به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس, رجبعلی لباف خانیکی ظهر امروز در جمع خبرنگاران اظهار کرد: طبق بررسی‌های میدانی در سال 1370 قدمت این قنات، با توجه به چند قطعه سفال به دست آمده در دهانه یکی از چاه‌ها حدود 2 هزار و 500 سال پیش تخمین زده شده که برای تکمیل پرونده ثبتی قنات قصبه در فهرست میراث جهانی یونسکو و برای اثبات این فرضیه که ایران مهد تمدن کاریزی و ایرانیان مبتکر حفر قنات در جهان بوده‌اند مطالعات باستان شناسی به سرپرستی محمود بختیاری انجام شد.

وی افزود: در پی گمانه زنی‌های باستان شناسی در دهانه چاه‌ها از مواد فرهنگی جمع‌آوری شده و 15 قطعه سفال با آزمایشات سال یابی «ترمولومینانس»  قدمت آنها را از 755 تا 2 هزار و 500 سال پیش نشان داد و قدیمی‌ترین نمونه قطعه سفالی است که از گمانه شماره 2 در مادر چاه رشته اصلی قنات به دست آمده و تاریخ آن 250 تا 2 هزار و 265 سال برآورد شده است.

لباف خانیکی تصریح کرد: بی شک قنات قصبه با توجه به ویژگی‌های شاخص و ارزش‌های برجسته  قابلیت ثبت در فهرست میراث جهانی  و عرضه در سطح بین‌المللی را دارد که مهم‌ترین آن ، نقش حیات بخشی و فرهنگ سازی و شکوفایی اقتصادی و سازگاری با طبیعت در سرزمین کم باران گناباد است.

وی خاطرنشان کرد: قنات قصبه گناباد یکی از پدیده‌های حیرت انگیز ساخته دست بشر و نمادی از تعاون و همیاری و سازگاری انسان  با طبیعت است که  طول آن به بیش از سی و سه کیلومتر می‌رسد این قنات، از یک رشته اصلی و شش رشته فرعی تشکیل شده که در مجموع 427 میله چاه دارد و عمیق‌ترین آنها به حدود 300 متر می‌رسد.

انتهای پیام/ ب