفته گذشته و قبل از آن، چند بار درباره سبدهای کالا که قرار است به اقشاری از مردم داده شود وعده هائی داد. آقای رئیس جمهور نیز در گزارش رادیو تلویزیونی 100 روزه خود درباره سبدهای کالا سخن گفت.
مردم در سال های اخیر از زبان دولتمردان بارها این عنوان زیبا و امیدوار کننده را شنیده اند و از بس که در این زمینه تخلف دیده اند، درحال حاضر نسبت به چنین عنوانی به نوعی «شرطی» هستند. به همین جهت، هرگاه عنوان «سبد کالا» به گوش ها می خورد، حساسیت ایجاد می شود.
به همین دلیل بهتر است دولتمردان کنونی سخنی از سبد کالا نگویند و اگر به هر دلیل ضرورت ایجاب می کند در این باره سخن گفته شود فقط یکبار به آن اشاره کنند و بعد از آن، تا زمانی که به وعده خود عمل نکرده اند آن را تکرار نکنند و به این حساسیت دامن نزنند.
برخلاف این نسخه واقع بینانه و مشفقانه، متأسفانه سخنگوی دولت در اظهارات روز چهارشنبه خود گفت: در بهمن و اسفند امسال سبد کالائی خواهیم داد و کارگران، کارمندان رسمی، پیمانی و قراردادی، کلیه شاغلان و بازنشستگان دولت و نیروهای مسلح، مشمول دریافت این سبد کالائی می شوند.
وی به این وعده ها اکتفا نکرد و افزود: علاوه بر آنچه برای افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی در نظر گرفته شده است، به صورت جداگانه سبد کالائی بهمن و اسفند ماه به این افراد نیز اختصاص خواهد یافت.
علاوه بر این وعده های پر و پیمان! سخنگوی دولت حتی به سراغ اقشاری رفت که ایکاش از آنها نام نمی برد و اگر قرار است کمکی به آنها بشود بی سرو صدا و محرمانه صورت بگیرد و در بوق و کرنا دمیده نشود.
وی گفت:«برای آنکه شمول افراد دریافت کننده این سبدهای کالایی افزایش پیدا کند، نیاز به مصوبه دولت داشتیم که در جلسه تصمیم گیری شد و دانشجویان، طلاب، خبرنگاران و هنرمندان نیز به جمع دریافت کنندگان این سبد کالائی اضافه شدند».
سخنگوی دولت، فراتر از این هم رفت و وعده سبد کالائی را به سالی چند نوبت رساند و در توضیح ادامه توزیع سبدهای کالائی یارانه ای در سال 93 گفت:«توزیع سبدهای کالایی یارانه ای در سال 93 حداقل هر فصل یکبار انجام می شود و رئیس جمهور به معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی مأموریت داد موضوع ارائه بیش از یک سبد کالائی در هر فصل را برای سال آینده بررسی کند».
اینکه آقای رئیس جمهور به معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی مأموریت داده موضوع ارائه بیش از یک سبد کالائی در هر فصل را بررسی کند، دارای ماهیت مأموریتی است و صرفاً برای اینست که مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت امکان به آن عمل شود. بنابر این، قبل از آنکه نتیجه این بررسی مشخص شود نمی توان این دستور را خبری کرد.
عجله سخنگوی دولت برای خبری کردن این دستور و مأموریت، از مصادیق خروج از اعتدال است. در این مورد نیز توصیه مشفقانه ما به سخنگوی دولت اینست که نه تنها قبل از بررسی و مشخص شدن نتیجه بلکه قبل از اقدام به تحویل کالا به مردم، درباره این موضوع چیزی نگویند.
نکته مهم تر اینکه شرایط اقتصادی کشور هنوز به حالت عادی برنگشته و خط «اقتصاد مقاومتی» باید همواره مورد نظر دولتمردان باشد. اگر قرار باشد حرکت ها بر مبنای «اقتصاد مقاومتی» باشد، همواره در اظهارنظرها باید خط «اعتدال» مورد توجه قرار گیرد.
اصولاً وعده دادن با اقتصاد مقاومتی تناسبی ندارد به ویژه وعده هائی که معلوم نیست با شرایط پیچیده اقتصادی کنونی چقدر قابل تحقق است. ما به توافق ژنو خوشبین هستیم، ولی این توافق دشمنان زیادی دارد و به همین دلیل نمی توان مطمئن بود که در تحقق آن مشکلی پیش نیاید. همه ما امیدواریم و تلاش می کنیم گره ها باز شوند و مشکلات از بین بروند و کشور به گشایش اقتصادی برسد، لکن تا قبل از تحقق این آرزو نباید به مردم وعده هائی بدهیم که هنوز درباره قدرت تحقق بخشیدن به آن ها تردید داریم.
همین روش را باید معاونت برنامه ریزی و راهبردی رئیس جمهور، در انجام مأموریتی که برای بررسی امکان افزایش سبدهای کالائی برعهده گرفته است نیز بکار ببندد. این معاونت باید با توجه به مشکلاتی که بر سر راه اجرائی شدن توافق نامه ژنو وجود دارد و با محور قرار دادن اقتصاد مقاومتی، درباره امکان یا عدم امکان افزایش سبدهای کالائی تصمیم بگیرد و در این زمینه دچار شتاب زدگی و امید دادن های کاذب نشود.
مسئولان دولتی فقط اگر امیدی بدهند که صد درصد عملی است اقدام مثبتی خواهد بود، ولی امید دادن هائی که در تحقق آنها تردید وجود دارد نتیجه منفی خواهد داشت. دولت یازدهم باید در زمینه وعده دادن از سرنوشت دولت های نهم و دهم عبرت بگیرد. اینکه همواره به دولت های نهم و دهم به عنوان کیسه بوکس نگاه می شود کار درستی نیست، حداقل سودی که آن دو دولت برای دولتمردان بعد از خودشان دارند اینست که می توان از تجربه های تلخ آنها برای درست عمل کردن استفاده کرد.
کم ترین تجربه اندوزی اینست که سخنگوی دولت یازدهم توجه داشته باشد به جای آنکه خبرهای وعده ای بدهد، از عملکردها سخن بگوید و همواره این بیت فردوسی را نصب العین خود قرار دهد که: بزرگی سراسر به گفتار نیست - دوصد گفته چون نیم کردار نیست.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.