به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم اختتامیه هفتمین جشنواره بینالمللی سینما حقیقت عصر امروز، 26 آذر ماه، با حضور حجتالله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی، محمدمهدی طباطبایینژاد، مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، محمدرضا جعفری جلوه، مدیر عامل بنیاد سینمای فارابی، علیرضا رضا داد، دبیر جشنواره فیلم فجر و هنرمندانی چون کیومرث پوراحمد، داریوش ارجمند، محمد آفریده، رخشان بنیاعتماد، مصطفی و مرتضی رزاق کریمی و جمع کثیری از مستند سازان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم پس از پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و تلاوت قرآن کریم، طباطبایینژاد، دبیر جشنواره در سخنرانی خود گفت: از مهمانان خارجی این جشنواره سپاسگزارم و امیدوارم که در ایران به آنها خوش گذشته باشد و با توشهای خوش ایران را ترک کنند. از همه مستندسازان نیز تشکر بسیار دارم.
وی با اشاره به اینکه حدود 1000 فیلم به دبیرخانه جشنواره رسیده است، گفت: از همه کسانی که فیلمشان در بخش مسابقه حضور داشت و یا نداشت و از همه مخاطبانی که مستند را جدی گرفتند تشکر میکنم. اگر به چهار دهه قبل بازگردیم، میبینیم که تعریف سینما مستند در ایران سینمای آگاهی است و کشور پیشرو، کشور آگاه است.
در ادامه اختتامیه مراسم تقدیر از سیدحسن بنیهاشمی، مستند ساز، با حضور حجتالله ایوبی، محمدمهدی طباطبایینژاد و داریوش ارجمند روی صحنه صورت گرفت و لوح تقدیر و تندیس جشنواره به برادر این مستندساز که این روزها در خارج از کشور در بستر بیماری است، اهدا شد. بنیهاشمی مدتی است که سکته مغزی کرده است و در حال حاضر در کشور امارات بستری است.
داریوش ارجمند پس از اهدای تندیس پشت تریبون رفت و گفت: خوشحالم که در هفتمین جشنواره سینما حقیقت از حسن بنیهاشمی که هم دوره ما بوده است، قدردانی شد. زمانی که بنده و مهرداد تدین، فیلم 8 میلیمتری میساختیم او در تهران و جنوب فیلم میساخت.
وی با اشاره به اینکه شروع حضورش در سینما به دست ناصر تقوایی گره خورده است، اظهار داشت: نمیدانم در مورد کسانی که سالها او را از فیلمسازی محروم کردهاند چه بگویم، امیدوارم در زندگی خود نامهربانی ببینند، متاسفانه یکی از توفیقات چند سال گذشته ایران، نخبه کشی است.
این هنرمند پیشکسوت ضمن گلایه از پخش کلیپی که در مورد بنیهاشمی پخش شد، گفت: این کلیپ به خوبی و کامل این هنرمند را معرفی نکرد. ما وقتی که فیلم میساختیم، به دنیای بزرگ سینما فکر میکردیم و حتی فرمهای 8 میلیمتری فیلمهای ما برای دنیای سینما ارزشش بیشتر و بسیار شرافتمندانه تر از چیزی بود که به نام سینما در ایران معرفی شد. اگر سینمایی هم هست، یادگار همان فیلمهای 8 میلیمتری است که قلبهای بسیاری را در خودش قرار داده است.
انتهای پیام/