محمد قاسمی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس اظهار کرد: اوقات فراغت به معنای زمان استراحت، آسایش، آرامش و زمان آزادی است که هر فردی به میل خود از آن استفاده میکند.
وی افزود: این پدیده یکی از مهمترین بسترهای ایجاد هویت و بومی شدن ارزشهای اسلامی به شمار میرود, بنابراین لازم است در برنامهریزیهای مربوط به آن، اقتضائات و ویژگیهای جامعه مد نظر قرار گیرد و در سازمان دادن آن از رویکردها و ابزارهای متناسبی بهره گرفته شود.
عضو کمیسیون تلفیق طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) خاطرنشان کرد: تدوین راهبرد و برنامهریزی در عرصه اوقات فراغت زائر و توسعه فضاهای تفریحی- سیاحتی کلانشهر مشهد از جمله موارد مهم در طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) است.
وی گفت: توجه به مقوله اوقات فراغت زائر به منظور استقرار نظام برنامهریزی و مدیریت یکپارچه و هماهنگسازی فعالیتهای بخشهای دولتی، عمومی، خصوصی، نهادهای مدنی در افزایش میزان دسترسی زائران از فضاهای فراغتی معنوی، تلاش به منظور غنیسازی و بهینهسازی برنامههای اوقات فراغت، استانداردسازی برنامههای فراغت، تأثیرگذاری در امور فراغتی زائر و البته با توجه به چشمانداز بیست ساله و سیاستهای کلی نظام انجام گرفته است.
قاسمی با اشاره به تفاوت نگرش گردشگران مذهبی و زائران به مقوله اوقات فراغت، خاطرنشان کرد: زائر به فردی اطلاق میگردد که با انگیزههای فقط مذهبی سفرهای تک منظوره سفر میکند.
وی گفت: در واقع این افراد، مؤمنین و معتقدین مذهبی هستند که به اماکن مقدسه برای انجام فرایض دینی- مذهبی، قربت به خدا، زیارت قبور امامان و رهبران مذهبی، شفاعت، اداء نذر، ثواب، شفا، پاک شدن از گناه بر اساس آموزههای دینی- مذهبی کتب پیامبران الهی، احادیث پیامبران، امامان که آموختهاند، اقدام به مسافرت میکنند.
عضو هیئت علمی طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) اظهار کرد: اما گردشگران مذهبی، دیدارکنندگانی هستند که اگر چه در مراسم و زیارت قبور پیامبران، امامان و رهبران دینی- مذهبی، فعالیتهای مذهبی شرکت میجویند، اما در کنار آن از دیگر مکانهای گردشگری نیز دیدن کرده و اوقات فراغت خود را در این اماکن سپری میکنند.
قاسمی با بیان اینکه اهداف سفر گردشگران مذهبی، چند منظوره و چندکارکردی با اولویت مذهبی است، عنوان کرد: به هر حال زائر و گردشگر مذهبی دارای مشترکاتی همچون سفری موقت و داوطلبانه از منطقه سکونت دائمی خود به مکانی دیگر، متأثر از عقاید مذهبی، وجود حقایق جمعی و تبعیت از ایام خاص مذهبی هستند.
وی خاطرنشان کرد: اگرچه عدهای از صاحبنظران، انگیزه مذهبی را در مقایسه با سایر اهداف و انگیزه های گردشگری به دلیل ویژگیها و مشخصات خاص خود، غیر گردشگری محسوب میکنند, با این وجود باید تصریح کرد که امروزه گردشگری مذهبی در اجزای متعدد و گونههای مختلفش، به دلیل مشخصههای ساختاری و کارکردی، توانسته خود را در متن گردشگری جهانی جای دهد.
این استاد دانشگاه با اشاره به تک منظوره بودن سفر زائران، مدت اقامت آنها را تابع اوقات فراغت ندانست و گفت: در این میان گردشگران مذهبی با انجام زیارت و شرکت در مراسم مذهبی، از مکانهای دیگر گردشگری همچون مذهبی و غیر زیارتی نیز دیدن میکنند که بیانگر چند منظوره بودن سفر آنان است.
قاسمی با بیان اینکه در گردشگری مذهبی- فرهنگی، عامل جذب گردشگر مربوط به میراث فرهنگی با ماهیتی مذهبی است، تصریح کرد: بنابراین چنین سفر و گردشی دارای هدفی فکری برای درک پدیده های مذهبی و یا به طور معمولتر لذت بردن از عناصر هنری و زیبا شناختی است.
وی افزود: به طور کلی این نوع از گردشگری نمود خاصی از گردشگری فرهنگی است که در آن ارتقای کالاهای فرهنگی متعدد به عنوان شی اهدایی گردشگری انجام میشود و در نتیجه منجر به غنیسازی فکری میشود.
عضو هیئت علمی طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) خاطرنشان کرد: اگر مذهب را زیربنای فرهنگ و میراث فرهنگیِ به وجود آمده توسط انسانها در طی قرون گذشته بدانیم، بنابراین تعجبآور نیست که بخش بزرگی از گردشگری فرهنگی را باید به عنوان گردشگری در فضای مذهب دستهبندی کنیم.
انتهای پیام/ ق